TARG MAŚLANY

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Targ Maślany, Der Stadt Dantzigk…, 1687.JPG|thumb|Targ Maślany, ''Der Stadt Dantzigk…'', 1687]]
+
 
 
'''TARG MAŚLANY''' (Buttermarkt), początkowo część ul. Lastadia. Powstał w 1650 roku jako miejsce hurtowego handlu masłem (dostarczanego także drogą wodną, Motławą), działające pod nadzorem powołanych przez Radę Miejską tzw. kapitanów maślanych. Wydzielony kwadratowy plac otoczono ażurowym ogrodzeniem, wewnątrz wzniesiono wiaty handlowe i pośrodku budynek z wagą. Od sprzedawanych kamionkowych garnków na masło zwane też pl. Garnkowym (Topfmarkt). Przed rokiem 1797 do 1805, pod dawnym nr. 493 (obowiązującym do 1853) istniał zajazd-hotel In 3 Golden-Ringe ([[HOTELE | hotele]]). W 1. połowie XIX wieku na placu handlowano wszelkimi artykułami spożywczymi, głównie jarzynami i mięsem. W związku z planami uporządkowania miejsca i likwidacji jego funkcji handlowej w 1829 roku władze za 5 tysięcy talarów kupiły dotychczasowy skład drewna, w 1834 rozpoczęto budowanie nowego gmachu dla [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]]; budynek oddano do użytku w 1837. W sierpniu 1858 w specjalnym pawilonie (postawionym w miejscu późniejszego gmachu Naddyrekcji Poczty Królewskiej) odbyła się [[PROWINCJONALNA WYSTAWA PRZEMYSŁOWA, 1858 | Prowincjonalna Wystawa Przemysłowa]]. Po wschodniej stronie (na przedłużeniu ul. Kotwiczników) powstały domy mieszkalne. W roku 1875 plac uporządkowano, utworzono zieleniec (o powierzchni 0,23 ha) obsadzony lipami, w którego centrum z fundacji [[AIRD ALEXANDER | Alexandra Airda]] ustawiono [[FONTANNA WINTERA | fontannę Wintera]], upamiętniającą założenie wodociągów w mieście. W latach 1875–1878 w południowej części wybudowano gmach Naddyrekcji Poczty Królewskiej (według projektu Carla Schwatlo). Od 1897, jako najelegantszy plac Gdańska, oficjalnie (nieoficjalnie od 1875, nazwa uwzględniana na planach) nosił nazwę placu Wintera (Winterplatz), ku czci nadburmistrza [[WINTER LEOPOLD von | Leopolda von Wintera]]. W 1903, w miejscu dawnych stoisk mięsnych, do gmachu gimnazjum na rogu ul. Podwale Przedmiejskie dobudowano istniejący i obecnie dom mieszkalny. Od 1926 w gmachu dyrekcji poczty (po nadbudowaniu III piętra) siedziba studia radiowego ([[RADIO GDAŃSK | Radio Gdańsk]]); dawne gimnazjum przemianowano na szkołę średnią. W 1945 roku zabudowa w większości została zniszczona (przetrwał gmach szkoły, złączony z nim dom mieszkalny i budynek dyrekcji poczty). Po wojnie błędnie przetłumaczono nazwę na  pl. Zimowy (zima – ''Winter''), co poprawiono w 1946, zmieniając ją jednak na pl. Zielony. Do pierwotnej nazwy powrócono w 1990. Od roku 1945 gmach szkolny zajęło Technikum Spożywcze (Zespół Szkół Przemysłu Spożywczego i Chemicznego) z internatem w byłym budynku dyrekcji poczty. W 2009, z powodu złego stanu budynku, technikum przeniesiono na ul. Smoleńską (Orunia), budynek zaś sprzedano. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]
 
'''TARG MAŚLANY''' (Buttermarkt), początkowo część ul. Lastadia. Powstał w 1650 roku jako miejsce hurtowego handlu masłem (dostarczanego także drogą wodną, Motławą), działające pod nadzorem powołanych przez Radę Miejską tzw. kapitanów maślanych. Wydzielony kwadratowy plac otoczono ażurowym ogrodzeniem, wewnątrz wzniesiono wiaty handlowe i pośrodku budynek z wagą. Od sprzedawanych kamionkowych garnków na masło zwane też pl. Garnkowym (Topfmarkt). Przed rokiem 1797 do 1805, pod dawnym nr. 493 (obowiązującym do 1853) istniał zajazd-hotel In 3 Golden-Ringe ([[HOTELE | hotele]]). W 1. połowie XIX wieku na placu handlowano wszelkimi artykułami spożywczymi, głównie jarzynami i mięsem. W związku z planami uporządkowania miejsca i likwidacji jego funkcji handlowej w 1829 roku władze za 5 tysięcy talarów kupiły dotychczasowy skład drewna, w 1834 rozpoczęto budowanie nowego gmachu dla [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]]; budynek oddano do użytku w 1837. W sierpniu 1858 w specjalnym pawilonie (postawionym w miejscu późniejszego gmachu Naddyrekcji Poczty Królewskiej) odbyła się [[PROWINCJONALNA WYSTAWA PRZEMYSŁOWA, 1858 | Prowincjonalna Wystawa Przemysłowa]]. Po wschodniej stronie (na przedłużeniu ul. Kotwiczników) powstały domy mieszkalne. W roku 1875 plac uporządkowano, utworzono zieleniec (o powierzchni 0,23 ha) obsadzony lipami, w którego centrum z fundacji [[AIRD ALEXANDER | Alexandra Airda]] ustawiono [[FONTANNA WINTERA | fontannę Wintera]], upamiętniającą założenie wodociągów w mieście. W latach 1875–1878 w południowej części wybudowano gmach Naddyrekcji Poczty Królewskiej (według projektu Carla Schwatlo). Od 1897, jako najelegantszy plac Gdańska, oficjalnie (nieoficjalnie od 1875, nazwa uwzględniana na planach) nosił nazwę placu Wintera (Winterplatz), ku czci nadburmistrza [[WINTER LEOPOLD von | Leopolda von Wintera]]. W 1903, w miejscu dawnych stoisk mięsnych, do gmachu gimnazjum na rogu ul. Podwale Przedmiejskie dobudowano istniejący i obecnie dom mieszkalny. Od 1926 w gmachu dyrekcji poczty (po nadbudowaniu III piętra) siedziba studia radiowego ([[RADIO GDAŃSK | Radio Gdańsk]]); dawne gimnazjum przemianowano na szkołę średnią. W 1945 roku zabudowa w większości została zniszczona (przetrwał gmach szkoły, złączony z nim dom mieszkalny i budynek dyrekcji poczty). Po wojnie błędnie przetłumaczono nazwę na  pl. Zimowy (zima – ''Winter''), co poprawiono w 1946, zmieniając ją jednak na pl. Zielony. Do pierwotnej nazwy powrócono w 1990. Od roku 1945 gmach szkolny zajęło Technikum Spożywcze (Zespół Szkół Przemysłu Spożywczego i Chemicznego) z internatem w byłym budynku dyrekcji poczty. W 2009, z powodu złego stanu budynku, technikum przeniesiono na ul. Smoleńską (Orunia), budynek zaś sprzedano. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]

Wersja z 19:34, 25 lip 2014

TARG MAŚLANY (Buttermarkt), początkowo część ul. Lastadia. Powstał w 1650 roku jako miejsce hurtowego handlu masłem (dostarczanego także drogą wodną, Motławą), działające pod nadzorem powołanych przez Radę Miejską tzw. kapitanów maślanych. Wydzielony kwadratowy plac otoczono ażurowym ogrodzeniem, wewnątrz wzniesiono wiaty handlowe i pośrodku budynek z wagą. Od sprzedawanych kamionkowych garnków na masło zwane też pl. Garnkowym (Topfmarkt). Przed rokiem 1797 do 1805, pod dawnym nr. 493 (obowiązującym do 1853) istniał zajazd-hotel In 3 Golden-Ringe ( hotele). W 1. połowie XIX wieku na placu handlowano wszelkimi artykułami spożywczymi, głównie jarzynami i mięsem. W związku z planami uporządkowania miejsca i likwidacji jego funkcji handlowej w 1829 roku władze za 5 tysięcy talarów kupiły dotychczasowy skład drewna, w 1834 rozpoczęto budowanie nowego gmachu dla Gimnazjum Miejskiego; budynek oddano do użytku w 1837. W sierpniu 1858 w specjalnym pawilonie (postawionym w miejscu późniejszego gmachu Naddyrekcji Poczty Królewskiej) odbyła się Prowincjonalna Wystawa Przemysłowa. Po wschodniej stronie (na przedłużeniu ul. Kotwiczników) powstały domy mieszkalne. W roku 1875 plac uporządkowano, utworzono zieleniec (o powierzchni 0,23 ha) obsadzony lipami, w którego centrum z fundacji Alexandra Airda ustawiono fontannę Wintera, upamiętniającą założenie wodociągów w mieście. W latach 1875–1878 w południowej części wybudowano gmach Naddyrekcji Poczty Królewskiej (według projektu Carla Schwatlo). Od 1897, jako najelegantszy plac Gdańska, oficjalnie (nieoficjalnie od 1875, nazwa uwzględniana na planach) nosił nazwę placu Wintera (Winterplatz), ku czci nadburmistrza Leopolda von Wintera. W 1903, w miejscu dawnych stoisk mięsnych, do gmachu gimnazjum na rogu ul. Podwale Przedmiejskie dobudowano istniejący i obecnie dom mieszkalny. Od 1926 w gmachu dyrekcji poczty (po nadbudowaniu III piętra) siedziba studia radiowego ( Radio Gdańsk); dawne gimnazjum przemianowano na szkołę średnią. W 1945 roku zabudowa w większości została zniszczona (przetrwał gmach szkoły, złączony z nim dom mieszkalny i budynek dyrekcji poczty). Po wojnie błędnie przetłumaczono nazwę na pl. Zimowy (zima – Winter), co poprawiono w 1946, zmieniając ją jednak na pl. Zielony. Do pierwotnej nazwy powrócono w 1990. Od roku 1945 gmach szkolny zajęło Technikum Spożywcze (Zespół Szkół Przemysłu Spożywczego i Chemicznego) z internatem w byłym budynku dyrekcji poczty. W 2009, z powodu złego stanu budynku, technikum przeniesiono na ul. Smoleńską (Orunia), budynek zaś sprzedano.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania