SOPUCH KAZIMIERZ
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''KAZIMIERZ SOPUCH''' (ur. 1 IV 1933 Jawory koło Ostrołęki), poeta, publicysta, tłumacz, socjolog. W latach 1948–1952 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Mrągowie, 1952–1958 studiował socjologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od roku 1956 związany z redakcją „Słowa na Warmii i Mazurach” (dodatek „Słowa Powszechnego”), na którego łamach debiutował wierszem ''Kraj uroku''. Jego debiutem książkowym był tomik wierszy ''My dwoje'' (1960). Współtwórca i członek grupy poetyckiej „Łyna”, działającej w latach 1958–1960 w Olsztynie. Od roku 1960 w Gdańsku, następnie w Gdyni. Pracował kolejno: w Poradni Zdrowia Psychicznego (1960–1965), w Międzyzakładowej Pracowni Psychologii i Socjologii Pracy Gdańskiego Zjednoczenia Budownictwa (1965–1977), w Instytucie Filozofii i Socjologii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (1977–1997). Od 1977 roku doktor, w 1985 doktor habilitowany. Swoje utwory literackie publikował na łamach [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]], [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]], [[LITERY | „Liter”]], „Poezji” (tutaj ukazywały się również jego tłumaczenia z literatury kazachskiej, gruzińskiej, łotewskiej i ukraińskiej). Współpracował z gdańską rozgłośnią Polskiego Radia oraz z gdańskim ośrodkiem Telewizji Polskiej (zob. [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizja Polska Gdańsk]]). Autor wierszy i poematów (''Rwanie lnu'', 1971, ''Wyjście z cienia'', 1966, ''Astry'', 1976, ''Oswoić ptaka'', 1980, ''Gleba'', 1986, ''Drażnienie niepokoju'', 1998, ''Cztery poematy i epilog'', ''Na wiekuistych pastwiskach'', 2006, ''Ponad losem'', 2009, ''Ku nieznanemu'', 2012), w ''Dzienniku pokładowym'' zawarł refleksje z rejsów i podróży. Autor rozpraw naukowych z dziedziny socjologii i kultury, m.in. ''Pisarz a region'' (1983), ''Postawy studentów wobec życia i wybór wartości'' (1994), ''Na obrzeżu. Studia z socjologii religii, antropologii kulturowej i regionalizmu'' (2001). {{author: AF}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''KAZIMIERZ SOPUCH''' (ur. 1 IV 1933 Jawory koło Ostrołęki), poeta, publicysta, tłumacz, socjolog. W latach 1948–1952 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Mrągowie, 1952–1958 studiował socjologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od roku 1956 związany z redakcją „Słowa na Warmii i Mazurach” (dodatek „Słowa Powszechnego”), na którego łamach debiutował wierszem ''Kraj uroku''. Jego debiutem książkowym był tomik wierszy ''My dwoje'' (1960). Współtwórca i członek grupy poetyckiej „Łyna”, działającej w latach 1958–1960 w Olsztynie. Od roku 1960 w Gdańsku, następnie w Gdyni. Pracował kolejno: w Poradni Zdrowia Psychicznego (1960–1965), w Międzyzakładowej Pracowni Psychologii i Socjologii Pracy Gdańskiego Zjednoczenia Budownictwa (1965–1977), w Instytucie Filozofii i Socjologii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (1977–1997). Od 1977 roku doktor, w 1985 doktor habilitowany. Swoje utwory literackie publikował na łamach [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]], [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]], [[LITERY | „Liter”]], „Poezji” (tutaj ukazywały się również jego tłumaczenia z literatury kazachskiej, gruzińskiej, łotewskiej i ukraińskiej). Współpracował z gdańską rozgłośnią Polskiego Radia oraz z gdańskim ośrodkiem Telewizji Polskiej (zob. [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizja Polska Gdańsk]]). Autor wierszy i poematów (''Rwanie lnu'', 1971, ''Wyjście z cienia'', 1966, ''Astry'', 1976, ''Oswoić ptaka'', 1980, ''Gleba'', 1986, ''Drażnienie niepokoju'', 1998, ''Cztery poematy i epilog'', ''Na wiekuistych pastwiskach'', 2006, ''Ponad losem'', 2009, ''Ku nieznanemu'', 2012), w ''Dzienniku pokładowym'' zawarł refleksje z rejsów i podróży. Autor rozpraw naukowych z dziedziny socjologii i kultury, m.in. ''Pisarz a region'' (1983), ''Postawy studentów wobec życia i wybór wartości'' (1994), ''Na obrzeżu. Studia z socjologii religii, antropologii kulturowej i regionalizmu'' (2001). {{author: AF}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:46, 8 lip 2014
KAZIMIERZ SOPUCH (ur. 1 IV 1933 Jawory koło Ostrołęki), poeta, publicysta, tłumacz, socjolog. W latach 1948–1952 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Mrągowie, 1952–1958 studiował socjologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od roku 1956 związany z redakcją „Słowa na Warmii i Mazurach” (dodatek „Słowa Powszechnego”), na którego łamach debiutował wierszem Kraj uroku. Jego debiutem książkowym był tomik wierszy My dwoje (1960). Współtwórca i członek grupy poetyckiej „Łyna”, działającej w latach 1958–1960 w Olsztynie. Od roku 1960 w Gdańsku, następnie w Gdyni. Pracował kolejno: w Poradni Zdrowia Psychicznego (1960–1965), w Międzyzakładowej Pracowni Psychologii i Socjologii Pracy Gdańskiego Zjednoczenia Budownictwa (1965–1977), w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Gdańskiego (1977–1997). Od 1977 roku doktor, w 1985 doktor habilitowany. Swoje utwory literackie publikował na łamach „Głosu Wybrzeża”, „Dziennika Bałtyckiego”, „Liter”, „Poezji” (tutaj ukazywały się również jego tłumaczenia z literatury kazachskiej, gruzińskiej, łotewskiej i ukraińskiej). Współpracował z gdańską rozgłośnią Polskiego Radia oraz z gdańskim ośrodkiem Telewizji Polskiej (zob. Telewizja Polska Gdańsk). Autor wierszy i poematów (Rwanie lnu, 1971, Wyjście z cienia, 1966, Astry, 1976, Oswoić ptaka, 1980, Gleba, 1986, Drażnienie niepokoju, 1998, Cztery poematy i epilog, Na wiekuistych pastwiskach, 2006, Ponad losem, 2009, Ku nieznanemu, 2012), w Dzienniku pokładowym zawarł refleksje z rejsów i podróży. Autor rozpraw naukowych z dziedziny socjologii i kultury, m.in. Pisarz a region (1983), Postawy studentów wobec życia i wybór wartości (1994), Na obrzeżu. Studia z socjologii religii, antropologii kulturowej i regionalizmu (2001).
