SCHWEDER von PELLANT, komtur gdański
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''SCHWEDER VON PELLANT''' (zm. listopad 1375), [[KOMTURSTWO GDAŃSKIE | komtur gdański]] w 1356 roku. Zanim pojawił się w Gdańsku, w 1351 roku pełnił funkcję komtura w Radzyniu w ziemi chełmińskiej. Komturem gdańskim został po Kirsilie von Kindswulie, po raz ostatni wzmiankowanym 13 XI 1355. Urząd sprawował zaledwie przez kilka miesięcy, znany jest z dokumentów z 6 VII 1356 | + | '''SCHWEDER VON PELLANT''' (zm. listopad 1375), [[KOMTURSTWO GDAŃSKIE | komtur gdański]] w 1356 roku. Zanim pojawił się w Gdańsku, w 1351 roku pełnił funkcję komtura w Radzyniu w ziemi chełmińskiej. Komturem gdańskim został po Kirsilie von Kindswulie, po raz ostatni wzmiankowanym 13 XI 1355. Urząd sprawował zaledwie przez kilka miesięcy, znany jest z dokumentów z 6 VII 1356, kiedy wydał do lokacji i zasiedlenia na [[PRAWO CHEŁMIŃSKIE | prawie chełmińskim]] wsie Pużyce i Rozłazino (dziś w gminie Łęczyce), oraz z 15 VII 1356 roku, kiedy przyjmował w Gdańsku wielkiego mistrza [[WINRICH VON KNIPRODE | Winricha von Kniprode]]. Zapewne podczas tego spotkania zapadły decyzje co do dalszych jego losów, ponieważ już miesiąc później, 16 VIII 1356, otrzymał wysoką godność podskarbiego zakonu, którą sprawował przez 19 lat, do końca 1375 roku. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:47, 28 sie 2015
SCHWEDER VON PELLANT (zm. listopad 1375), komtur gdański w 1356 roku. Zanim pojawił się w Gdańsku, w 1351 roku pełnił funkcję komtura w Radzyniu w ziemi chełmińskiej. Komturem gdańskim został po Kirsilie von Kindswulie, po raz ostatni wzmiankowanym 13 XI 1355. Urząd sprawował zaledwie przez kilka miesięcy, znany jest z dokumentów z 6 VII 1356, kiedy wydał do lokacji i zasiedlenia na prawie chełmińskim wsie Pużyce i Rozłazino (dziś w gminie Łęczyce), oraz z 15 VII 1356 roku, kiedy przyjmował w Gdańsku wielkiego mistrza Winricha von Kniprode. Zapewne podczas tego spotkania zapadły decyzje co do dalszych jego losów, ponieważ już miesiąc później, 16 VIII 1356, otrzymał wysoką godność podskarbiego zakonu, którą sprawował przez 19 lat, do końca 1375 roku.
