PUSTY STAW
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''PUSTY STAW''' (Heidsee, Groß Heid See (Puste Jezioro)), leśne jezioro na [[STOGI | Stogach]], między ulicami Nowotną i Stryjewskiego. Powierzchnia około 7,5 ha, głębokość maksymalna 3 m, średnia 0,6 m. Nazwa polska po 1945 roku. Powstanie datuje się według oznaczania lat w geologii na 3000 lat BP (''before present'', czyli przed rokiem 1950). Obecnie zbiornik śródwydmowy, zasilany opadami atmosferycznymi. W XVII wieku na zachodnim brzegu (okolice obecnej ul. Nowotnej 18) znajdował się dwór i browar należący do rodziny gdańskich rajców | + | '''PUSTY STAW''' (Heidsee, Groß Heid See (Puste Jezioro)), leśne jezioro na [[STOGI | Stogach]], między ulicami Nowotną i Stryjewskiego. Powierzchnia około 7,5 ha, głębokość maksymalna 3 m, średnia 0,6 m. Nazwa polska po 1945 roku. Powstanie datuje się według oznaczania lat w geologii na 3000 lat BP (''before present'', czyli przed rokiem 1950). Obecnie zbiornik śródwydmowy, zasilany opadami atmosferycznymi. W XVII wieku na zachodnim brzegu (okolice obecnej ul. Nowotnej 18) znajdował się dwór i browar należący do rodziny gdańskich rajców [[BEKE GERARD | von der Beke]]. Od początku XIX wieku miejsce kuracyjne i wypoczynkowe (zob. [[BJÖRN SÖREN | Sören Björn]], [[STOGI | Stogi]]). Współcześnie niezagospodarowany turystycznie. {{author: WT}} {{author: RC}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Środowisko i przyroda]] |
Wersja z 10:51, 31 lip 2018
PUSTY STAW (Heidsee, Groß Heid See (Puste Jezioro)), leśne jezioro na Stogach, między ulicami Nowotną i Stryjewskiego. Powierzchnia około 7,5 ha, głębokość maksymalna 3 m, średnia 0,6 m. Nazwa polska po 1945 roku. Powstanie datuje się według oznaczania lat w geologii na 3000 lat BP (before present, czyli przed rokiem 1950). Obecnie zbiornik śródwydmowy, zasilany opadami atmosferycznymi. W XVII wieku na zachodnim brzegu (okolice obecnej ul. Nowotnej 18) znajdował się dwór i browar należący do rodziny gdańskich rajców von der Beke. Od początku XIX wieku miejsce kuracyjne i wypoczynkowe (zob. Sören Björn, Stogi). Współcześnie niezagospodarowany turystycznie.