KAPCZYŃSKI PIOTR, działacz opozycji demokratycznej, wydawca
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Kapczyński Piotr.JPG|thumb|Piotr Kapczyński]] | [[File:Kapczyński Piotr.JPG|thumb|Piotr Kapczyński]] | ||
| − | '''PIOTR KAPCZYŃSKI''' (ur. 24 X 1953 Poznań), działacz opozycji demokratycznej, wydawca. W 1979 roku absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa) na kierunku ekonomia handlu zagranicznego. Podczas studiów współpracował z Biurem Interwencyjnym Komitetu Samoobrony Społecznej KOR, w latach 1978–1980 z [[WOLNE ZWIĄZKI ZAWODOWE WYBRZEŻA | Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża]] (WZZ), zajmując się drukiem i kolportażem. W okresie 1979–1980 zatrudniony był jako referent w Fabryce Urządzeń Okrętowych Techmet w Pruszczu Gdańskim. W czerwcu 1980 z Maciejem Kapczyńskim i Zbigniewem Nowkiem założył w Gdańsku niezależne Wydawnictwo Alternatywy (dla zmylenia Służby Bezpieczeństwa używające różnych nazw): w sierpniu 1980 wydrukowali 8 tysięcy ulotek WZZ Wybrzeża w obronie zwolnionej z pracy [[WALENTYNOWICZ ANNA | Anny Walentynowicz]]. Od jesieni roku 1980 pracownik Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy Międzyzakładowej Komisji Związkowej [[SOLIDARNOŚĆ | „Solidarność”]] w Gdańsku. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981) współorganizator podziemnej poligrafii: wydawca, redaktor, drukarz, kolporter ulotek podziemnej „S” (sygnowanych literą „A”) i Niezależnego Zrzeszenia Studentów (sygnowanego literą „Z”), pism podziemnych: „Niezależny Serwis Informacyjny «A»” i „Gdańsk”; działalność wydawniczą prowadził do 1988; w 1983–1989 członek redakcji „Przeglądu Politycznego”. W październiku 1985 roku aresztowany, do 10 IX 1986 przetrzymywany bez wyroku w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym]], zwolniony na mocy amnestii. W 1985 zajmował się deratyzacją i dezynsekcją, w 1986–1990 pracował w Spółdzielni Pracy Świetlik (od 1987 Spółdzielnia Usług Wysokościowych Gdańsk). Od 22 II 1990 przez pięć miesięcy był kierownikiem działu ekonomicznego [[GAZETA GDAŃSKA (II) | „Gazety Gdańskiej”]]. W roku 1991 wrócił do działalności wydawniczej i doradztwa gospodarczego, specjalizuje się w kartografii, prowadzi spółkę Eko-Kapio. W latach 90. XX wieku członek [[KONGRES LIBERALNO-DEMOKRATYCZNY | Kongresu Liberalno-Demokratycznego]], w latach 1995–2007 przewodniczący Fundacji Liberałów. W 2006 odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''PIOTR KAPCZYŃSKI''' (ur. 24 X 1953 Poznań), działacz opozycji demokratycznej, wydawca. W 1979 roku absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa) na kierunku ekonomia handlu zagranicznego. Podczas studiów współpracował z Biurem Interwencyjnym Komitetu Samoobrony Społecznej KOR, w latach 1978–1980 z [[WOLNE ZWIĄZKI ZAWODOWE WYBRZEŻA | Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża]] (WZZ), zajmując się drukiem i kolportażem. W okresie 1979–1980 zatrudniony był jako referent w Fabryce Urządzeń Okrętowych Techmet w Pruszczu Gdańskim. W czerwcu 1980 z Maciejem Kapczyńskim i Zbigniewem Nowkiem założył w Gdańsku niezależne Wydawnictwo Alternatywy (dla zmylenia Służby Bezpieczeństwa używające różnych nazw): w sierpniu 1980 wydrukowali 8 tysięcy ulotek WZZ Wybrzeża w obronie zwolnionej z pracy [[WALENTYNOWICZ ANNA | Anny Walentynowicz]]. Od jesieni roku 1980 pracownik Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy Międzyzakładowej Komisji Związkowej [[SOLIDARNOŚĆ | „Solidarność”]] w Gdańsku. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981) współorganizator podziemnej poligrafii: wydawca, redaktor, drukarz, kolporter ulotek podziemnej „S” (sygnowanych literą „A”) i Niezależnego Zrzeszenia Studentów (sygnowanego literą „Z”), pism podziemnych: „Niezależny Serwis Informacyjny «A»” i „Gdańsk”; działalność wydawniczą prowadził do 1988; w 1983–1989 członek redakcji „Przeglądu Politycznego”. W październiku 1985 roku aresztowany, do 10 IX 1986 przetrzymywany bez wyroku w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym]], zwolniony na mocy amnestii. W 1985 zajmował się deratyzacją i dezynsekcją, w 1986–1990 pracował w Spółdzielni Pracy Świetlik (od 1987 Spółdzielnia Usług Wysokościowych Gdańsk). Od 22 II 1990 przez pięć miesięcy był kierownikiem działu ekonomicznego [[GAZETA GDAŃSKA (II) | „Gazety Gdańskiej”]]. W roku 1991 wrócił do działalności wydawniczej i doradztwa gospodarczego, specjalizuje się w kartografii, prowadzi spółkę Eko-Kapio. W latach 90. XX wieku członek [[KONGRES LIBERALNO-DEMOKRATYCZNY | Kongresu Liberalno-Demokratycznego]], w latach 1995–2007 przewodniczący Fundacji Liberałów. W 2006 odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:48, 4 lip 2014
PIOTR KAPCZYŃSKI (ur. 24 X 1953 Poznań), działacz opozycji demokratycznej, wydawca. W 1979 roku absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa) na kierunku ekonomia handlu zagranicznego. Podczas studiów współpracował z Biurem Interwencyjnym Komitetu Samoobrony Społecznej KOR, w latach 1978–1980 z Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża (WZZ), zajmując się drukiem i kolportażem. W okresie 1979–1980 zatrudniony był jako referent w Fabryce Urządzeń Okrętowych Techmet w Pruszczu Gdańskim. W czerwcu 1980 z Maciejem Kapczyńskim i Zbigniewem Nowkiem założył w Gdańsku niezależne Wydawnictwo Alternatywy (dla zmylenia Służby Bezpieczeństwa używające różnych nazw): w sierpniu 1980 wydrukowali 8 tysięcy ulotek WZZ Wybrzeża w obronie zwolnionej z pracy Anny Walentynowicz. Od jesieni roku 1980 pracownik Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy Międzyzakładowej Komisji Związkowej „Solidarność” w Gdańsku. Po wprowadzeniu stanu wojennego (13 XII 1981) współorganizator podziemnej poligrafii: wydawca, redaktor, drukarz, kolporter ulotek podziemnej „S” (sygnowanych literą „A”) i Niezależnego Zrzeszenia Studentów (sygnowanego literą „Z”), pism podziemnych: „Niezależny Serwis Informacyjny «A»” i „Gdańsk”; działalność wydawniczą prowadził do 1988; w 1983–1989 członek redakcji „Przeglądu Politycznego”. W październiku 1985 roku aresztowany, do 10 IX 1986 przetrzymywany bez wyroku w Areszcie Śledczym, zwolniony na mocy amnestii. W 1985 zajmował się deratyzacją i dezynsekcją, w 1986–1990 pracował w Spółdzielni Pracy Świetlik (od 1987 Spółdzielnia Usług Wysokościowych Gdańsk). Od 22 II 1990 przez pięć miesięcy był kierownikiem działu ekonomicznego „Gazety Gdańskiej”. W roku 1991 wrócił do działalności wydawniczej i doradztwa gospodarczego, specjalizuje się w kartografii, prowadzi spółkę Eko-Kapio. W latach 90. XX wieku członek Kongresu Liberalno-Demokratycznego, w latach 1995–2007 przewodniczący Fundacji Liberałów. W 2006 odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
