STOCZNIOWIEC GDAŃSK
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 10.07.2019)) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''STOCZNIOWIEC GDAŃSK''' (Zakładowy Klub Sportowy Stoczniowiec Gdańsk, ZKS Stoczniowiec Gdańsk) powstał w 1947 roku z połączenia istniejących przy [[ZJEDNOCZENIE STOCZNI POLSKICH | Zjednoczeniu Stoczni]] Polskich klubów Nit Gdańsk (założonego 27 IX 1945 przy Stoczni nr 1) oraz Zrywu Gdańsk i KS 103 Gdańsk (powstałego w 1945 przy Stoczni nr 2). W pierwszym z nich działała sekcja piłki nożnej | + | '''STOCZNIOWIEC GDAŃSK''' (Zakładowy Klub Sportowy Stoczniowiec Gdańsk, ZKS Stoczniowiec Gdańsk) powstał w 1947 roku z połączenia istniejących przy [[ZJEDNOCZENIE STOCZNI POLSKICH | Zjednoczeniu Stoczni]] Polskich klubów Nit Gdańsk (założonego 27 IX 1945 przy Stoczni nr 1) oraz Zrywu Gdańsk i KS 103 Gdańsk (powstałego w 1945 przy Stoczni nr 2). W pierwszym z nich działała sekcja piłki nożnej (trenerem był Józef Polikowski), w latach 1946–1948 grająca w wojewódzkiej B klasie, po awansie dwa kolejne sezony w A klasie, rozgrywająca mecze na boisku na [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górce]], następnie na [[STADION MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI (tzw. stadion Lechii)| stadionie przy ul. Traugutta]], pod koniec przy ul. Marynarki Polskiej. Dwa pozostałe kluby miały sekcje tenisa stołowego, boksu, narciarstwa i podnoszenia ciężarów (z rekordzistą Polski w trójboju olimpijskim Włodzimierzem Dajnowcem – 307,5 kg). <br/><br/> |
Zespół piłki nożnej Stoczniowca, prowadzony przez trenera Jana Gazurę i rozgrywający mecze na boisku na [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górce]], w 1948 roku wygrał grupę II gdańskiej okręgowej klasy B, w walce o awans do A klasy dwukrotnie przegrał z Unionem Gdynia, upragniony awans uzyskując w następnym, 1949 roku. <br/><br/> | Zespół piłki nożnej Stoczniowca, prowadzony przez trenera Jana Gazurę i rozgrywający mecze na boisku na [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górce]], w 1948 roku wygrał grupę II gdańskiej okręgowej klasy B, w walce o awans do A klasy dwukrotnie przegrał z Unionem Gdynia, upragniony awans uzyskując w następnym, 1949 roku. <br/><br/> | ||
Zespół bokserski rozgrywał swoje spotkania w [[HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA| hali widowisko-sportowej]] przy u. Lisia Grobla, debiutując 16 II 1947 roku pojedynkiem z rezerwami Milicyjnego Klubu Sportowego Gdynia (4:12). W sezonie 1948/1949 roku zajął trzecie miejsce w rozgrywkach gdańskiej okręgowej klasy B, w marcu–kwietniu 1949 w barażach pokonał Płomień Gdańsk oraz wywalczył remis i zwycięstwo w meczu z [[LECHIA | Lechią Gdańsk]], która zajmowała ostatnią pozycję w klasie A, tym samym zajmując jej miejsce. Awans do klasy A wywalczyli między innymi Majewski, Czarnecki, Gałczyński, Pińkowski, Darszkiewicz, Mirko, Kozłowski, Kalkowski, Ostrowski, Wilgos, Chistowski. Najbardziej znanym zawodnikiem był kończący karierę w wadze ciężkiej Aleksander Chistowski, w 1934 roku wicemistrz Polski (jako zawodnik [[GEDANIA, klub sportowy| Gedanii Gdańsk]]), mistrz Pomorza w 1933 i 1934, wicemistrz Wybrzeża w 1946 (jako zawodnik Gryfa Wejherowo), reprezentant Wybrzeża (między innymi 20 I 1946 roku poniósł porażkę z Drabkowskim w spotkaniu Sopotu z Warszawą – 8:8). W maju 1949 roku kilka tygodni bokserów trenował Feliks Stamm. <br/><br/> | Zespół bokserski rozgrywał swoje spotkania w [[HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA| hali widowisko-sportowej]] przy u. Lisia Grobla, debiutując 16 II 1947 roku pojedynkiem z rezerwami Milicyjnego Klubu Sportowego Gdynia (4:12). W sezonie 1948/1949 roku zajął trzecie miejsce w rozgrywkach gdańskiej okręgowej klasy B, w marcu–kwietniu 1949 w barażach pokonał Płomień Gdańsk oraz wywalczył remis i zwycięstwo w meczu z [[LECHIA | Lechią Gdańsk]], która zajmowała ostatnią pozycję w klasie A, tym samym zajmując jej miejsce. Awans do klasy A wywalczyli między innymi Majewski, Czarnecki, Gałczyński, Pińkowski, Darszkiewicz, Mirko, Kozłowski, Kalkowski, Ostrowski, Wilgos, Chistowski. Najbardziej znanym zawodnikiem był kończący karierę w wadze ciężkiej Aleksander Chistowski, w 1934 roku wicemistrz Polski (jako zawodnik [[GEDANIA, klub sportowy| Gedanii Gdańsk]]), mistrz Pomorza w 1933 i 1934, wicemistrz Wybrzeża w 1946 (jako zawodnik Gryfa Wejherowo), reprezentant Wybrzeża (między innymi 20 I 1946 roku poniósł porażkę z Drabkowskim w spotkaniu Sopotu z Warszawą – 8:8). W maju 1949 roku kilka tygodni bokserów trenował Feliks Stamm. <br/><br/> | ||
W 1948 roku włączono do klubu Yacht Klub Stocznia (dysponujący trzema jachtami o powierzchniach żagli 110, 80 i 40 m²). <br/><br/> | W 1948 roku włączono do klubu Yacht Klub Stocznia (dysponujący trzema jachtami o powierzchniach żagli 110, 80 i 40 m²). <br/><br/> | ||
Od maja 1948 roku władze klubu planowały przystąpić do budowy własnego boiska między ul. Jana z Kolna, Robotniczą i Doki (obecnie pl. Solidarności). W 1949 roku ogólnopolską decyzją władz sportowych o reformie życia sportowego i powołaniu w miejsce klubów stowarzyszeń sportowych Stoczniowiec został przekształcony w koło sportowe Zrzeszenia Sportowego Stal przy [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] ([[STAL GDAŃSK | Stal Gdańsk]]). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | Od maja 1948 roku władze klubu planowały przystąpić do budowy własnego boiska między ul. Jana z Kolna, Robotniczą i Doki (obecnie pl. Solidarności). W 1949 roku ogólnopolską decyzją władz sportowych o reformie życia sportowego i powołaniu w miejsce klubów stowarzyszeń sportowych Stoczniowiec został przekształcony w koło sportowe Zrzeszenia Sportowego Stal przy [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] ([[STAL GDAŃSK | Stal Gdańsk]]). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 10:39, 24 lip 2019
STOCZNIOWIEC GDAŃSK (Zakładowy Klub Sportowy Stoczniowiec Gdańsk, ZKS Stoczniowiec Gdańsk) powstał w 1947 roku z połączenia istniejących przy Zjednoczeniu Stoczni Polskich klubów Nit Gdańsk (założonego 27 IX 1945 przy Stoczni nr 1) oraz Zrywu Gdańsk i KS 103 Gdańsk (powstałego w 1945 przy Stoczni nr 2). W pierwszym z nich działała sekcja piłki nożnej (trenerem był Józef Polikowski), w latach 1946–1948 grająca w wojewódzkiej B klasie, po awansie dwa kolejne sezony w A klasie, rozgrywająca mecze na boisku na Biskupiej Górce, następnie na stadionie przy ul. Traugutta, pod koniec przy ul. Marynarki Polskiej. Dwa pozostałe kluby miały sekcje tenisa stołowego, boksu, narciarstwa i podnoszenia ciężarów (z rekordzistą Polski w trójboju olimpijskim Włodzimierzem Dajnowcem – 307,5 kg).
Zespół piłki nożnej Stoczniowca, prowadzony przez trenera Jana Gazurę i rozgrywający mecze na boisku na Biskupiej Górce, w 1948 roku wygrał grupę II gdańskiej okręgowej klasy B, w walce o awans do A klasy dwukrotnie przegrał z Unionem Gdynia, upragniony awans uzyskując w następnym, 1949 roku.
Zespół bokserski rozgrywał swoje spotkania w hali widowisko-sportowej przy u. Lisia Grobla, debiutując 16 II 1947 roku pojedynkiem z rezerwami Milicyjnego Klubu Sportowego Gdynia (4:12). W sezonie 1948/1949 roku zajął trzecie miejsce w rozgrywkach gdańskiej okręgowej klasy B, w marcu–kwietniu 1949 w barażach pokonał Płomień Gdańsk oraz wywalczył remis i zwycięstwo w meczu z Lechią Gdańsk, która zajmowała ostatnią pozycję w klasie A, tym samym zajmując jej miejsce. Awans do klasy A wywalczyli między innymi Majewski, Czarnecki, Gałczyński, Pińkowski, Darszkiewicz, Mirko, Kozłowski, Kalkowski, Ostrowski, Wilgos, Chistowski. Najbardziej znanym zawodnikiem był kończący karierę w wadze ciężkiej Aleksander Chistowski, w 1934 roku wicemistrz Polski (jako zawodnik Gedanii Gdańsk), mistrz Pomorza w 1933 i 1934, wicemistrz Wybrzeża w 1946 (jako zawodnik Gryfa Wejherowo), reprezentant Wybrzeża (między innymi 20 I 1946 roku poniósł porażkę z Drabkowskim w spotkaniu Sopotu z Warszawą – 8:8). W maju 1949 roku kilka tygodni bokserów trenował Feliks Stamm.
W 1948 roku włączono do klubu Yacht Klub Stocznia (dysponujący trzema jachtami o powierzchniach żagli 110, 80 i 40 m²).
Od maja 1948 roku władze klubu planowały przystąpić do budowy własnego boiska między ul. Jana z Kolna, Robotniczą i Doki (obecnie pl. Solidarności). W 1949 roku ogólnopolską decyzją władz sportowych o reformie życia sportowego i powołaniu w miejsce klubów stowarzyszeń sportowych Stoczniowiec został przekształcony w koło sportowe Zrzeszenia Sportowego Stal przy Stoczni Gdańskiej ( Stal Gdańsk).
