HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA STOCZNI GDAŃSKIEJ

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(poprawka BŚ (e-mail z 22.02.2016))
(uzupełnienia BŚ (e-mail z 18.04.2016))
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
  
'''HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA STOCZNI GDAŃSKIEJ''', ul. Jana z Kolna. W przebudowanej dawnej hali produkcyjnej (pierwotnie przeznaczonej do rozbiórki), otwarta 1 V 1955 roku, obliczona na 3 tysiące miejsc. Odbyły się tu imprezy polityczne (m.in. 28 VI 1958 centralna akademia z okazji Dnia Stoczniowca z udziałem I sekretarza Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Władysława Gomułki, 1 IX 1958 wiec gdańszczan pod hasłem „Nigdy więcej wojny”), artystyczne (m.in. 14 XII 1958 koncert Jana Kiepury i Marthy Eggerth, 14 II 1959 koncert Josephine Baker z Francji, 22 III 1961 Ymy Sumac z Peru, 16 V 1961 Marina Mariniego z Włoch, 12 V 1962 Juliette Gréco z Francji, 25–26 V 1962 zespołu The Platters z USA, 18–19 IV 1963 Charles’a Aznavoura z Francji, 2–4 III 1966 Marleny Dietrich; 1961–63 [[MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL PIOSENKI | Międzynarodowy Festiwal Piosenki Polskiej]] (następnie w Sopocie)), sportowe (m.in. 8 V 1956 mecz bokserski Polska B – Anglia 12:8), rozrywkowe (m.in. 4 VIII 1957 wybory Miss Polski). 2 I 1994 miejsce finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pod kierunkiem Jerzego Owsiaka. Zniszczona podczas pożaru 24 XI 1994, w trakcie koncertu zespołu [[GOLDEN LIFE | Golden Life]], połączonego z transmisją TV z wręczenia nagród MTV, na który przyszło około 2 tysięcy słuchaczy. Pożar powstał wskutek podpalenia drewnianej trybuny przez nieustaloną osobę. Koncert rozpoczął się o godzinie 18, pożar zauważono o 20.55, o 21 w pomieszczeniu na II kondygnacji doszło do eksplozji. Z sześciu wyjść otwarte były tylko dwa (w tym jedno czasowo), wyłączono światło; osoby, które wydostały się na zewnątrz, wpadały na siatkę oddzielającą chodnik (2,5 m szerokości) od torów tramwajowych, co uniemożliwiło skuteczną akcję ratowniczą. O 21.14 runął dach hali. Ponieważ wydajność miejscowego wodociągu okazała się zbyt mała i nie dostarczał on wystarczającej ilości wody, do gaszenia ognia wykorzystano statek pożarniczy „Strażak” z Portowej Straży Pożarnej. Udało się nie dopuścić do rozprzestrzenienia ognia na sąsiednie obiekty stoczniowe. Sytuację opanowano 25 XI o 0.16, pożar ugaszono o 6.04. Śmierć poniosło 7 osób (3 na miejscu, 4 zmarły w szpitalu), 282 uczestników zostało rannych, w tym ponad 100 ciężko. Hospitalizowani byli w 11 szpitalach. Hali nie odbudowano. 17 XII 1994 zespół Golden Life, oddając hołd ofiarom pożaru, zaprezentował w Teatrze Muzycznym w Gdyni utwór 24 XI 94. Powszechnie znane słowa refrenu: „Życie choć piękne, tak kruche jest, wystarczy jedna chwila, by zgasić je”, umieszczono na [[POMNIK OFIAR POŻARU W HALI WIDOWISKOWO-SPORTOWEJ STOCZNI GDAŃSKIEJ | pomniku Ofiar Pożaru]], w miejscu dawnego głównego wejścia do hali. Za pomoc w rekonwalescencji rannych [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] wyróżniono w roku 1997 Hansa Dietricha Paschmeyera, specjalistę chirurgii i traumatologii (za pomoc przy operacjach w klinice w Bremie), w 1998 Zbigniewa Dworaka, twórcę Amerykańsko-Polskiego Komitetu Pomocy Medycznej Polskim Dzieciom (z wadami serca) z USA (za bezinteresowne dostarczenie 5 m² skóry ludzkiej, zestawów operacyjnych i innego sprzętu medycznego). 8 VI 2010 roku Sąd Okręgowy w Gdańsku uznał winę zaniedbania i wydał wyrok w zawieszeniu na ówczesnego kierownika hali. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]
+
'''HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA STOCZNI GDAŃSKIEJ''', ul. Jana z Kolna. Została otwarta 1 V 1956 roku w przebudowanej dawnej hali produkcyjnej (pierwotnie przeznaczonej do rozbiórki). Obliczona na 3 tysiące miejsc (przy walkach bokserskich – na 4 tysiące), miała 65 m długości, 30 m szerokości, 9 m wysokości (do dźwigarów podtrzymujących konstrukcję dachu). Pierwszą odbywającą się tu imprezą sportową był rozegrany 8 V 1956 roku mecz bokserski Polska B – Anglia (wynik 12 : 8), pierwszą imprezą rozrywkową – „Hot jazz contra straight jazz” z 2 VI 1956, zorganizowana przez Polski Komitet Olimpijski rywalizacja zespołów z Polski i orkiestry Grand Hotelu w Sopocie, z udziałem jako sędziów między innymi [[ANTKIEWICZ ALEKSY | Aleksego Antkiewicza]], [[CHYCHŁA ZYGMUNT | Zygmunta Chychły]], Janusza Sidły. Odbyły się tu imprezy polityczne (na przykład 30 VI 1956 centralna akademia z okazji  Dni Morza; 28 VI 1958 centralna akademia z okazji Dnia Stoczniowca z udziałem I sekretarza Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Władysława Gomułki; 1 IX 1958 wiec gdańszczan pod hasłem „Nigdy więcej wojny”), artystyczne (między innymi 25 IX 1957 występ Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”; 14 XII 1958 koncert Jana Kiepury i Marthy Eggerth; 14 II 1959 koncert Josephine Baker z Francji; 22 III 1961 Ymy Sumac z Peru; 16 V 1961 Marina Mariniego z Włoch; 12 V 1962 Juliette Gréco z Francji; 25–26 V 1962 zespołu The Platters z USA; 18–19 IV 1963 Charles’a Aznavoura z Francji; 2–4 III 1966 Marleny Dietrich; w latach 1961–1963 [[MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL PIOSENKI | Międzynarodowy Festiwal Piosenki Polskiej]] (następnie w Sopocie)), sportowe (między innymi w 1956 mecze koszykówki Polska–Jugosławia), rozrywkowe (na przykład 1–2 XII 1956 I Międzynarodowy Festiwal Sztuki Cyrkowej; 11–12 XII 1956 paryska rewia tańca na lodzie; 26 I 1957 wybory Miss Wybrzeża – zwyciężyła 19-letnia Zofia Sicińska; 16 VI 1957 wybory Miss Gdańska; 4 VIII 1957 wybory Miss Polski; także wybory Miss Wybrzeża w 1958). W latach 50. XX wieku w sezonie letnim, w wypadku niepogody, hala stanowiła rezerwowe miejsce dla imprez z Opery Leśnej w Sopocie (bilety do Opery sprzedawano od razu z uwzględnieniem ewentualnych miejsc w hali). 2 I 1994 miejsce finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pod kierunkiem Jerzego Owsiaka. Zniszczona podczas pożaru 24 XI 1994, w trakcie koncertu zespołu [[GOLDEN LIFE | Golden Life]], połączonego z transmisją TV z wręczenia nagród MTV, na który przyszło około 2 tysięcy słuchaczy. Pożar powstał wskutek podpalenia drewnianej trybuny przez nieustaloną osobę. Koncert rozpoczął się o godzinie 18, pożar zauważono o 20.55, o 21 w pomieszczeniu na II kondygnacji doszło do eksplozji. Z sześciu wyjść otwarte były tylko dwa (w tym jedno czasowo), wyłączono światło; osoby, które wydostały się na zewnątrz, wpadały na siatkę oddzielającą chodnik (2,5 m szerokości) od torów tramwajowych, co uniemożliwiło skuteczną akcję ratowniczą. O 21.14 runął dach hali. Ponieważ wydajność miejscowego wodociągu okazała się zbyt mała i nie dostarczał on wystarczającej ilości wody, do gaszenia ognia wykorzystano statek pożarniczy „Strażak” z Portowej Straży Pożarnej. Udało się nie dopuścić do rozprzestrzenienia ognia na sąsiednie obiekty stoczniowe. Sytuację opanowano 25 XI o 0.16, pożar ugaszono o 6.04. Śmierć poniosło 7 osób (3 na miejscu, 4 zmarły w szpitalu), 282 uczestników zostało rannych, w tym ponad 100 ciężko. Hospitalizowani byli w 11 szpitalach. Hali nie odbudowano. 17 XII 1994 zespół Golden Life, oddając hołd ofiarom pożaru, zaprezentował w Teatrze Muzycznym w Gdyni utwór 24 XI 94. Powszechnie znane słowa refrenu: „Życie choć piękne, tak kruche jest, wystarczy jedna chwila, by zgasić je”, umieszczono na [[POMNIK OFIAR POŻARU W HALI WIDOWISKOWO-SPORTOWEJ STOCZNI GDAŃSKIEJ | pomniku Ofiar Pożaru]], w miejscu dawnego głównego wejścia do hali. Za pomoc w rekonwalescencji rannych [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] wyróżniono w roku 1997 Hansa Dietricha Paschmeyera, specjalistę chirurgii i traumatologii (za pomoc przy operacjach w klinice w Bremie), w 1998 Zbigniewa Dworaka, twórcę Amerykańsko-Polskiego Komitetu Pomocy Medycznej Polskim Dzieciom (z wadami serca) z USA (za bezinteresowne dostarczenie 5 m² skóry ludzkiej, zestawów operacyjnych i innego sprzętu medycznego). 8 VI 2010 roku Sąd Okręgowy w Gdańsku uznał winę zaniedbania i wydał wyrok w zawieszeniu na ówczesnego kierownika hali. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]

Wersja z 13:06, 18 kwi 2016

HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA STOCZNI GDAŃSKIEJ, ul. Jana z Kolna. Została otwarta 1 V 1956 roku w przebudowanej dawnej hali produkcyjnej (pierwotnie przeznaczonej do rozbiórki). Obliczona na 3 tysiące miejsc (przy walkach bokserskich – na 4 tysiące), miała 65 m długości, 30 m szerokości, 9 m wysokości (do dźwigarów podtrzymujących konstrukcję dachu). Pierwszą odbywającą się tu imprezą sportową był rozegrany 8 V 1956 roku mecz bokserski Polska B – Anglia (wynik 12 : 8), pierwszą imprezą rozrywkową – „Hot jazz contra straight jazz” z 2 VI 1956, zorganizowana przez Polski Komitet Olimpijski rywalizacja zespołów z Polski i orkiestry Grand Hotelu w Sopocie, z udziałem jako sędziów między innymi Aleksego Antkiewicza, Zygmunta Chychły, Janusza Sidły. Odbyły się tu imprezy polityczne (na przykład 30 VI 1956 centralna akademia z okazji Dni Morza; 28 VI 1958 centralna akademia z okazji Dnia Stoczniowca z udziałem I sekretarza Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Władysława Gomułki; 1 IX 1958 wiec gdańszczan pod hasłem „Nigdy więcej wojny”), artystyczne (między innymi 25 IX 1957 występ Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”; 14 XII 1958 koncert Jana Kiepury i Marthy Eggerth; 14 II 1959 koncert Josephine Baker z Francji; 22 III 1961 Ymy Sumac z Peru; 16 V 1961 Marina Mariniego z Włoch; 12 V 1962 Juliette Gréco z Francji; 25–26 V 1962 zespołu The Platters z USA; 18–19 IV 1963 Charles’a Aznavoura z Francji; 2–4 III 1966 Marleny Dietrich; w latach 1961–1963 Międzynarodowy Festiwal Piosenki Polskiej (następnie w Sopocie)), sportowe (między innymi w 1956 mecze koszykówki Polska–Jugosławia), rozrywkowe (na przykład 1–2 XII 1956 I Międzynarodowy Festiwal Sztuki Cyrkowej; 11–12 XII 1956 paryska rewia tańca na lodzie; 26 I 1957 wybory Miss Wybrzeża – zwyciężyła 19-letnia Zofia Sicińska; 16 VI 1957 wybory Miss Gdańska; 4 VIII 1957 wybory Miss Polski; także wybory Miss Wybrzeża w 1958). W latach 50. XX wieku w sezonie letnim, w wypadku niepogody, hala stanowiła rezerwowe miejsce dla imprez z Opery Leśnej w Sopocie (bilety do Opery sprzedawano od razu z uwzględnieniem ewentualnych miejsc w hali). 2 I 1994 miejsce finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pod kierunkiem Jerzego Owsiaka. Zniszczona podczas pożaru 24 XI 1994, w trakcie koncertu zespołu Golden Life, połączonego z transmisją TV z wręczenia nagród MTV, na który przyszło około 2 tysięcy słuchaczy. Pożar powstał wskutek podpalenia drewnianej trybuny przez nieustaloną osobę. Koncert rozpoczął się o godzinie 18, pożar zauważono o 20.55, o 21 w pomieszczeniu na II kondygnacji doszło do eksplozji. Z sześciu wyjść otwarte były tylko dwa (w tym jedno czasowo), wyłączono światło; osoby, które wydostały się na zewnątrz, wpadały na siatkę oddzielającą chodnik (2,5 m szerokości) od torów tramwajowych, co uniemożliwiło skuteczną akcję ratowniczą. O 21.14 runął dach hali. Ponieważ wydajność miejscowego wodociągu okazała się zbyt mała i nie dostarczał on wystarczającej ilości wody, do gaszenia ognia wykorzystano statek pożarniczy „Strażak” z Portowej Straży Pożarnej. Udało się nie dopuścić do rozprzestrzenienia ognia na sąsiednie obiekty stoczniowe. Sytuację opanowano 25 XI o 0.16, pożar ugaszono o 6.04. Śmierć poniosło 7 osób (3 na miejscu, 4 zmarły w szpitalu), 282 uczestników zostało rannych, w tym ponad 100 ciężko. Hospitalizowani byli w 11 szpitalach. Hali nie odbudowano. 17 XII 1994 zespół Golden Life, oddając hołd ofiarom pożaru, zaprezentował w Teatrze Muzycznym w Gdyni utwór 24 XI 94. Powszechnie znane słowa refrenu: „Życie choć piękne, tak kruche jest, wystarczy jedna chwila, by zgasić je”, umieszczono na pomniku Ofiar Pożaru, w miejscu dawnego głównego wejścia do hali. Za pomoc w rekonwalescencji rannych Medalem św. Wojciecha wyróżniono w roku 1997 Hansa Dietricha Paschmeyera, specjalistę chirurgii i traumatologii (za pomoc przy operacjach w klinice w Bremie), w 1998 Zbigniewa Dworaka, twórcę Amerykańsko-Polskiego Komitetu Pomocy Medycznej Polskim Dzieciom (z wadami serca) z USA (za bezinteresowne dostarczenie 5 m² skóry ludzkiej, zestawów operacyjnych i innego sprzętu medycznego). 8 VI 2010 roku Sąd Okręgowy w Gdańsku uznał winę zaniedbania i wydał wyrok w zawieszeniu na ówczesnego kierownika hali.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania