MORZYCKA MARIA, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Morzycka Maria.JPG|thumb|Maria Morzycka]] | [[File:Morzycka Maria.JPG|thumb|Maria Morzycka]] | ||
| − | '''MARIA MORZYCKA''' (10 IX 1919 Warszawa – 24 VII 1994 Gdańsk). Od 1937 roku studiowała na Wydziale Weterynarii Uniwersytetu Warszawskiego, w czasie II wojny światowej pracowała w Państwowym Zakładzie Higieny, brała udział w tajnym nauczaniu. Od roku 1947 w Gdańsku; w 1949 ukończyła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym uniwersytetu w Toruniu; w 1951 doktor nauk matematyczno-przyrodniczych; w 1959 kandydat nauk filologicznych, w 1961 doktor habilitowany, w 1968 profesor tytularny. W latach 1963–1989 (emerytura) kierownik Katedry i Zakładu Mikrobiologii Farmaceutycznej na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Gdańsku (zob. [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]). Pierwsza w Polsce podjęła badania nad wirusami poliomyelitis, kleszczowego zapalenia mózgu, odry i czynnikiem etiologicznym nagminnego zapalenia wątroby; ekspert w dziedzinie odry i szczepionki przeciwodrowej. Przygotowała atenuowany szczep wirusa odry i określiła markery genetyczne wirulentnych i atenuowanych szczepów tego wirusa, zajmowała się chemioterapią zakażeń wirusowych. Współautorka m.in. podręczników: ''Zarys wirusologii praktycznej'' (1963), ''Zarys mikrobiologii dla farmaceutów'', (1974 i 1980). W okresie 1983–1989 przewodniczyła Gdańskiemu Oddziałowi Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów i Komisji Wirusologii przy Komitecie Mikrobiologii Polskiej Akademii Nauk. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''MARIA MORZYCKA''' (10 IX 1919 Warszawa – 24 VII 1994 Gdańsk). Od 1937 roku studiowała na Wydziale Weterynarii Uniwersytetu Warszawskiego, w czasie II wojny światowej pracowała w Państwowym Zakładzie Higieny, brała udział w tajnym nauczaniu. Od roku 1947 w Gdańsku; w 1949 ukończyła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym uniwersytetu w Toruniu; w 1951 doktor nauk matematyczno-przyrodniczych; w 1959 kandydat nauk filologicznych, w 1961 doktor habilitowany, w 1968 profesor tytularny. W latach 1963–1989 (emerytura) kierownik Katedry i Zakładu Mikrobiologii Farmaceutycznej na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Gdańsku (zob. [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]). Pierwsza w Polsce podjęła badania nad wirusami poliomyelitis, kleszczowego zapalenia mózgu, odry i czynnikiem etiologicznym nagminnego zapalenia wątroby; ekspert w dziedzinie odry i szczepionki przeciwodrowej. Przygotowała atenuowany szczep wirusa odry i określiła markery genetyczne wirulentnych i atenuowanych szczepów tego wirusa, zajmowała się chemioterapią zakażeń wirusowych. Współautorka m.in. podręczników: ''Zarys wirusologii praktycznej'' (1963), ''Zarys mikrobiologii dla farmaceutów'', (1974 i 1980). W okresie 1983–1989 przewodniczyła Gdańskiemu Oddziałowi Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów i Komisji Wirusologii przy Komitecie Mikrobiologii Polskiej Akademii Nauk. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 13:24, 7 lip 2014
MARIA MORZYCKA (10 IX 1919 Warszawa – 24 VII 1994 Gdańsk). Od 1937 roku studiowała na Wydziale Weterynarii Uniwersytetu Warszawskiego, w czasie II wojny światowej pracowała w Państwowym Zakładzie Higieny, brała udział w tajnym nauczaniu. Od roku 1947 w Gdańsku; w 1949 ukończyła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym uniwersytetu w Toruniu; w 1951 doktor nauk matematyczno-przyrodniczych; w 1959 kandydat nauk filologicznych, w 1961 doktor habilitowany, w 1968 profesor tytularny. W latach 1963–1989 (emerytura) kierownik Katedry i Zakładu Mikrobiologii Farmaceutycznej na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Gdańsku (zob. Gdański Uniwersytet Medyczny). Pierwsza w Polsce podjęła badania nad wirusami poliomyelitis, kleszczowego zapalenia mózgu, odry i czynnikiem etiologicznym nagminnego zapalenia wątroby; ekspert w dziedzinie odry i szczepionki przeciwodrowej. Przygotowała atenuowany szczep wirusa odry i określiła markery genetyczne wirulentnych i atenuowanych szczepów tego wirusa, zajmowała się chemioterapią zakażeń wirusowych. Współautorka m.in. podręczników: Zarys wirusologii praktycznej (1963), Zarys mikrobiologii dla farmaceutów, (1974 i 1980). W okresie 1983–1989 przewodniczyła Gdańskiemu Oddziałowi Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów i Komisji Wirusologii przy Komitecie Mikrobiologii Polskiej Akademii Nauk.
