BOGUSŁAWSKI TOMASZ, rektor Akademii Sztuk Pięknych

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 3: Linia 3:
 
[[File:Bogusławski Tomasz, plakat teatralny, 1982.JPG|thumb|Plakat teatralny Tomasza Bogusławskiego, 1982]]
 
[[File:Bogusławski Tomasz, plakat teatralny, 1982.JPG|thumb|Plakat teatralny Tomasza Bogusławskiego, 1982]]
 
'''TOMASZ BOGUSŁAWSKI''' (ur. 12 II 1958 Gdańsk), grafik, rektor [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] (ASP) w Gdańsku. Studiował w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (następnie ASP) w pracowni Marka Fredenreicha, dyplom w dziedzinie grafiki uzyskał w roku 1982 w pracowni Witolda Janowskiego. W 1985/1986 prowadził pracownię projektowania graficznego na Wydziale Malarstwa i Grafiki, w latach 1987–2003 pracownię podstaw projektowania graficznego, 1989–1991 równolegle pracownie projektowania literniczego i typografii. Od roku 2004 prowadzi pracownię podstaw grafiki projektowej i struktur wizualnych, początkowo w Katedrze Projektowania Graficznego na Wydziale Malarstwa i Grafiki, od 2007 w Katedrze Grafiki Projektowej na Wydziale Grafiki. W latach 1990–1993 prodziekan, 1999–2002 dziekan Wydziału Malarstwa, 2002–2008 rektor ASP.<br/><br/>
 
'''TOMASZ BOGUSŁAWSKI''' (ur. 12 II 1958 Gdańsk), grafik, rektor [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] (ASP) w Gdańsku. Studiował w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (następnie ASP) w pracowni Marka Fredenreicha, dyplom w dziedzinie grafiki uzyskał w roku 1982 w pracowni Witolda Janowskiego. W 1985/1986 prowadził pracownię projektowania graficznego na Wydziale Malarstwa i Grafiki, w latach 1987–2003 pracownię podstaw projektowania graficznego, 1989–1991 równolegle pracownie projektowania literniczego i typografii. Od roku 2004 prowadzi pracownię podstaw grafiki projektowej i struktur wizualnych, początkowo w Katedrze Projektowania Graficznego na Wydziale Malarstwa i Grafiki, od 2007 w Katedrze Grafiki Projektowej na Wydziale Grafiki. W latach 1990–1993 prodziekan, 1999–2002 dziekan Wydziału Malarstwa, 2002–2008 rektor ASP.<br/><br/>
Autor projektów plakatów, zwłaszcza wystaw i spektakli teatralnych, okładek książek, edycji filatelistycznych (np. serie na igrzyska w Atlancie 1996, millenium Gdańska 1997, 20-lecie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”), graficznych znaków identyfikacyjnych oraz zespołów prac graficznych (np. logo, plakaty i projekty typograficzne dla Teatru Miejskiego w Gdyni, do serii dzieł Hemingwaya wydawnictwa Muza SA i innych). W plakatach i okładkach książek wykorzystuje fotograficzne obrazy przedmiotów, często – w nawiązaniu do repertuaru dada, popartu i nowego realizmu – rekwizytów pospolitych, codziennego użytku: kuchennych (''Ubu król'', ''Odejście głodomora''), biurowych (''Proces'', 1993; plakat wystawy autorskiej; ''Obciach''; ''Akt personalny'' – okładka książki), gospodarczych (''Szewcy'', ''Bracia K.'', ''Noc Walpurgii'') czy rozrywkowych (''Mąż i żona'', 2003). Oszczędność i uporządkowanie nierzadko osiowych i symetrycznych układów podkreślają surrealistyczną paradoksalność związków przedmiotów oraz połączeń z elementami plastycznymi – barwną plamą, światłocieniem, subtelną, wyrafinowaną linią (''Nie igra się z miłością'', 2004) lub prymitywizującą kreską (''Wariat i zakonnica'', 2003). Liternictwo informacyjnego napisu i nierzadko odautorskiego komentarza pełni funkcję zarazem semantyczną i ikoniczną. Ekspresję i metaforyczny sens ewokuje kulturowe, znaczeniowe nacechowanie takich materii jak skóra, mięso, papier, drewno, tkaniny, kamień, gatunki roślin (laur, róża), owoce itp. Przeniesienie symboliki na wykonane z nich formy lub dekonstrukcje odwraca i problematyzuje archetypy i mitologie. Znaki graficzne cechuje konstruktywistyczna ekonomia, geometryzacja i symetria, a warstwa skojarzeniowa nadaje im walor ideogramów. {{author: EKA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Autor projektów plakatów, zwłaszcza wystaw i spektakli teatralnych, okładek książek, edycji filatelistycznych (np. serie na igrzyska w Atlancie 1996, millenium Gdańska 1997, 20-lecie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”), graficznych znaków identyfikacyjnych oraz zespołów prac graficznych (np. logo, plakaty i projekty typograficzne dla Teatru Miejskiego w Gdyni, do serii dzieł Hemingwaya wydawnictwa Muza SA i innych).<br/><br/>
 +
W plakatach i okładkach książek wykorzystuje fotograficzne obrazy przedmiotów, często – w nawiązaniu do repertuaru dada, popartu i nowego realizmu – rekwizytów pospolitych, codziennego użytku: kuchennych (''Ubu król'', ''Odejście głodomora''), biurowych (''Proces'', 1993; plakat wystawy autorskiej; ''Obciach''; ''Akt personalny'' – okładka książki), gospodarczych (''Szewcy'', ''Bracia K.'', ''Noc Walpurgii'') czy rozrywkowych (''Mąż i żona'', 2003).<br/><br/>
 +
Oszczędność i uporządkowanie nierzadko osiowych i symetrycznych układów podkreślają surrealistyczną paradoksalność związków przedmiotów oraz połączeń z elementami plastycznymi – barwną plamą, światłocieniem, subtelną, wyrafinowaną linią (''Nie igra się z miłością'', 2004) lub prymitywizującą kreską (''Wariat i zakonnica'', 2003). Liternictwo informacyjnego napisu i nierzadko odautorskiego komentarza pełni funkcję zarazem semantyczną i ikoniczną. Ekspresję i metaforyczny sens ewokuje kulturowe, znaczeniowe nacechowanie takich materii jak skóra, mięso, papier, drewno, tkaniny, kamień, gatunki roślin (laur, róża), owoce itp. Przeniesienie symboliki na wykonane z nich formy lub dekonstrukcje odwraca i problematyzuje archetypy i mitologie. Znaki graficzne cechuje konstruktywistyczna ekonomia, geometryzacja i symetria, a warstwa skojarzeniowa nadaje im walor ideogramów. {{author: EKA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 10:57, 16 maj 2021

Tomasz Bogusławski
Plakat teatralny Tomasza Bogusławskiego, 1982

TOMASZ BOGUSŁAWSKI (ur. 12 II 1958 Gdańsk), grafik, rektor Akademii Sztuk Pięknych (ASP) w Gdańsku. Studiował w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (następnie ASP) w pracowni Marka Fredenreicha, dyplom w dziedzinie grafiki uzyskał w roku 1982 w pracowni Witolda Janowskiego. W 1985/1986 prowadził pracownię projektowania graficznego na Wydziale Malarstwa i Grafiki, w latach 1987–2003 pracownię podstaw projektowania graficznego, 1989–1991 równolegle pracownie projektowania literniczego i typografii. Od roku 2004 prowadzi pracownię podstaw grafiki projektowej i struktur wizualnych, początkowo w Katedrze Projektowania Graficznego na Wydziale Malarstwa i Grafiki, od 2007 w Katedrze Grafiki Projektowej na Wydziale Grafiki. W latach 1990–1993 prodziekan, 1999–2002 dziekan Wydziału Malarstwa, 2002–2008 rektor ASP.

Autor projektów plakatów, zwłaszcza wystaw i spektakli teatralnych, okładek książek, edycji filatelistycznych (np. serie na igrzyska w Atlancie 1996, millenium Gdańska 1997, 20-lecie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”), graficznych znaków identyfikacyjnych oraz zespołów prac graficznych (np. logo, plakaty i projekty typograficzne dla Teatru Miejskiego w Gdyni, do serii dzieł Hemingwaya wydawnictwa Muza SA i innych).

W plakatach i okładkach książek wykorzystuje fotograficzne obrazy przedmiotów, często – w nawiązaniu do repertuaru dada, popartu i nowego realizmu – rekwizytów pospolitych, codziennego użytku: kuchennych (Ubu król, Odejście głodomora), biurowych (Proces, 1993; plakat wystawy autorskiej; Obciach; Akt personalny – okładka książki), gospodarczych (Szewcy, Bracia K., Noc Walpurgii) czy rozrywkowych (Mąż i żona, 2003).

Oszczędność i uporządkowanie nierzadko osiowych i symetrycznych układów podkreślają surrealistyczną paradoksalność związków przedmiotów oraz połączeń z elementami plastycznymi – barwną plamą, światłocieniem, subtelną, wyrafinowaną linią (Nie igra się z miłością, 2004) lub prymitywizującą kreską (Wariat i zakonnica, 2003). Liternictwo informacyjnego napisu i nierzadko odautorskiego komentarza pełni funkcję zarazem semantyczną i ikoniczną. Ekspresję i metaforyczny sens ewokuje kulturowe, znaczeniowe nacechowanie takich materii jak skóra, mięso, papier, drewno, tkaniny, kamień, gatunki roślin (laur, róża), owoce itp. Przeniesienie symboliki na wykonane z nich formy lub dekonstrukcje odwraca i problematyzuje archetypy i mitologie. Znaki graficzne cechuje konstruktywistyczna ekonomia, geometryzacja i symetria, a warstwa skojarzeniowa nadaje im walor ideogramów. EKA

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania