KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT, fotografik
(wstawienie ilustracji (e-mail z 27.09.2019)) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:Kuhn_Rudolf_Theodor_Robert,_Statki_przy_Ołowiance_i_Wyspie_Spichrzów,_około_1890.jpg|thumb|Kuhn Rudolf Theodor Robert, ''Statki przy Ołowiance <br>i Wyspie Spichrzów'',<br> około 1890]] | [[File:Kuhn_Rudolf_Theodor_Robert,_Statki_przy_Ołowiance_i_Wyspie_Spichrzów,_około_1890.jpg|thumb|Kuhn Rudolf Theodor Robert, ''Statki przy Ołowiance <br>i Wyspie Spichrzów'',<br> około 1890]] | ||
[[File:Kuhn_Rudolf_Theodor,_Długie_Pobrzeże_zimą,_1878.jpg|thumb|Kuhn Rudol Theodor, ''Długie Pobrzeże zimą'', 1878]] | [[File:Kuhn_Rudolf_Theodor,_Długie_Pobrzeże_zimą,_1878.jpg|thumb|Kuhn Rudol Theodor, ''Długie Pobrzeże zimą'', 1878]] | ||
| + | [[File:Rudolf_Theodor_Kuhn.jpg|thumb|Stela nagrobna Rudolfa Theodora Kuhna i jego rodziny przy kościele św. Jana w Gdańsku]] | ||
'''RUDOLF THEODOR ROBERT KUHN''' (13 VIII 1842 Gdańsk – 20 XII 1900 Gdańsk), fotografik. Syn kupca gdańskiego i działacza charytatywnego ([[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | szpital Najświętszej Marii Panny]]) Johanna Gottfrieda Theodora. Początkowo uczył się zawodu kupieckiego (na potrzeby rodzinnej firmy zajmującej się handlem drewnem) i rolniczego. Praktykując w Bąkowie koło Kolbud fotografował tamtejsze nadraduńskie krajobrazy. W latach 60. XIX wieku przebywał w Berlinie, doskonalił swoje umiejętności fotograficzne pod opieką Hermanna Wilhelma Vogla, fotochemika i założyciela Berlińskiego Stowarzyszenia Fotograficznego. Praktykę odbył w zakładzie [[BALLERSTÄDT RICHARD ADALBERT | Richarda Adalberta Ballerstädta]] przy Langgasse (ul. Długa), który przejął po śmierci poprzednika w 1877 (księga adresowa za 1878, ale drukowana już jesienią roku poprzedniego, wymienia jego nazwisko wśród działających w mieście „instytutów fotograficznych”). W 1888 przejął także pracownię należącą niegdyś do [[FLOTTWELL FRIEDRICH WILHELM EDMUND | Friedricha Wilhelma Edmunda Flottwella]] przy An der Reitbahn 7 (ul. Bogusławskiego), którą zlecił rozbudować z przeznaczeniem na obszerne atelier fotograficzne. <br/><br/> | '''RUDOLF THEODOR ROBERT KUHN''' (13 VIII 1842 Gdańsk – 20 XII 1900 Gdańsk), fotografik. Syn kupca gdańskiego i działacza charytatywnego ([[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | szpital Najświętszej Marii Panny]]) Johanna Gottfrieda Theodora. Początkowo uczył się zawodu kupieckiego (na potrzeby rodzinnej firmy zajmującej się handlem drewnem) i rolniczego. Praktykując w Bąkowie koło Kolbud fotografował tamtejsze nadraduńskie krajobrazy. W latach 60. XIX wieku przebywał w Berlinie, doskonalił swoje umiejętności fotograficzne pod opieką Hermanna Wilhelma Vogla, fotochemika i założyciela Berlińskiego Stowarzyszenia Fotograficznego. Praktykę odbył w zakładzie [[BALLERSTÄDT RICHARD ADALBERT | Richarda Adalberta Ballerstädta]] przy Langgasse (ul. Długa), który przejął po śmierci poprzednika w 1877 (księga adresowa za 1878, ale drukowana już jesienią roku poprzedniego, wymienia jego nazwisko wśród działających w mieście „instytutów fotograficznych”). W 1888 przejął także pracownię należącą niegdyś do [[FLOTTWELL FRIEDRICH WILHELM EDMUND | Friedricha Wilhelma Edmunda Flottwella]] przy An der Reitbahn 7 (ul. Bogusławskiego), którą zlecił rozbudować z przeznaczeniem na obszerne atelier fotograficzne. <br/><br/> | ||
Wersja z 10:38, 27 wrz 2019
i Wyspie Spichrzów,
około 1890
RUDOLF THEODOR ROBERT KUHN (13 VIII 1842 Gdańsk – 20 XII 1900 Gdańsk), fotografik. Syn kupca gdańskiego i działacza charytatywnego ( szpital Najświętszej Marii Panny) Johanna Gottfrieda Theodora. Początkowo uczył się zawodu kupieckiego (na potrzeby rodzinnej firmy zajmującej się handlem drewnem) i rolniczego. Praktykując w Bąkowie koło Kolbud fotografował tamtejsze nadraduńskie krajobrazy. W latach 60. XIX wieku przebywał w Berlinie, doskonalił swoje umiejętności fotograficzne pod opieką Hermanna Wilhelma Vogla, fotochemika i założyciela Berlińskiego Stowarzyszenia Fotograficznego. Praktykę odbył w zakładzie Richarda Adalberta Ballerstädta przy Langgasse (ul. Długa), który przejął po śmierci poprzednika w 1877 (księga adresowa za 1878, ale drukowana już jesienią roku poprzedniego, wymienia jego nazwisko wśród działających w mieście „instytutów fotograficznych”). W 1888 przejął także pracownię należącą niegdyś do Friedricha Wilhelma Edmunda Flottwella przy An der Reitbahn 7 (ul. Bogusławskiego), którą zlecił rozbudować z przeznaczeniem na obszerne atelier fotograficzne.
Specjalizował się w fotografii krajobrazowej. Od roku 1884 wydawał cieszące się do dziś wielkim powodzeniem u kolekcjonerów seryjne zestawy pocztówek z widokami Gdańska. Swoimi fotografiami o wysokim poziomie artystycznym i technicznym zilustrował katalogi zabytków Prus Zachodnich, wydany przez Johannesa Heisego, monografię Paula Simsona o Dworze Artusa. Współpracował zarówno z władzami Gdańska, na zlecenie którego fotografował siedziby urzędów miejskich, jak i władzami berlińskimi.
Po ciężkiej chorobie w roku 1894 ograniczył działalność, w 1900 dysponował tylko atelier przy An der Reitbahn. Po jego śmierci firmę przejęła wdowa, która powierzyła kierownictwo nad zakładem G. Delleske. Niektóre z pozostawionych przez niego fotografii posłużyły do utworzenia pośmiertnie serii widokówek wydawanych przez rodzinną firmę Kuhn Verlag. Staraniem Zachodniopruskiego Stowarzyszenia Architektów i Inżynierów w 1901 roku wydana została teka z 60 kartami zawierającymi 115 fotografii, ukazujących portale i szczyty gdańskich kamienic, spichlerzy oraz Zielonej Bramy, Alt Danzig (Charakteristische Giebelbauten und Portale in Danzig aus der Zeit vom 14. bis 18. Jahrhundert). Publikację wzbogacono słowem wstępnym Heinricha Lehmbecka, królewskiego radcy budowlanego w Gdańsku oraz przewodniczącego Stowarzyszenia.
Pochowany na Neuer Katholischer Kirchhof (cmentarz Nowy Katolicki) przy Schützengang (ul. Strzelecka; cmentarze na terenie Śródmieścia. Nowe Ogrody). Po likwidacji cmentarza stelę nagrobną umieszczono przy kościele św. Jana.
