ZIELIŃSKA WŁADYSŁAWA, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''WŁADYSŁAWA ZIELIŃSKA''' (4 VI 1927 Lwów – 23 V 1996 Gdańsk), lekarz internista, naukowiec. Od roku 1944 w Krakowie, od 1947 w Gdańsku, pobierała nauki w szkole pielęgniarskiej, w latach 1949–1954 studiowała na Wydziale Lekarskim Akademii Lekarskiej ([[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]). Od 1953 pracowała w Klinice Chorób Zakaźnych, uzyskując specjalizację I (1958) i II stopnia (1964). Od roku 1961 doktor, od 1978 doktor habilitowany, do 1991 profesor nadzwyczajny. Od roku 1987 kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych. Zajmowała się zagadnieniami dotyczącymi wirusowego zapalenia wątroby, problemami nowotworów wątroby związanymi z zakażeniami wirusem B i C, marskości wątroby. Dążyła do unowocześnienia kliniki, wprowadzając do badań diagnostycznych nowoczesne metody (m.in. uruchomiła pracownię ultrasonografii i endoskopową), stworzyła przy klinice Oddział Intensywnej Opieki Medycznej dla zakaźnie chorych i punkt szczepień interwencyjnych. W Polsce była prekursorką walki z chorobą AIDS, uruchomiła Gdański Program Walki z AIDS i pierwsze w kraju Centrum Diagnostyczno-Kliniczne HIV/AIDS dla województwa gdańskiego. W 1990 roku z jej inicjatywy powstał jako pierwszy w Polsce w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym w Gdańsku]] oddział dla osadzonych zakażonych HIV. W 1992 była współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Naukowego AIDS. Pochowana na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''WŁADYSŁAWA ZIELIŃSKA''' (4 VI 1927 Lwów – 23 V 1996 Gdańsk), lekarz internista, naukowiec. Od roku 1944 w Krakowie, od 1947 w Gdańsku, pobierała nauki w szkole pielęgniarskiej, w latach 1949–1954 studiowała na Wydziale Lekarskim Akademii Lekarskiej ([[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]). Od 1953 pracowała w Klinice Chorób Zakaźnych, uzyskując specjalizację I (1958) i II stopnia (1964). Od roku 1961 doktor, od 1978 doktor habilitowany, do 1991 profesor nadzwyczajny. Od roku 1987 kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych. Zajmowała się zagadnieniami dotyczącymi wirusowego zapalenia wątroby, problemami nowotworów wątroby związanymi z zakażeniami wirusem B i C, marskości wątroby. Dążyła do unowocześnienia kliniki, wprowadzając do badań diagnostycznych nowoczesne metody (m.in. uruchomiła pracownię ultrasonografii i endoskopową), stworzyła przy klinice Oddział Intensywnej Opieki Medycznej dla zakaźnie chorych i punkt szczepień interwencyjnych. W Polsce była prekursorką walki z chorobą AIDS, uruchomiła Gdański Program Walki z AIDS i pierwsze w kraju Centrum Diagnostyczno-Kliniczne HIV/AIDS dla województwa gdańskiego. W 1990 roku z jej inicjatywy powstał jako pierwszy w Polsce w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym w Gdańsku]] oddział dla osadzonych zakażonych HIV. W 1992 była współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Naukowego AIDS. Pochowana na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:45, 10 lip 2014
WŁADYSŁAWA ZIELIŃSKA (4 VI 1927 Lwów – 23 V 1996 Gdańsk), lekarz internista, naukowiec. Od roku 1944 w Krakowie, od 1947 w Gdańsku, pobierała nauki w szkole pielęgniarskiej, w latach 1949–1954 studiowała na Wydziale Lekarskim Akademii Lekarskiej ( Gdański Uniwersytet Medyczny). Od 1953 pracowała w Klinice Chorób Zakaźnych, uzyskując specjalizację I (1958) i II stopnia (1964). Od roku 1961 doktor, od 1978 doktor habilitowany, do 1991 profesor nadzwyczajny. Od roku 1987 kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych. Zajmowała się zagadnieniami dotyczącymi wirusowego zapalenia wątroby, problemami nowotworów wątroby związanymi z zakażeniami wirusem B i C, marskości wątroby. Dążyła do unowocześnienia kliniki, wprowadzając do badań diagnostycznych nowoczesne metody (m.in. uruchomiła pracownię ultrasonografii i endoskopową), stworzyła przy klinice Oddział Intensywnej Opieki Medycznej dla zakaźnie chorych i punkt szczepień interwencyjnych. W Polsce była prekursorką walki z chorobą AIDS, uruchomiła Gdański Program Walki z AIDS i pierwsze w kraju Centrum Diagnostyczno-Kliniczne HIV/AIDS dla województwa gdańskiego. W 1990 roku z jej inicjatywy powstał jako pierwszy w Polsce w Areszcie Śledczym w Gdańsku oddział dla osadzonych zakażonych HIV. W 1992 była współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Naukowego AIDS. Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
