ÖRNSTER SIEGFRIED, złotnik
(dodanie_logotypów) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
'''SIEGFRIED ÖRNSTER''' (2 IV 1662 Halle – 27 VI 1735 Gdańsk), złotnik. W latach 1688–1691 terminował jako czeladnik w warsztacie [[BECKHAUSEN JAKOB| Jakoba Beckhausena]]. Pracę mistrzowską wykonał u [[CLAUSEN BENEDICT| Benedicta Clausena]] w 1691 i w tym samym roku otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE| obywatelstwo miejskie]] Gdańska. Funkcję starszego [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu]] pełnił w latach 1709, 1716, 1722, 1726, kompana – w 1708 roku. Prace mistrzowskie w jego warsztacie wykonali: Abraham Clausen, Daniel Lubner, [[STENTZEL JOHANN CONRAD| Johann Conrad Stentzel]], Christoph Türck. Był żonaty z Concordią, córką gdańskiego złotnika Hansa Polmanna. Miał synów Hieronima Siegfrieda i Emmanuela Gottlieba, którzy kształcili się w zawodzie złotniczym od 1718 roku. Został pochowany w kaplicy Złotników w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w Gdańsku.<br/><br/> | '''SIEGFRIED ÖRNSTER''' (2 IV 1662 Halle – 27 VI 1735 Gdańsk), złotnik. W latach 1688–1691 terminował jako czeladnik w warsztacie [[BECKHAUSEN JAKOB| Jakoba Beckhausena]]. Pracę mistrzowską wykonał u [[CLAUSEN BENEDICT| Benedicta Clausena]] w 1691 i w tym samym roku otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE| obywatelstwo miejskie]] Gdańska. Funkcję starszego [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu]] pełnił w latach 1709, 1716, 1722, 1726, kompana – w 1708 roku. Prace mistrzowskie w jego warsztacie wykonali: Abraham Clausen, Daniel Lubner, [[STENTZEL JOHANN CONRAD| Johann Conrad Stentzel]], Christoph Türck. Był żonaty z Concordią, córką gdańskiego złotnika Hansa Polmanna. Miał synów Hieronima Siegfrieda i Emmanuela Gottlieba, którzy kształcili się w zawodzie złotniczym od 1718 roku. Został pochowany w kaplicy Złotników w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w Gdańsku.<br/><br/> | ||
| − | Używał znaku warsztatowego z monogramem SÖ w owalnym polu. Jest znany przede wszystkim z licznych sprzętów liturgicznych i ozdób ołtarzowych: monstrancje (kościół NMP w Gdańsku, Chmielno, Goręczyno, Mechowa, Płowęż, Puck, Starzyn, Kowal koło Włocławka), kielichy (Kurowo koło Puław, Pelplin, Szczawin, Żarnowiec), cyborium (kościół św. Wojciecha w Elblągu), kadzielnice i łódki na kadzidło (dawniej kościół św. Jana w Malborku; Chmielno), relikwiarz (Puck), krzyż relikwiarzowy (Tczew), aplikacje na obrazy (Nowa Cerkiew, Żarnowiec). Wykonywał także naczynia świeckie zdobione scenami figuralnymi, wśród których wyróżniają się: puchar cechu młynarzy z 1715 roku ([[MUZEUM NARODOWE| Muzeum Narodowe]] w Gdańsku), kubek bractwa strzeleckiego (Muzeum Zamkowe w Malborku), kufle ze scenami biblijnymi (Zamek Królewski na Wawelu, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie, Landesmuseum Württemberg w Stuttgarcie, Ermitaż w Sankt Petersburgu). | + | Używał znaku warsztatowego z monogramem SÖ w owalnym polu. Jest znany przede wszystkim z licznych sprzętów liturgicznych i ozdób ołtarzowych: monstrancje (kościół NMP w Gdańsku, Chmielno, Goręczyno, Mechowa, Płowęż, Puck, Starzyn, Kowal koło Włocławka), kielichy (Kurowo koło Puław, Pelplin, Szczawin, Żarnowiec), cyborium (kościół św. Wojciecha w Elblągu), kadzielnice i łódki na kadzidło (dawniej kościół św. Jana w Malborku; Chmielno), relikwiarz (Puck), krzyż relikwiarzowy (Tczew), aplikacje na obrazy (Nowa Cerkiew, Żarnowiec). Wykonywał także naczynia świeckie zdobione scenami figuralnymi, wśród których wyróżniają się: puchar cechu młynarzy z 1715 roku ([[MUZEUM NARODOWE| Muzeum Narodowe]] w Gdańsku), kubek bractwa strzeleckiego (Muzeum Zamkowe w Malborku), kufle ze scenami biblijnymi (Zamek Królewski na Wawelu, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie, Landesmuseum Württemberg w Stuttgarcie, Ermitaż w Sankt Petersburgu).<br/><br/> |
Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 13:19, 25 paź 2017
SIEGFRIED ÖRNSTER (2 IV 1662 Halle – 27 VI 1735 Gdańsk), złotnik. W latach 1688–1691 terminował jako czeladnik w warsztacie Jakoba Beckhausena. Pracę mistrzowską wykonał u Benedicta Clausena w 1691 i w tym samym roku otrzymał obywatelstwo miejskie Gdańska. Funkcję starszego cechu pełnił w latach 1709, 1716, 1722, 1726, kompana – w 1708 roku. Prace mistrzowskie w jego warsztacie wykonali: Abraham Clausen, Daniel Lubner, Johann Conrad Stentzel, Christoph Türck. Był żonaty z Concordią, córką gdańskiego złotnika Hansa Polmanna. Miał synów Hieronima Siegfrieda i Emmanuela Gottlieba, którzy kształcili się w zawodzie złotniczym od 1718 roku. Został pochowany w kaplicy Złotników w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku.
Używał znaku warsztatowego z monogramem SÖ w owalnym polu. Jest znany przede wszystkim z licznych sprzętów liturgicznych i ozdób ołtarzowych: monstrancje (kościół NMP w Gdańsku, Chmielno, Goręczyno, Mechowa, Płowęż, Puck, Starzyn, Kowal koło Włocławka), kielichy (Kurowo koło Puław, Pelplin, Szczawin, Żarnowiec), cyborium (kościół św. Wojciecha w Elblągu), kadzielnice i łódki na kadzidło (dawniej kościół św. Jana w Malborku; Chmielno), relikwiarz (Puck), krzyż relikwiarzowy (Tczew), aplikacje na obrazy (Nowa Cerkiew, Żarnowiec). Wykonywał także naczynia świeckie zdobione scenami figuralnymi, wśród których wyróżniają się: puchar cechu młynarzy z 1715 roku ( Muzeum Narodowe w Gdańsku), kubek bractwa strzeleckiego (Muzeum Zamkowe w Malborku), kufle ze scenami biblijnymi (Zamek Królewski na Wawelu, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie, Landesmuseum Württemberg w Stuttgarcie, Ermitaż w Sankt Petersburgu).
Zob. też złotnictwo.
