MARTUSZEWSKA ANNA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ANNA MARTUSZEWSKA''' (z domu Gościcka) (ur. 16 IX 1932 Ostrów Mazowiecka), naukowiec, literaturoznawczyni. W Gdańsku od lipca 1945 roku. Absolwentka | + | '''ANNA MARTUSZEWSKA''' (z domu Gościcka) (ur. 16 IX 1932 Ostrów Mazowiecka), naukowiec, literaturoznawczyni. W Gdańsku od lipca 1945 roku. Absolwentka [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcącego]] (1950). W latach 1950–1953 studiowała filologię polską w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej (I stopień), w latach 1953–1955 – na Uniwersytecie Wrocławskim (II stopień), gdzie obroniła pracę magisterską. Doktorat w gdańskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej (1968), habilitacja na Uniwersytecie Jagiellońskim (1976). Profesor nadzwyczajny od 1990 roku, zwyczajny od 1998. Pracę rozpoczęła na ostatnim roku studiów, w 1955, jako asystent na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach, w latach 1955–1961 pracowała w Katedrze Nauk Społecznych, a następnie (1961–1962) w wydawnictwie Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni. W latach 1962–1968 jako bibliotekarz Studium Nauczycielskiego w Gdańsku-Oliwie; od 1966 jako kierownik tejże biblioteki. W latach 1968–1970 była adiunktem w Wyższym Studium Nauczycielskim (WSN) w Oliwie. W 1970, po fuzji WSN z [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetem Gdańskim]] (UG), została pracownikiem Zakładu Teorii Literatury w Instytucie Filologii Polskiej UG. W latach 1978–2002 (do przejścia na emeryturę) była kierownikiem tego Zakładu, w latach 1981–1984 pełniła też funkcję prodziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego UG, a w latach 1978–1981 i 1984–1986 – wicedyrektora Instytutu Filologii Polskiej. W okresie 1997–1999 kierowała Filologicznym Studium Doktoranckim. Jej zainteresowania naukowe to przede wszystkim poetyka powieści wysokoartystycznej oraz literatury popularnej XIX i XX wieku. Autorka kilkunastu książek, w tym: ''Poetyka polskiej powieści dojrzałego realizmu (1876–1895)'' (1978), ''Jak szumi „Dewajtis”? Studia o powieściach Marii Rodziewiczówny'' (1989), ''Powieść i prawdopodobieństwo'' (1992), ''Bolesława Prusa „prawidła” sztuki literackiej'' (2003), ''Radosne gry. O grach, zabawach literackich'' (2007), ''Prawda w powieści'' (2010). Opracowała wybrane przez siebie fragmenty notatek rękopiśmiennych Bolesława Prusa dotyczących literatury (''Literackie notatki o kompozycji'', 2010). Jest autorką artykułów drukowanych m.in. w „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach” oraz pracach zbiorowych. W 1980 roku odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, a w 1985 – Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Mieszka w Sopocie. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:22, 27 cze 2014
ANNA MARTUSZEWSKA (z domu Gościcka) (ur. 16 IX 1932 Ostrów Mazowiecka), naukowiec, literaturoznawczyni. W Gdańsku od lipca 1945 roku. Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego (1950). W latach 1950–1953 studiowała filologię polską w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej (I stopień), w latach 1953–1955 – na Uniwersytecie Wrocławskim (II stopień), gdzie obroniła pracę magisterską. Doktorat w gdańskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej (1968), habilitacja na Uniwersytecie Jagiellońskim (1976). Profesor nadzwyczajny od 1990 roku, zwyczajny od 1998. Pracę rozpoczęła na ostatnim roku studiów, w 1955, jako asystent na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach, w latach 1955–1961 pracowała w Katedrze Nauk Społecznych, a następnie (1961–1962) w wydawnictwie Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni. W latach 1962–1968 jako bibliotekarz Studium Nauczycielskiego w Gdańsku-Oliwie; od 1966 jako kierownik tejże biblioteki. W latach 1968–1970 była adiunktem w Wyższym Studium Nauczycielskim (WSN) w Oliwie. W 1970, po fuzji WSN z Uniwersytetem Gdańskim (UG), została pracownikiem Zakładu Teorii Literatury w Instytucie Filologii Polskiej UG. W latach 1978–2002 (do przejścia na emeryturę) była kierownikiem tego Zakładu, w latach 1981–1984 pełniła też funkcję prodziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego UG, a w latach 1978–1981 i 1984–1986 – wicedyrektora Instytutu Filologii Polskiej. W okresie 1997–1999 kierowała Filologicznym Studium Doktoranckim. Jej zainteresowania naukowe to przede wszystkim poetyka powieści wysokoartystycznej oraz literatury popularnej XIX i XX wieku. Autorka kilkunastu książek, w tym: Poetyka polskiej powieści dojrzałego realizmu (1876–1895) (1978), Jak szumi „Dewajtis”? Studia o powieściach Marii Rodziewiczówny (1989), Powieść i prawdopodobieństwo (1992), Bolesława Prusa „prawidła” sztuki literackiej (2003), Radosne gry. O grach, zabawach literackich (2007), Prawda w powieści (2010). Opracowała wybrane przez siebie fragmenty notatek rękopiśmiennych Bolesława Prusa dotyczących literatury (Literackie notatki o kompozycji, 2010). Jest autorką artykułów drukowanych m.in. w „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach” oraz pracach zbiorowych. W 1980 roku odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, a w 1985 – Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Mieszka w Sopocie.
