GERIKE OTTO JULIUS, kupiec, radny
(nowe_hasło_07.2018) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''OTTO JULIUS GERIKE''' (29 III 1856 Magdeburg – 26 VII 1933 Sopot), kupiec. Syn kupca z Marburga Ottona Gerikego. Po 1882 roku w Gdańsku prowadził firmę (do 1910 Otto Gerike, następnie Gerike, Bahr und Co, zajmującą się hurtowym handlem cukrem trzcinowym i buraczanym pochodzącym z zakładów na Pomorzu i na Ukrainie, eksportowanym następnie z Gdańska do Europy Zachodniej. W 1884 roku kantor firmy znajdował się przy Langermarkt 32 (Długi Targ), w latach 1892–1900 przy Hundegasse 120 (ul. Ogarna), 1914–1921 przy Langemarkt 19, w 1928 przy Dominikswall 9 (ul. Wały Jagiellońskie), jej prokurentem był wówczas Wilhelmem Bülle. <br/><br/> | '''OTTO JULIUS GERIKE''' (29 III 1856 Magdeburg – 26 VII 1933 Sopot), kupiec. Syn kupca z Marburga Ottona Gerikego. Po 1882 roku w Gdańsku prowadził firmę (do 1910 Otto Gerike, następnie Gerike, Bahr und Co, zajmującą się hurtowym handlem cukrem trzcinowym i buraczanym pochodzącym z zakładów na Pomorzu i na Ukrainie, eksportowanym następnie z Gdańska do Europy Zachodniej. W 1884 roku kantor firmy znajdował się przy Langermarkt 32 (Długi Targ), w latach 1892–1900 przy Hundegasse 120 (ul. Ogarna), 1914–1921 przy Langemarkt 19, w 1928 przy Dominikswall 9 (ul. Wały Jagiellońskie), jej prokurentem był wówczas Wilhelmem Bülle. <br/><br/> | ||
| − | Od 1885 Otto Julius Gerike był członkiem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH| Korporacji Kupców]], a w latach 1903–1912 i 1913–1916 radnym Gdańska. Od 1890 roku należał do gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO| wolnomularstwo]]), członkostwo zawiesił po 1922 roku. W latach 1904–1905 był prezesem [[DANZIGER RUDERVEREIN| Danziger Ruderverein]] (Gdańskiego Stowarzyszenia Wioślarskiego). Od 1906 do 1919 przewodniczył Komitetowi Upiększania i Popierania Wrzeszcza, organizował doroczne [[FESTYNY ŚWIĘTOJAŃSKIE| festyny sobótkowe]] w [[PARK JAŚKOWEJ DOLINY| Parku Jaśkowej Doliny]].<br/><br/> | + | Od 1885 Otto Julius Gerike był członkiem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], a w latach 1903–1912 i 1913–1916 radnym Gdańska. Od 1890 roku należał do gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), członkostwo zawiesił po 1922 roku. W latach 1904–1905 był prezesem [[DANZIGER RUDERVEREIN | Danziger Ruderverein]] (Gdańskiego Stowarzyszenia Wioślarskiego). Od 1906 do 1919 przewodniczył Komitetowi Upiększania i Popierania Wrzeszcza, organizował doroczne [[FESTYNY ŚWIĘTOJAŃSKIE | festyny sobótkowe]] w [[PARK JAŚKOWEJ DOLINY | Parku Jaśkowej Doliny]]. <br/><br/> |
| − | W 1884 roku mieszkał przy Langermarkt 19 (Długi Targ), w 1889 przy Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody), w 1892 przy Milchkannengasse 30 (ul. Stągiewna), w 1897 we Wrzeszczu przy Jäschkenthaler Weg 19 (ul. Jaśkowa Dolina, leśniczówka). W 1906 roku mieszkał we własnej willi przy Jäschkenthaler Weg 33A (ul. Jaśkowa Dolina), w latach 1914–1918 w nowej willi przy tej ulicy pod numerem 20A.<br/><br/> | + | W 1884 roku mieszkał przy Langermarkt 19 (Długi Targ), w 1889 przy Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody), w 1892 przy Milchkannengasse 30 (ul. Stągiewna), w 1897 we Wrzeszczu przy Jäschkenthaler Weg 19 (ul. Jaśkowa Dolina, leśniczówka). W 1906 roku mieszkał we własnej willi przy Jäschkenthaler Weg 33A (ul. Jaśkowa Dolina), w latach 1914–1918 w nowej willi przy tej ulicy pod numerem 20A. <br/><br/> |
W 1919 roku w obliczu spadku dochodów z handlu cukrem sprzedał swoją firmę. Zamieszkał przy Karmelitergasse 6 (ul. Karmelicka, obecnie nie istnieje), skąd około 1922 roku przeniósł się do Sopotu, gdzie w 1925 mieszkał we własnej willi przy Sternweg 24/26 (ul. Żeromskiego). W latach 1922–1924 był członkiem Zarządu Miasta Sopotu, następnie został jego radnym. Działał w sopockim Komitecie Upiększania Miasta, był autorem wydanej w 1932 roku broszury z okazji pięćdziesięciolecia komitetu 50 ''Jahre Verein Vorschönerung und Förderuhg der Stadt Zoppot'' 1881–1931. <br/><br/> | W 1919 roku w obliczu spadku dochodów z handlu cukrem sprzedał swoją firmę. Zamieszkał przy Karmelitergasse 6 (ul. Karmelicka, obecnie nie istnieje), skąd około 1922 roku przeniósł się do Sopotu, gdzie w 1925 mieszkał we własnej willi przy Sternweg 24/26 (ul. Żeromskiego). W latach 1922–1924 był członkiem Zarządu Miasta Sopotu, następnie został jego radnym. Działał w sopockim Komitecie Upiększania Miasta, był autorem wydanej w 1932 roku broszury z okazji pięćdziesięciolecia komitetu 50 ''Jahre Verein Vorschönerung und Förderuhg der Stadt Zoppot'' 1881–1931. <br/><br/> | ||
Jego pierwszą żoną była Clara Henrieta Madsack (zm. po 1908), z którą zawarł ślub poza Gdańskiem. Od 1915 roku był żonaty z Rosą Albrecht, która po jego śmierci sprzedała sopocką willę przy Sternweg (ul. Żeromskiego) i w 1939 roku mieszkała w Sopocie przy Gromschallee 2 (ul. Sikorskego).<br/><br/> | Jego pierwszą żoną była Clara Henrieta Madsack (zm. po 1908), z którą zawarł ślub poza Gdańskiem. Od 1915 roku był żonaty z Rosą Albrecht, która po jego śmierci sprzedała sopocką willę przy Sternweg (ul. Żeromskiego) i w 1939 roku mieszkała w Sopocie przy Gromschallee 2 (ul. Sikorskego).<br/><br/> | ||
| − | Syn Hans w 1908 roku był studentem [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG| Technische Hochschule Danzig]], w 1914 prokurentem ojcowskiej firmy, zginął na froncie w czasie I wojny światowej, pozostawiając wdowę Kate z domu Schmidt. Córka Elisabeth Christine Schreiber (ur. 12 III 1886 Gdańsk) w 1933 roku mieszkała w Berlinie i była żoną | + | Syn Hans w 1908 roku był studentem [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], w 1914 prokurentem ojcowskiej firmy, zginął na froncie w czasie I wojny światowej, pozostawiając wdowę Kate z domu Schmidt. Córka Elisabeth Christine Schreiber (ur. 12 III 1886 Gdańsk) w 1933 roku mieszkała w Berlinie i była żoną Theodora Schreibera, radcy Admiralicji. Kolejne córki to Gertrud Clara Gaertner (ur. 4 III 1887 Gdańsk) oraz Charlotta Emilia Braunschweig (ur. 31 VIII 1897 Gdańsk), żona Horsta Braunschweiga, dyplomowanego rolnika. Przed śmiercią Otto Julius Gerike doczekał się siedmiu wnucząt i jednego prawnuka. <br/><br/> |
Został pochowany 29 VI 1933 roku w Sopocie na cmentarzu ewangelickim przy Große Katzer Straße (obecnie Cmentarz Komunalny, ul. Malczewskiego). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Został pochowany 29 VI 1933 roku w Sopocie na cmentarzu ewangelickim przy Große Katzer Straße (obecnie Cmentarz Komunalny, ul. Malczewskiego). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:28, 19 lut 2019
OTTO JULIUS GERIKE (29 III 1856 Magdeburg – 26 VII 1933 Sopot), kupiec. Syn kupca z Marburga Ottona Gerikego. Po 1882 roku w Gdańsku prowadził firmę (do 1910 Otto Gerike, następnie Gerike, Bahr und Co, zajmującą się hurtowym handlem cukrem trzcinowym i buraczanym pochodzącym z zakładów na Pomorzu i na Ukrainie, eksportowanym następnie z Gdańska do Europy Zachodniej. W 1884 roku kantor firmy znajdował się przy Langermarkt 32 (Długi Targ), w latach 1892–1900 przy Hundegasse 120 (ul. Ogarna), 1914–1921 przy Langemarkt 19, w 1928 przy Dominikswall 9 (ul. Wały Jagiellońskie), jej prokurentem był wówczas Wilhelmem Bülle.
Od 1885 Otto Julius Gerike był członkiem gdańskiej Korporacji Kupców, a w latach 1903–1912 i 1913–1916 radnym Gdańska. Od 1890 roku należał do gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo), członkostwo zawiesił po 1922 roku. W latach 1904–1905 był prezesem Danziger Ruderverein (Gdańskiego Stowarzyszenia Wioślarskiego). Od 1906 do 1919 przewodniczył Komitetowi Upiększania i Popierania Wrzeszcza, organizował doroczne festyny sobótkowe w Parku Jaśkowej Doliny.
W 1884 roku mieszkał przy Langermarkt 19 (Długi Targ), w 1889 przy Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody), w 1892 przy Milchkannengasse 30 (ul. Stągiewna), w 1897 we Wrzeszczu przy Jäschkenthaler Weg 19 (ul. Jaśkowa Dolina, leśniczówka). W 1906 roku mieszkał we własnej willi przy Jäschkenthaler Weg 33A (ul. Jaśkowa Dolina), w latach 1914–1918 w nowej willi przy tej ulicy pod numerem 20A.
W 1919 roku w obliczu spadku dochodów z handlu cukrem sprzedał swoją firmę. Zamieszkał przy Karmelitergasse 6 (ul. Karmelicka, obecnie nie istnieje), skąd około 1922 roku przeniósł się do Sopotu, gdzie w 1925 mieszkał we własnej willi przy Sternweg 24/26 (ul. Żeromskiego). W latach 1922–1924 był członkiem Zarządu Miasta Sopotu, następnie został jego radnym. Działał w sopockim Komitecie Upiększania Miasta, był autorem wydanej w 1932 roku broszury z okazji pięćdziesięciolecia komitetu 50 Jahre Verein Vorschönerung und Förderuhg der Stadt Zoppot 1881–1931.
Jego pierwszą żoną była Clara Henrieta Madsack (zm. po 1908), z którą zawarł ślub poza Gdańskiem. Od 1915 roku był żonaty z Rosą Albrecht, która po jego śmierci sprzedała sopocką willę przy Sternweg (ul. Żeromskiego) i w 1939 roku mieszkała w Sopocie przy Gromschallee 2 (ul. Sikorskego).
Syn Hans w 1908 roku był studentem Technische Hochschule Danzig, w 1914 prokurentem ojcowskiej firmy, zginął na froncie w czasie I wojny światowej, pozostawiając wdowę Kate z domu Schmidt. Córka Elisabeth Christine Schreiber (ur. 12 III 1886 Gdańsk) w 1933 roku mieszkała w Berlinie i była żoną Theodora Schreibera, radcy Admiralicji. Kolejne córki to Gertrud Clara Gaertner (ur. 4 III 1887 Gdańsk) oraz Charlotta Emilia Braunschweig (ur. 31 VIII 1897 Gdańsk), żona Horsta Braunschweiga, dyplomowanego rolnika. Przed śmiercią Otto Julius Gerike doczekał się siedmiu wnucząt i jednego prawnuka.
Został pochowany 29 VI 1933 roku w Sopocie na cmentarzu ewangelickim przy Große Katzer Straße (obecnie Cmentarz Komunalny, ul. Malczewskiego).
