KRONIKA OLIWSKA
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KRONIKA OLIWSKA''', powstała w [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztorze cystersów w Oliwie]]. W kronice opisano dzieje klasztoru od założenia w 1186 do roku 1350, wiele uwagi poświęca swoim dobrodziejom: książętom gdańskim [[SOBIESŁAWICE | Sobiesławicom]], także książętom polskim z dynastii Piastów panujących nad Pomorzem Wschodnim: Przemysłowi II, Władysławowi Łokietkowi, jak i wielkim mistrzom zakonu krzyżackiego. Niezachowana w oryginale, znana z wielu kopii. Historiografia niemiecka przypisywała jej autorstwo przeorowi klasztoru Gerhardowi von Braunswalde lub anonimowemu notariuszowi, historiografia polska (przede wszystkim ze względu na fonetyczną pisownię nazw miejscowych) ustaliła, że autorem był [[STANISŁAW | Stanisław, opat oliwski]]. Wysuwane są przypuszczenia, że opat Stanisław wykorzystał wcześniejszą kronikę powstałą w klasztorze za sprawą opata Rudigera (doprowadzoną do około 1310 roku). Z kolei kronika opata Stanisława kontynuowana była przez wielu pisarzy z klasztoru oliwskiego, głównie w postaci rocznika. Od roku 2008 dostępna także w przekładzie na język polski. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''KRONIKA OLIWSKA''', powstała w [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztorze cystersów w Oliwie]]. W kronice opisano dzieje klasztoru od założenia w 1186 do roku 1350, wiele uwagi poświęca swoim dobrodziejom: książętom gdańskim [[SOBIESŁAWICE | Sobiesławicom]], także książętom polskim z dynastii Piastów panujących nad Pomorzem Wschodnim: Przemysłowi II, Władysławowi Łokietkowi, jak i wielkim mistrzom zakonu krzyżackiego. Niezachowana w oryginale, znana z wielu kopii. Historiografia niemiecka przypisywała jej autorstwo przeorowi klasztoru Gerhardowi von Braunswalde lub anonimowemu notariuszowi, historiografia polska (przede wszystkim ze względu na fonetyczną pisownię nazw miejscowych) ustaliła, że autorem był [[STANISŁAW | Stanisław, opat oliwski]]. Wysuwane są przypuszczenia, że opat Stanisław wykorzystał wcześniejszą kronikę powstałą w klasztorze za sprawą opata Rudigera (doprowadzoną do około 1310 roku). Z kolei kronika opata Stanisława kontynuowana była przez wielu pisarzy z klasztoru oliwskiego, głównie w postaci rocznika. Od roku 2008 dostępna także w przekładzie na język polski. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 10:21, 6 lip 2014
KRONIKA OLIWSKA, powstała w klasztorze cystersów w Oliwie. W kronice opisano dzieje klasztoru od założenia w 1186 do roku 1350, wiele uwagi poświęca swoim dobrodziejom: książętom gdańskim Sobiesławicom, także książętom polskim z dynastii Piastów panujących nad Pomorzem Wschodnim: Przemysłowi II, Władysławowi Łokietkowi, jak i wielkim mistrzom zakonu krzyżackiego. Niezachowana w oryginale, znana z wielu kopii. Historiografia niemiecka przypisywała jej autorstwo przeorowi klasztoru Gerhardowi von Braunswalde lub anonimowemu notariuszowi, historiografia polska (przede wszystkim ze względu na fonetyczną pisownię nazw miejscowych) ustaliła, że autorem był Stanisław, opat oliwski. Wysuwane są przypuszczenia, że opat Stanisław wykorzystał wcześniejszą kronikę powstałą w klasztorze za sprawą opata Rudigera (doprowadzoną do około 1310 roku). Z kolei kronika opata Stanisława kontynuowana była przez wielu pisarzy z klasztoru oliwskiego, głównie w postaci rocznika. Od roku 2008 dostępna także w przekładzie na język polski.
