WENDT GOTTFRIED, złotnik
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''GOTTFRIED WENDT''' (Went; 15 VII 1683 Gdańsk – 22 I 1740 Gdańsk), złotnik. Syn Georga Wendta. Uczył się w warsztacie [[PICHGEL MATHIAS II| Mathiasa Pichgela]], od 1712 był u niego czeladnikiem. Pracę mistrzowską wykonał w 1715 u [[SCHLAUBITZ NATHANIEL| Nathanaela Schlaubitza]]. 10 X 1715 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE |obywatelstwo Gdańska]]. Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu]] złotników pełnił w 1738, starszego cechu – od 1739 roku. Był patronem [[JÖDE JOHANN GOTTLIEB | Johanna Gottlieba Jödego]], który w 1739 przygotował u niego pracę mistrzowską. Naukę rzemiosła w jego warsztacie ukończyli: zapisany w 1721 Johann Adam Schmidt oraz Valentin Gantzek (1733). Zapisany w 1721 Johann Gotthart Bott przerwał naukę i wykształcił się u swojego ojca w Preetz (Szlezwik-Holsztyn). Nie ukończyli nauki także Johann Gottlieb Weber, zapisany w 1725 oraz Georg Weiß (1737).<br/><br/> | '''GOTTFRIED WENDT''' (Went; 15 VII 1683 Gdańsk – 22 I 1740 Gdańsk), złotnik. Syn Georga Wendta. Uczył się w warsztacie [[PICHGEL MATHIAS II| Mathiasa Pichgela]], od 1712 był u niego czeladnikiem. Pracę mistrzowską wykonał w 1715 u [[SCHLAUBITZ NATHANIEL| Nathanaela Schlaubitza]]. 10 X 1715 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE |obywatelstwo Gdańska]]. Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu]] złotników pełnił w 1738, starszego cechu – od 1739 roku. Był patronem [[JÖDE JOHANN GOTTLIEB | Johanna Gottlieba Jödego]], który w 1739 przygotował u niego pracę mistrzowską. Naukę rzemiosła w jego warsztacie ukończyli: zapisany w 1721 Johann Adam Schmidt oraz Valentin Gantzek (1733). Zapisany w 1721 Johann Gotthart Bott przerwał naukę i wykształcił się u swojego ojca w Preetz (Szlezwik-Holsztyn). Nie ukończyli nauki także Johann Gottlieb Weber, zapisany w 1725 oraz Georg Weiß (1737).<br/><br/> | ||
Używał znaku warsztatowego z monogramem GW w polu o formie serca. Jako probierz cechowy posługiwał się znakiem z inicjałem W w polu zbliżonym do prostokąta. Autor dwóch kufli monetowych (zbiory prywatne) oraz pojedynczych sreber sakralnych: kielicha mszalnego (dawniej [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY| kościół św. Brygidy]] w Gdańsku) i krzyża relikwiarzowego (Leśno).<br/><br/> | Używał znaku warsztatowego z monogramem GW w polu o formie serca. Jako probierz cechowy posługiwał się znakiem z inicjałem W w polu zbliżonym do prostokąta. Autor dwóch kufli monetowych (zbiory prywatne) oraz pojedynczych sreber sakralnych: kielicha mszalnego (dawniej [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY| kościół św. Brygidy]] w Gdańsku) i krzyża relikwiarzowego (Leśno).<br/><br/> | ||
| − | Został pochowany w kaplicy Złotników w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku. Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Został pochowany w kaplicy Złotników w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku. Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | |||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', t. II: ''Westpreussen'', Leipzig 1908, s. 75, nr 435.<br/> | ||
| + | Frąckowska Anna, ''Srebrne kufle gdańskie XVII i XVIII wieku. Typologia, stylistyka, ikonografia'', Warszawa 2013, s. 406.<br/> | ||
| + | Gradowski Michał, Kasprzak-Miler Agnieszka, ''Złotnicy na ziemiach północnej Polski'', cz. 1: ''Województwo pomorskie, kujawsko-pomorskie i warmińsko-mazurskie'', Warszawa 2002, nr G 536.<br/> | ||
| + | Rosenberg Marc, ''Der Goldschmiede Markzeichen'', Frankfurt am Main 1923, t. 2, s. 14, nr 1594, 1595. | ||
Wersja z 12:09, 14 wrz 2021
GOTTFRIED WENDT (Went; 15 VII 1683 Gdańsk – 22 I 1740 Gdańsk), złotnik. Syn Georga Wendta. Uczył się w warsztacie Mathiasa Pichgela, od 1712 był u niego czeladnikiem. Pracę mistrzowską wykonał w 1715 u Nathanaela Schlaubitza. 10 X 1715 uzyskał obywatelstwo Gdańska. Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego cechu złotników pełnił w 1738, starszego cechu – od 1739 roku. Był patronem Johanna Gottlieba Jödego, który w 1739 przygotował u niego pracę mistrzowską. Naukę rzemiosła w jego warsztacie ukończyli: zapisany w 1721 Johann Adam Schmidt oraz Valentin Gantzek (1733). Zapisany w 1721 Johann Gotthart Bott przerwał naukę i wykształcił się u swojego ojca w Preetz (Szlezwik-Holsztyn). Nie ukończyli nauki także Johann Gottlieb Weber, zapisany w 1725 oraz Georg Weiß (1737).
Używał znaku warsztatowego z monogramem GW w polu o formie serca. Jako probierz cechowy posługiwał się znakiem z inicjałem W w polu zbliżonym do prostokąta. Autor dwóch kufli monetowych (zbiory prywatne) oraz pojedynczych sreber sakralnych: kielicha mszalnego (dawniej kościół św. Brygidy w Gdańsku) i krzyża relikwiarzowego (Leśno).
Został pochowany w kaplicy Złotników w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku. Zob. też złotnictwo.
Bibliografia:
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, t. II: Westpreussen, Leipzig 1908, s. 75, nr 435.
Frąckowska Anna, Srebrne kufle gdańskie XVII i XVIII wieku. Typologia, stylistyka, ikonografia, Warszawa 2013, s. 406.
Gradowski Michał, Kasprzak-Miler Agnieszka, Złotnicy na ziemiach północnej Polski, cz. 1: Województwo pomorskie, kujawsko-pomorskie i warmińsko-mazurskie, Warszawa 2002, nr G 536.
Rosenberg Marc, Der Goldschmiede Markzeichen, Frankfurt am Main 1923, t. 2, s. 14, nr 1594, 1595.
