TURSKI STANISŁAW, rektor Politechniki Gdańskiej
m |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Turski Stanisław.JPG|thumb|Stanisław Turski]] | [[File:Turski Stanisław.JPG|thumb|Stanisław Turski]] | ||
| − | '''STANISŁAW TURSKI''' (15 V 1906 Sosnowiec – 3 I 1986 Warszawa), naukowiec. Studiował w latach 1924–1928 fizykę, astronomię i matematykę na | + | '''STANISŁAW TURSKI''' (15 V 1906 Sosnowiec – 3 I 1986 Warszawa), naukowiec, rektor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). Studiował w latach 1924–1928 fizykę, astronomię i matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, od 1935 roku doktor. W latach 1924-1928 pracował w Instytucie Matematyki UJ, od 1928 do 1939 w Katedrze Matematyki Akademii Górniczej w Krakowie. Od października 1939 do 1941 więzień obozów koncentracyjnych w Sachsenhausen i Dachau, po zwolnieniu zajął się w Krakowie tajnym nauczaniem.<br/><br/> |
| + | Wchodził w skład Grupy Operacyjnej Ministerstwa Oświaty do spraw PG, która przybyła 5 IV 1945 do Gdańska. Od 1945 do 1949 kierownik Katedry Matematyki I na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej PG,, w 1945-1946 prorektor PG do spraw nauczania, od 1946 profesor nadzwyczajny. 26 VIII 1946 mianowany rektorem PG, pozostawał nim do powołania w 1949 na stanowisko dyrektora Departamentu Studiów Technicznych i Gospodarczych Ministerstwa Oświaty i kierownika Katedry Matematyki Stosowanej Politechniki Warszawskiej. W latach 1952-1969 rektor Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1951 profesor zwyczajny, od 1953 dr hab., od 1976 na emeryturze.<br/><br/> | ||
| + | Jako rektor PG dążył do wzmocnienia kadrowego uczelni. Pionier rozwoju informatyki i techniki komputerowej 24 V 1980 otrzymał tytuł doktor honoris causa PG. W 1946 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, w 1949 roku (w okresie gdańskim) odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:02, 12 lip 2019
STANISŁAW TURSKI (15 V 1906 Sosnowiec – 3 I 1986 Warszawa), naukowiec, rektor Politechniki Gdańskiej (PG). Studiował w latach 1924–1928 fizykę, astronomię i matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, od 1935 roku doktor. W latach 1924-1928 pracował w Instytucie Matematyki UJ, od 1928 do 1939 w Katedrze Matematyki Akademii Górniczej w Krakowie. Od października 1939 do 1941 więzień obozów koncentracyjnych w Sachsenhausen i Dachau, po zwolnieniu zajął się w Krakowie tajnym nauczaniem.
Wchodził w skład Grupy Operacyjnej Ministerstwa Oświaty do spraw PG, która przybyła 5 IV 1945 do Gdańska. Od 1945 do 1949 kierownik Katedry Matematyki I na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej PG,, w 1945-1946 prorektor PG do spraw nauczania, od 1946 profesor nadzwyczajny. 26 VIII 1946 mianowany rektorem PG, pozostawał nim do powołania w 1949 na stanowisko dyrektora Departamentu Studiów Technicznych i Gospodarczych Ministerstwa Oświaty i kierownika Katedry Matematyki Stosowanej Politechniki Warszawskiej. W latach 1952-1969 rektor Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1951 profesor zwyczajny, od 1953 dr hab., od 1976 na emeryturze.
Jako rektor PG dążył do wzmocnienia kadrowego uczelni. Pionier rozwoju informatyki i techniki komputerowej 24 V 1980 otrzymał tytuł doktor honoris causa PG. W 1946 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, w 1949 roku (w okresie gdańskim) odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy.
