FOTYGA ANNA ELŻBIETA, polityk
(aktualizacja BŚ (e-mail z 7.06.2014)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANNA ELŻBIETA FOTYGA''' (ur. 12 I 1957 w Lęborku). Absolwentka handlu zagranicznego na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie | + | '''ANNA ELŻBIETA FOTYGA''' (ur. 12 I 1957 w Lęborku). Absolwentka handlu zagranicznego na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (1981). Do wybuchu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] 13 XII 1981 pracowała w dziale zagranicznym Komisji Krajowej [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]], następnie utrzymywała się z nauczania języków obcych. W latach 1987–1989 członkini zarządu spółki Modem, a 1989–1991 kierowała Biurem Spraw Zagranicznych Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, stając się bliską współpracownicą [[KACZYŃSKI LECH | Lecha Kaczyńskiego]], w 1992–1994 pracowała w spółce Przekaz. Zajmowała się projektami Banku Światowego m.in. w latach 1994–1997 w Gdańskim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej. W latach 1998–2002 wiceprzewodnicząca Naczelnej Rady Nadzorczej ZUS. Doradca w sprawach integracji europejskiej prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, doradca do spraw międzynarodowych, a następnie dyrektor Departamentu Spraw Zagranicznych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów za rządów premiera Jerzego Buzka (2000–2001). W 2002 roku wybrana do Rady Miasta Gdańska z ramienia PiS. W wyniku koalicji PO-PiS mianowana na stanowisko wiceprezydenta Gdańska, do złożenia dymisji w roku 2004 odpowiadała za politykę gospodarczą miasta i fundusze unijne. Eurodeputowana po wyborze do Parlamentu Europejskiego z list PiS od czerwca 2004 do listopada 2005 roku. Od listopada 2005 do maja 2006 roku sekretarz stanu w MSZ, a od maja 2006 do listopada 2007 minister spraw zagranicznych w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego. Od 7 września 2006 do 20 maja 2010 roku członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego z nominacji prezydenta L. Kaczyńskiego. Od listopada 2007 do sierpnia 2008 szefowa Kancelarii Prezydenta RP L. Kaczyńskiego. Od sierpnia 2009 do sierpnia 2010 szefowa misji Międzynarodowej Organizacji Pracy w Tbilisi, złożyła dymisję w proteście przeciwko polityce władz PO-PSL w sprawie Gruzji. W 2011 roku z powodzeniem startowała z list PIS do Sejmu RP VII kadencji, 25 V 2014 z tej samej listy ponownie wybrana do Parlamentu Europejskiego. {{author: MGK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:24, 18 cze 2014
ANNA ELŻBIETA FOTYGA (ur. 12 I 1957 w Lęborku). Absolwentka handlu zagranicznego na Uniwersytecie Gdańskim (1981). Do wybuchu stanu wojennego 13 XII 1981 pracowała w dziale zagranicznym Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, następnie utrzymywała się z nauczania języków obcych. W latach 1987–1989 członkini zarządu spółki Modem, a 1989–1991 kierowała Biurem Spraw Zagranicznych Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, stając się bliską współpracownicą Lecha Kaczyńskiego, w 1992–1994 pracowała w spółce Przekaz. Zajmowała się projektami Banku Światowego m.in. w latach 1994–1997 w Gdańskim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej. W latach 1998–2002 wiceprzewodnicząca Naczelnej Rady Nadzorczej ZUS. Doradca w sprawach integracji europejskiej prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, doradca do spraw międzynarodowych, a następnie dyrektor Departamentu Spraw Zagranicznych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów za rządów premiera Jerzego Buzka (2000–2001). W 2002 roku wybrana do Rady Miasta Gdańska z ramienia PiS. W wyniku koalicji PO-PiS mianowana na stanowisko wiceprezydenta Gdańska, do złożenia dymisji w roku 2004 odpowiadała za politykę gospodarczą miasta i fundusze unijne. Eurodeputowana po wyborze do Parlamentu Europejskiego z list PiS od czerwca 2004 do listopada 2005 roku. Od listopada 2005 do maja 2006 roku sekretarz stanu w MSZ, a od maja 2006 do listopada 2007 minister spraw zagranicznych w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego. Od 7 września 2006 do 20 maja 2010 roku członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego z nominacji prezydenta L. Kaczyńskiego. Od listopada 2007 do sierpnia 2008 szefowa Kancelarii Prezydenta RP L. Kaczyńskiego. Od sierpnia 2009 do sierpnia 2010 szefowa misji Międzynarodowej Organizacji Pracy w Tbilisi, złożyła dymisję w proteście przeciwko polityce władz PO-PSL w sprawie Gruzji. W 2011 roku z powodzeniem startowała z list PIS do Sejmu RP VII kadencji, 25 V 2014 z tej samej listy ponownie wybrana do Parlamentu Europejskiego.
