BIERNACKI TOMASZ, rektor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''TOMASZ BIERNACKI''' (12 III 1924 Gródków koło Będzina – 14 V 1989 Gdańsk) | + | '''TOMASZ BIERNACKI''' (12 III 1924 Gródków koło Będzina – 14 V 1989 Gdańsk), hydroenergetyk, rektor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). Syn Wacława Biernackiego, przed II wojną światową prezesa Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. W okresie wojny studiował na tajnych kompletach na politechnice w Warszawie, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego, następnie w II Korpusie Armii Polskiej (gen. Władysława Andersa). Studia ukończył na politechnice w Mediolanie, w Polsce od roku 1948.<br/><br/> |
| + | Od roku 1953 na PG, od 1960 doktor, od 1965 doktor habilitowany, od 1977 profesor tytularny, kierownik Katedry Budownictwa Wodnego, w 1958 prorektor, w latach 1975–1978 rektor PG, w 1978–1981 podsekretarz stanu w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego i Techniki (w tym czasie członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej).<br/><br/> | ||
| + | Zajmował się inżynierią środowiska i gospodarki wodnej, głównie doborem parametrów elektrowni wodnych i zbiorników retencyjnych. Główny projektant elektrowni Czchów (22 IX 1999 odsłonięto tam poświęconą mu tablicę pamiątkową), kierował zespołami przygotowującymi projekty elektrowni Porąbka-Żar, Brzeg Dolny, Olszyna.<br/><br/> | ||
| + | Autor skryptów i podręczników, miedzy innymi ''Energetyka'', ''Projektowanie siłowni wodnych''. Od roku 1960 współpracował z wywiadem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (wydalony w 1962 ze stażu w Kanadzie). W 1999 ukazała się poświęcona mu księga pamiątkowa ''Materiały seminarium naukowego dedykowane pamięci profesora Tomasza Biernackiego w 10. rocznicę śmierci''. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:42, 18 lip 2021
TOMASZ BIERNACKI (12 III 1924 Gródków koło Będzina – 14 V 1989 Gdańsk), hydroenergetyk, rektor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Wacława Biernackiego, przed II wojną światową prezesa Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. W okresie wojny studiował na tajnych kompletach na politechnice w Warszawie, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego, następnie w II Korpusie Armii Polskiej (gen. Władysława Andersa). Studia ukończył na politechnice w Mediolanie, w Polsce od roku 1948.
Od roku 1953 na PG, od 1960 doktor, od 1965 doktor habilitowany, od 1977 profesor tytularny, kierownik Katedry Budownictwa Wodnego, w 1958 prorektor, w latach 1975–1978 rektor PG, w 1978–1981 podsekretarz stanu w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego i Techniki (w tym czasie członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej).
Zajmował się inżynierią środowiska i gospodarki wodnej, głównie doborem parametrów elektrowni wodnych i zbiorników retencyjnych. Główny projektant elektrowni Czchów (22 IX 1999 odsłonięto tam poświęconą mu tablicę pamiątkową), kierował zespołami przygotowującymi projekty elektrowni Porąbka-Żar, Brzeg Dolny, Olszyna.
Autor skryptów i podręczników, miedzy innymi Energetyka, Projektowanie siłowni wodnych. Od roku 1960 współpracował z wywiadem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (wydalony w 1962 ze stażu w Kanadzie). W 1999 ukazała się poświęcona mu księga pamiątkowa Materiały seminarium naukowego dedykowane pamięci profesora Tomasza Biernackiego w 10. rocznicę śmierci.
