WILDE PIOTR KRZEMYŚL, profesor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''PIOTR KRZEMYŚL WILDE''' (19 V 1931 Bieganowo – 12 I 2006 Gdańsk), inżynier, naukowiec. W roku 1949 zdał maturę w Liceum im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, w 1952 inżynier na Wydziale Inżynierii Lądowo-Wodnej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie, w 1955 magister inżynier na Wydziale Budownictwa Lądowego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W latach 1955–1974 w Katedrze Mechaniki Budowli PG, w 1958 doktor (PG), w 1964 doktor habilitowany (Politechnika Warszawska), w 1972 profesor tytularny, w 1982 profesor zwyczajny. W roku 1959 przebywał na stażu w Cornell University (USA), w latach 1967–1970 w Basrah University (Irak). W okresie 1975–2006 pracował w [[INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO PAN W GDAŃSKU | Instytucie Budownictwa Wodnego PAN w Gdańsku]], w latach 1975–1986 i 1997–2000 jego dyrektor. Specjalista w zakresie mechaniki budowli (teoria płyt i powłok, dynamika konstrukcji); hydrosprężystości, zastosowania probabilistyki w mechanice i inżynierii; mechaniki gruntów (modele sprężysto-plastyczne); mechaniki falowania. Od 1983 roku członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (PAN), od roku 1994 członek rzeczywisty PAN. Autor m.in. prac: Mechanika teoretyczna (wspólnie z Mieczysławem Wizmurem, 1977), ''Dyskretyzacja pól losowych w obliczeniach inżynierskich'' (1981) | + | '''PIOTR KRZEMYŚL WILDE''' (19 V 1931 Bieganowo – 12 I 2006 Gdańsk), inżynier, naukowiec. W roku 1949 zdał maturę w Liceum im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, w 1952 inżynier na Wydziale Inżynierii Lądowo-Wodnej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie, w 1955 magister inżynier na Wydziale Budownictwa Lądowego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W latach 1955–1974 w Katedrze Mechaniki Budowli PG, w 1958 doktor (PG), w 1964 doktor habilitowany (Politechnika Warszawska), w 1972 profesor tytularny, w 1982 profesor zwyczajny. W roku 1959 przebywał na stażu w Cornell University (USA), w latach 1967–1970 w Basrah University (Irak). W okresie 1975–2006 pracował w [[INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO PAN W GDAŃSKU | Instytucie Budownictwa Wodnego PAN w Gdańsku]], w latach 1975–1986 i 1997–2000 jego dyrektor. Specjalista w zakresie mechaniki budowli (teoria płyt i powłok, dynamika konstrukcji); hydrosprężystości, zastosowania probabilistyki w mechanice i inżynierii; mechaniki gruntów (modele sprężysto-plastyczne); mechaniki falowania. Od 1983 roku członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (PAN), od roku 1994 członek rzeczywisty PAN. Autor m.in. prac: ''Mechanika teoretyczna'' (wspólnie z Mieczysławem Wizmurem, 1977), ''Dyskretyzacja pól losowych w obliczeniach inżynierskich'' (1981), ''Kalman Filter Method in the Analysis of Vibrations due to Water Waves'' (wspólnie z Andrzejem Kozakiewiczem, 1993). W latach 1987–1995 sekretarz gdańskiego oddziału PAN, 1996–2002 prezes, 1996–2002 członek Prezydium PAN. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:38, 23 cze 2016
PIOTR KRZEMYŚL WILDE (19 V 1931 Bieganowo – 12 I 2006 Gdańsk), inżynier, naukowiec. W roku 1949 zdał maturę w Liceum im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, w 1952 inżynier na Wydziale Inżynierii Lądowo-Wodnej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie, w 1955 magister inżynier na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej (PG). W latach 1955–1974 w Katedrze Mechaniki Budowli PG, w 1958 doktor (PG), w 1964 doktor habilitowany (Politechnika Warszawska), w 1972 profesor tytularny, w 1982 profesor zwyczajny. W roku 1959 przebywał na stażu w Cornell University (USA), w latach 1967–1970 w Basrah University (Irak). W okresie 1975–2006 pracował w Instytucie Budownictwa Wodnego PAN w Gdańsku, w latach 1975–1986 i 1997–2000 jego dyrektor. Specjalista w zakresie mechaniki budowli (teoria płyt i powłok, dynamika konstrukcji); hydrosprężystości, zastosowania probabilistyki w mechanice i inżynierii; mechaniki gruntów (modele sprężysto-plastyczne); mechaniki falowania. Od 1983 roku członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (PAN), od roku 1994 członek rzeczywisty PAN. Autor m.in. prac: Mechanika teoretyczna (wspólnie z Mieczysławem Wizmurem, 1977), Dyskretyzacja pól losowych w obliczeniach inżynierskich (1981), Kalman Filter Method in the Analysis of Vibrations due to Water Waves (wspólnie z Andrzejem Kozakiewiczem, 1993). W latach 1987–1995 sekretarz gdańskiego oddziału PAN, 1996–2002 prezes, 1996–2002 członek Prezydium PAN. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
