DIETRICH JOHANN CARL, złotnik
(wstawienie ilustracji (e-mail z 14.02.2019)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:Johann_Carl_Dietrich.jpg|thumb|Johann Carl Dietrich, solniczka, srebro, częściowo złocona, 1748-1766]] | ||
| + | |||
'''JOHANN CARL DIETRICH''' (4 X 1700 Gdańsk – 19 IV 1780 Gdańsk), złotnik. Syn gdańskiego złotnika Lorentza Dietricha, zapisany na naukę w 1701 roku. Pracę mistrzowską wykonał w roku 1725 w warsztacie [[HEIN CONSTANTIN | Constantina Heina]]. Funkcję kompana pełnił w 1759 roku, starszym [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu]] złotników był w 1760. Miał synów Alberta Gottfrieda i Carla Augusta; w 1770 roku zapisał ich na naukę, jednak nie uzyskali oni tytułów mistrzowskich w Gdańsku. Z braku miejsca nie został pochowany w kaplicy złotników [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Wdowa po nim prowadziła warsztat w 1781 roku. <br/><br/> | '''JOHANN CARL DIETRICH''' (4 X 1700 Gdańsk – 19 IV 1780 Gdańsk), złotnik. Syn gdańskiego złotnika Lorentza Dietricha, zapisany na naukę w 1701 roku. Pracę mistrzowską wykonał w roku 1725 w warsztacie [[HEIN CONSTANTIN | Constantina Heina]]. Funkcję kompana pełnił w 1759 roku, starszym [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu]] złotników był w 1760. Miał synów Alberta Gottfrieda i Carla Augusta; w 1770 roku zapisał ich na naukę, jednak nie uzyskali oni tytułów mistrzowskich w Gdańsku. Z braku miejsca nie został pochowany w kaplicy złotników [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Wdowa po nim prowadziła warsztat w 1781 roku. <br/><br/> | ||
Używał, być może, znaku warsztatowego z pełnym nazwiskiem DIE/TRICH, ale znak ten może równie dobrze należeć do dwóch innych członków rodziny działających w tym samym czasie: Lorentza lub Johanna Ephraima, zmarłych w 1750 roku. Jako probierz cechowy używał znaku z inicjałami ICD w prostokątnym polu. Dotychczas przypisano mu autorstwo drobnych przedmiotów stołowych i codziennego użytku, między innymi solniczki ([[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]] w Gdańsku). <br/><br/> | Używał, być może, znaku warsztatowego z pełnym nazwiskiem DIE/TRICH, ale znak ten może równie dobrze należeć do dwóch innych członków rodziny działających w tym samym czasie: Lorentza lub Johanna Ephraima, zmarłych w 1750 roku. Jako probierz cechowy używał znaku z inicjałami ICD w prostokątnym polu. Dotychczas przypisano mu autorstwo drobnych przedmiotów stołowych i codziennego użytku, między innymi solniczki ([[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]] w Gdańsku). <br/><br/> | ||
Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 13:06, 14 lut 2019
JOHANN CARL DIETRICH (4 X 1700 Gdańsk – 19 IV 1780 Gdańsk), złotnik. Syn gdańskiego złotnika Lorentza Dietricha, zapisany na naukę w 1701 roku. Pracę mistrzowską wykonał w roku 1725 w warsztacie Constantina Heina. Funkcję kompana pełnił w 1759 roku, starszym cechu złotników był w 1760. Miał synów Alberta Gottfrieda i Carla Augusta; w 1770 roku zapisał ich na naukę, jednak nie uzyskali oni tytułów mistrzowskich w Gdańsku. Z braku miejsca nie został pochowany w kaplicy złotników kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Wdowa po nim prowadziła warsztat w 1781 roku.
Używał, być może, znaku warsztatowego z pełnym nazwiskiem DIE/TRICH, ale znak ten może równie dobrze należeć do dwóch innych członków rodziny działających w tym samym czasie: Lorentza lub Johanna Ephraima, zmarłych w 1750 roku. Jako probierz cechowy używał znaku z inicjałami ICD w prostokątnym polu. Dotychczas przypisano mu autorstwo drobnych przedmiotów stołowych i codziennego użytku, między innymi solniczki ( Muzeum Narodowe w Gdańsku).
Zob. też złotnictwo.
