BRZOZOWSKI ZDZISŁAW, rektor Akademii Medycznej w Gdańsku
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Brzozowski Zdzisław.JPG|thumb|Zdzisław Brzozowski]] | [[File:Brzozowski Zdzisław.JPG|thumb|Zdzisław Brzozowski]] | ||
− | '''ZDZISŁAW BRZOZOWSKI''' (ur. 31 III 1929 Grodno). W 1952 ukończył uniwersytet w Toruniu (magister chemii). Od roku 1950 tamże asystent w Katedrze Chemii Organicznej, od 1952 kierownik Laboratorium Badawczego Zakładów Farmaceutycznych Polfa w Starogardzie Gdańskim. Od 1961 doktor nauk przyrodniczych, od 1962 adiunkt w Katedrze Chemii Ogólnej Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG; zob. | + | '''ZDZISŁAW BRZOZOWSKI''' (ur. 31 III 1929 Grodno). W 1952 ukończył uniwersytet w Toruniu (magister chemii). Od roku 1950 tamże asystent w Katedrze Chemii Organicznej, od 1952 kierownik Laboratorium Badawczego Zakładów Farmaceutycznych Polfa w Starogardzie Gdańskim. Od 1961 doktor nauk przyrodniczych, od 1962 adiunkt w Katedrze Chemii Ogólnej Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG; zob. [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]), od 1965 doktor habilitowany, od 1976 profesor tytularny, od 1987 profesor zwyczajny. W latach 1971–1999 (do emerytury) kierownik Katedry i Zakładu Technologii Chemicznej Środków Leczniczych AMG, w latach 1972–1975 prorektor AMG do spraw dydaktyki i wychowania, 1975–1981 rektor. Specjalista w dziedzinie sulfonamidów i związków heterocyklicznych, opracował syntezę i technologię oryginalnego leku przeciwcukrzycowego Glipolamid, twórca nowych dziedzin chemii i farmakologii oraz syntezy oryginalnych sulfonamidów o wysokiej aktywności przeciw HIV lub przeciwnowotworowej. W roku 1973 uhonorowany tytułem Gdańszczanina Roku, w 2009 doktor honoris causa Akademii Medycznej we Wrocławiu. {{author: ZK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:22, 3 cze 2014
ZDZISŁAW BRZOZOWSKI (ur. 31 III 1929 Grodno). W 1952 ukończył uniwersytet w Toruniu (magister chemii). Od roku 1950 tamże asystent w Katedrze Chemii Organicznej, od 1952 kierownik Laboratorium Badawczego Zakładów Farmaceutycznych Polfa w Starogardzie Gdańskim. Od 1961 doktor nauk przyrodniczych, od 1962 adiunkt w Katedrze Chemii Ogólnej Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG; zob. Gdański Uniwersytet Medyczny), od 1965 doktor habilitowany, od 1976 profesor tytularny, od 1987 profesor zwyczajny. W latach 1971–1999 (do emerytury) kierownik Katedry i Zakładu Technologii Chemicznej Środków Leczniczych AMG, w latach 1972–1975 prorektor AMG do spraw dydaktyki i wychowania, 1975–1981 rektor. Specjalista w dziedzinie sulfonamidów i związków heterocyklicznych, opracował syntezę i technologię oryginalnego leku przeciwcukrzycowego Glipolamid, twórca nowych dziedzin chemii i farmakologii oraz syntezy oryginalnych sulfonamidów o wysokiej aktywności przeciw HIV lub przeciwnowotworowej. W roku 1973 uhonorowany tytułem Gdańszczanina Roku, w 2009 doktor honoris causa Akademii Medycznej we Wrocławiu.