MARTINI ADAM JACOB, pisarz kancelaryjny
(wstawienie ilustracji (e-mail z 13.11.2018)) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
+ | [[File:Rhete_Georg.jpg|thumb|Wizerunek gdańskich chorągwi kwaternych ([[KWARTAŁY| Kwartały]]) z pracy Adam Jacoba Martiniego, ''Kurtze Beschreibung...'', 1646]] | ||
+ | |||
'''ADAM JACOB MARTINI''' (około 1614 Wittenberga ‒ pochowany 1 III 1667 Gdańsk), autor pism okolicznościowych. Od 2 V 1641 roku obywatel Gdańska ([[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]]), pisarz kancelaryjny Rady Głównego Miasta ([[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]]). W roku 1646 opublikował relację z pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi w Gdańsku (''Kurtze Beschreibung vnd Entwurff alles dessen, was bey der […] Frewlein Ludovicae Mariae Gonzagae […], geschehenen Einzuge in die Königl. Stadt Dantzig, sich denckwürdiges begeben und zugetragen […], neben beygefügetem kurtzen Begriff der Bürgerfahnen alhier […]''; oficyna [[RHETE GEORG | Georga Rhetego]]), za co Rada wypłaciła mu 225 grzywien. W 1649 opublikował wierszowany opis uroczystości, które odbyły się w Gdańsku po śmierci króla Władysława IV i po koronacji króla Jana II Kazimierza (''Reimgedichte auff die jüngst in der Cron Polen vorgefallene Trawer- vnd Freuden-Feste, bey verenderter Königlicher Regierung. Wie dieselbe in der Statt Dantzigk mit Klag- und Freudenzeichen gefeyret worden […]''; oficyna wdowy Georga Rhetego). W roku 1651 z kasy gdańskiej [[KAMLARIA | kamlarii]] wypłacono mu 54 grzywny za dedykowanie Radzie Gdańskiej kazania pogrzebowego (Leichpredigt), wygłoszonego w Wittenberdze po śmierci jego ojca Jacoba Martiniego (1550–1649; profesora uniwersytetu w Wittenberdze). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''ADAM JACOB MARTINI''' (około 1614 Wittenberga ‒ pochowany 1 III 1667 Gdańsk), autor pism okolicznościowych. Od 2 V 1641 roku obywatel Gdańska ([[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]]), pisarz kancelaryjny Rady Głównego Miasta ([[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]]). W roku 1646 opublikował relację z pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi w Gdańsku (''Kurtze Beschreibung vnd Entwurff alles dessen, was bey der […] Frewlein Ludovicae Mariae Gonzagae […], geschehenen Einzuge in die Königl. Stadt Dantzig, sich denckwürdiges begeben und zugetragen […], neben beygefügetem kurtzen Begriff der Bürgerfahnen alhier […]''; oficyna [[RHETE GEORG | Georga Rhetego]]), za co Rada wypłaciła mu 225 grzywien. W 1649 opublikował wierszowany opis uroczystości, które odbyły się w Gdańsku po śmierci króla Władysława IV i po koronacji króla Jana II Kazimierza (''Reimgedichte auff die jüngst in der Cron Polen vorgefallene Trawer- vnd Freuden-Feste, bey verenderter Königlicher Regierung. Wie dieselbe in der Statt Dantzigk mit Klag- und Freudenzeichen gefeyret worden […]''; oficyna wdowy Georga Rhetego). W roku 1651 z kasy gdańskiej [[KAMLARIA | kamlarii]] wypłacono mu 54 grzywny za dedykowanie Radzie Gdańskiej kazania pogrzebowego (Leichpredigt), wygłoszonego w Wittenberdze po śmierci jego ojca Jacoba Martiniego (1550–1649; profesora uniwersytetu w Wittenberdze). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:13, 13 lis 2018
ADAM JACOB MARTINI (około 1614 Wittenberga ‒ pochowany 1 III 1667 Gdańsk), autor pism okolicznościowych. Od 2 V 1641 roku obywatel Gdańska ( obywatelstwo miejskie), pisarz kancelaryjny Rady Głównego Miasta ( Rada Miejska). W roku 1646 opublikował relację z pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi w Gdańsku (Kurtze Beschreibung vnd Entwurff alles dessen, was bey der […] Frewlein Ludovicae Mariae Gonzagae […], geschehenen Einzuge in die Königl. Stadt Dantzig, sich denckwürdiges begeben und zugetragen […], neben beygefügetem kurtzen Begriff der Bürgerfahnen alhier […]; oficyna Georga Rhetego), za co Rada wypłaciła mu 225 grzywien. W 1649 opublikował wierszowany opis uroczystości, które odbyły się w Gdańsku po śmierci króla Władysława IV i po koronacji króla Jana II Kazimierza (Reimgedichte auff die jüngst in der Cron Polen vorgefallene Trawer- vnd Freuden-Feste, bey verenderter Königlicher Regierung. Wie dieselbe in der Statt Dantzigk mit Klag- und Freudenzeichen gefeyret worden […]; oficyna wdowy Georga Rhetego). W roku 1651 z kasy gdańskiej kamlarii wypłacono mu 54 grzywny za dedykowanie Radzie Gdańskiej kazania pogrzebowego (Leichpredigt), wygłoszonego w Wittenberdze po śmierci jego ojca Jacoba Martiniego (1550–1649; profesora uniwersytetu w Wittenberdze). Pochowany w kościele św. Trójcy.