SIEFERT PAUL, muzyk, kompozytor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''PAUL SIEFERT''' (Sivert, Syfert, Siewert; ochrzczony 23 V 1586 – 6 V 1666 Gdańsk), muzyk, kompozytor. Stypendysta [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], studiował w latach 1607–1608 (lub 1610) w Amsterdamie u organisty i kompozytora Jana Pieterszoona Sweelincka.<br/><br/> | '''PAUL SIEFERT''' (Sivert, Syfert, Siewert; ochrzczony 23 V 1586 – 6 V 1666 Gdańsk), muzyk, kompozytor. Stypendysta [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], studiował w latach 1607–1608 (lub 1610) w Amsterdamie u organisty i kompozytora Jana Pieterszoona Sweelincka.<br/><br/> | ||
| − | Po powrocie do Gdańska w 1611 zastępca Cajusa Schmiedtleina, organisty w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Krytykowany za gwałtowny charakter i nowatorski, dynamiczny styl gry. Nieprzyjęty po śmierci Cajusa Schmiedtleina na jego miejsce, jeszcze w tym samym 1611 roku został organistą w kościele na Starym Mieście w Królewcu. Od 1616 w Warszawie jako organista na dworze króla Zygmunta III Wazy. Od 1623 do śmierci pierwszy organista w kościele NMP w Gdańsku | + | Po powrocie do Gdańska w 1611 zastępca Cajusa Schmiedtleina, organisty w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Krytykowany za gwałtowny charakter i nowatorski, dynamiczny styl gry. Nieprzyjęty po śmierci Cajusa Schmiedtleina na jego miejsce, jeszcze w tym samym 1611 roku został organistą w kościele na Starym Mieście w Królewcu. Od 1616 w Warszawie jako organista na dworze króla Zygmunta III Wazy. Od 1623 do śmierci pierwszy organista w kościele NMP w Gdańsku.<br/><br/> |
| − | Uprawiał różne gatunki muzyczne. W 1640 roku ukazały się jego Psalmy Dawidowe do francuskich melodii. Psalmy wydanej w 1651 roku II części, dedykowanej królowi polskiemu Janowi Kazimierzowi, stanowiły pierwowzory koncertującego motetu chorałowego i kantaty chorałowej. W rękopisie pozostają jego utwory instrumentalne, między innymi canzony i fantazje organowe. Spór teoretyczny między nim a kapelmistrzem gdańskim [[FÖRSTER CASPER sen. | Casprem Försterem sen.]] i warszawskim kapelmistrzem Marco Scacchim, interpretowany jako ideologiczny spór między stylem niemieckim i włoskim, zyskał międzynarodowy rozgłos. Pochowany 10 V 1666 w kościele NMP. {{author: DP}} {{author: AJ}} [[Category: Hasła w przygotowaniu]] [[Category: Ludzie]] | + | Uprawiał różne gatunki muzyczne. W 1640 roku ukazały się jego ''Psalmy Dawidowe'' do francuskich melodii. Psalmy wydanej w 1651 roku II części, dedykowanej królowi polskiemu Janowi Kazimierzowi, stanowiły pierwowzory koncertującego motetu chorałowego i kantaty chorałowej. W rękopisie pozostają jego utwory instrumentalne, między innymi canzony i fantazje organowe. Spór teoretyczny między nim a kapelmistrzem gdańskim [[FÖRSTER CASPER sen. | Casprem Försterem sen.]] i warszawskim kapelmistrzem Marco Scacchim, interpretowany jako ideologiczny spór między stylem niemieckim i włoskim, zyskał międzynarodowy rozgłos. Pochowany 10 V 1666 w kościele NMP. {{author: DP}} {{author: AJ}} [[Category: Hasła w przygotowaniu]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 07:50, 23 paź 2019
PAUL SIEFERT (Sivert, Syfert, Siewert; ochrzczony 23 V 1586 – 6 V 1666 Gdańsk), muzyk, kompozytor. Stypendysta Rady Miejskiej, studiował w latach 1607–1608 (lub 1610) w Amsterdamie u organisty i kompozytora Jana Pieterszoona Sweelincka.
Po powrocie do Gdańska w 1611 zastępca Cajusa Schmiedtleina, organisty w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP). Krytykowany za gwałtowny charakter i nowatorski, dynamiczny styl gry. Nieprzyjęty po śmierci Cajusa Schmiedtleina na jego miejsce, jeszcze w tym samym 1611 roku został organistą w kościele na Starym Mieście w Królewcu. Od 1616 w Warszawie jako organista na dworze króla Zygmunta III Wazy. Od 1623 do śmierci pierwszy organista w kościele NMP w Gdańsku.
Uprawiał różne gatunki muzyczne. W 1640 roku ukazały się jego Psalmy Dawidowe do francuskich melodii. Psalmy wydanej w 1651 roku II części, dedykowanej królowi polskiemu Janowi Kazimierzowi, stanowiły pierwowzory koncertującego motetu chorałowego i kantaty chorałowej. W rękopisie pozostają jego utwory instrumentalne, między innymi canzony i fantazje organowe. Spór teoretyczny między nim a kapelmistrzem gdańskim Casprem Försterem sen. i warszawskim kapelmistrzem Marco Scacchim, interpretowany jako ideologiczny spór między stylem niemieckim i włoskim, zyskał międzynarodowy rozgłos. Pochowany 10 V 1666 w kościele NMP.
