AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI
(poprawka i aktualizacja zgłoszone przez czytelnika (e-mail 9.05.2014)) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Siedziba Akademii Muzycznej przy ul. Łąkowej, widok od strony dziedzińca .JPG|thumb|Siedziba Akademii Muzycznej przy ul. Łąkowej, widok od strony dziedzińca]] | [[File:Siedziba Akademii Muzycznej przy ul. Łąkowej, widok od strony dziedzińca .JPG|thumb|Siedziba Akademii Muzycznej przy ul. Łąkowej, widok od strony dziedzińca]] | ||
[[File:Zajęcia ze studentami w Akademii Muzycznej.JPG|thumb|Zajęcia ze studentami w Akademii Muzycznej]] | [[File:Zajęcia ze studentami w Akademii Muzycznej.JPG|thumb|Zajęcia ze studentami w Akademii Muzycznej]] | ||
− | '''AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI''' (AMuz), wyższa uczelnia artystyczna. <br/> <br/> Powstanie poprzedziła krótka działalność prywatnego Gdańskiego Instytutu Muzycznego (1945–1947). Jako Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna (PWSM) w Gdańsku z tymczasową siedzibą w Sopocie, przy ul. Grunwaldzkiej 5, powołana została dekretem Ministra Kultury i Sztuki 1 X 1947 roku i zorganizowana przez | + | '''AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI''' (AMuz), wyższa uczelnia artystyczna. <br/> <br/> Powstanie poprzedziła krótka działalność prywatnego Gdańskiego Instytutu Muzycznego (1945–1947). Jako Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna (PWSM) w Gdańsku z tymczasową siedzibą w Sopocie, przy ul. Grunwaldzkiej 5, powołana została dekretem Ministra Kultury i Sztuki 1 X 1947 roku i zorganizowana przez [[ŚLEDZIŃSKI STEFAN | Stefana Śledzińskiego]]. Pierwszym rektorem został pianista, kompozytor i pedagog Jan Ekier (ur. 1913). PWSM rozpoczęła zajęcia w 2. połowie października 1947 roku. W pierwszym 10-leciu działalności zebrano kadrę pedagogów (m.in. Stanisław Bielicki, Kazimierz Czekotowski, Florian Dąbrowski, J. Ekier, [[HEISING ROMAN | Roman Heising]], [[HERMAN STEFAN | Stefan Herman]], [[IGLIKOWSKA BARBARA | Barbara Iglikowska]], [[KMICIC-MIELESZYŃSKI WACŁAW | Wacław Kmicic-Mieleszyński]], Leokadia Nowacka-Ilska, [[PAŁUBICKI KONRAD | Konrad Pałubicki]], [[PODEJKO PAWEŁ | Paweł Podejko]], [[WALENTYNOWICZ WŁADYSŁAW | Władysław Walentynowicz]], [[WIŁKOMIRSKI KAZIMIERZ | Kazimierz Wiłkomirski]], Bohdan Wodiczko).<br/> <br/> W roku 1966 przeniesiono siedzibę do Gdańska, na ul. Łagiewniki. Szczególny rozwój przypadł na okres po roku 1972, kiedy rozwinięto jej struktury (4 wydziały: kompozycji i teorii muzyki, instrumentalny, wokalno-aktorski, wychowania muzycznego i rytmiki), utworzono studio nagrań, wydawnictwo (od roku 1972 redaktorem naczelnym był zmarły 23 IX 2009 Janusz Krassowski), a także jedyny w Polsce Instytut Teorii Muzyki pod kierunkiem [[PODHAJSKI MAREK | Marka Podhajskiego]] (1978). W latach 1974–1992 działała filia uczelni w Koszalinie (studia z zakresu wychowania muzycznego oraz pedagogiki instrumentalnej), rozpoczęło działalność studium pedagogiczne (1972) i studium języków obcych (1974). Od roku 1982 nosi obecną nazwę. Za wzrostem liczby studentów i nauczycieli akademickich poszły znaczące sukcesy artystyczne na krajowych i zagranicznych konkursach muzycznych i festiwalach. Wśród laureatów byli m.in. [[KULKA KONSTANTY ANDRZEJ | Konstanty A. Kulka]], [[TOCZYSKA STEFANIA | Stefania Toczyska]], [[JANUKOWICZ-POBŁOCKA ZOFIA | Zofia Janukowicz-Pobłocka]], [[SULIKOWSKI JERZY | Jerzy Sulikowski]], Edward Zienkowski, [[ROMAN SUCHECKI | Roman Suchecki]], Bożena Porzyńska, [[KUSIEWICZ PIOTR | Piotr Kusiewicz]], [[POPOWA-ZYDROŃ KATARZYNA | Katarzyna Popowa-Zydroń]], [[POBŁOCKA EWA | Ewa Pobłocka]], Waldemar Malicki, wśród absolwentów – m.in. jazzmani Włodzimierz Nahorny i [[MOŻDŻER LESZEK | Leszek Możdżer]]. Uznanie środowisk muzycznych zdobyły klasy: śpiewu solowego (prof. B. Iglikowska, [[MICKIEWICZÓWNA HALINA | prof. Halina Mickiewiczówna]]), fortepianu ([[ŚLIWIŃSKI ZBIGNIEW | prof. Zbigniew Śliwiński]], prof. J. Sulikowski), wiolinistyki (prof. S. Herman), a także organów (prof. Leon Bator), wiolonczeli (prof. R. Suchecki), kompozycji (prof. K. Pałubicki, [[GŁOWSKI EUGENIUSZ | prof. Eugeniusz Głowski]]), gitary (prof. Jan Paterek), klarnetu (prof. Mieczysław Andrzej Pietras). Ciekawą inicjatywą było zorganizowanie ([[OLCZAK KRZYSZTOF | Krzysztof Olczak]], przy współudziale Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich) cyklu Gdańskich Spotkań Młodych Kompozytorów „Droga” (1987, 1989, 1991, 1994), gromadzących w AMuz wielu ciekawych twórców młodego pokolenia. W roku 1998 na ul. Łąkową do pierwszego z dwóch rekonstruowanych budynków ([[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE | Gimnazjum Królewskie]]) przeniosły się Wydział Instrumentalny i administracja uczelni, w 1999 w skrzydle drugiego ([[KOSZARY | koszary]]) oddano do użytku nowoczesny dom akademicki, w roku 2001 do nowej siedziby w dawnych koszarach przeniosła się już cała uczelnia. Na przełomie XX i XXI wieku uczelnia weszła do Europejskiego Programu Sokrates-Erasmus (obecnie około 30 uczelni partnerskich w Austrii, Belgii, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Holandii, na Litwie, Łotwie, w Niemczech, Portugalii, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech), czego wyrazem były m.in. koncerty studenckich orkiestr w Max-Reger-Tage w Weiden (Niemcy 1999, 2000, 2001, 2003), na festiwalu mozartowskim w Lucernie (Szwajcaria 2002), na koncertach Junge Philharmonie Zentralschweiz w Lucernie (Szwajcaria, wielokrotnie). Nawiązano kontakty z wieloma instytucjami muzycznymi za granicą (najdłużej z akademiami w Brnie, Lucernie, Płowdiw, Petersburgu i Weimarze), co zaowocowało współpracą z wybitnymi muzykami, przyjeżdżającymi na kursy mistrzowskie, warsztaty, sesje naukowe i seminaria. W roku 2007 w kompleksie uczelni wybudowano nową salę koncertową; planuje się utworzenie Europejskiego Centrum Muzyki. AMuz jest członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Konserwatoriów, Wyższych Szkół oraz Akademii Muzycznych (AEC) oraz Stowarzyszenia Akademii Muzycznych Krajów Morza Bałtyckiego ABAM.<br/> <br/> Strukturę uczelni tworzą obecnie: Wydział I Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki; specjalności: dyrygentura symfoniczna, kompozycja, teoria muzyki (studia podyplomowe: dyrygentów orkiestr dętych, w zakresie teorii muzyki, w zakresie kompozycji); Wydział II Instrumentalny; specjalności: gra na instrumencie – akordeon, altówka, fagot, flet, fortepian, gitara, klarnet, kontrabas, obój, organy, perkusja, puzon, skrzypce, trąbka, tuba, waltornia, wiolonczela – oraz instrumentalistyka w trybie zaocznym (studia podyplomowe i staże podyplomowe); Wydział III Wokalno-Aktorski, kierunek studiów – wokalistyka, specjalność: śpiew solowy; Wydział IV Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu (do września 2013 roku pod nazwą Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Rytmiki); specjalności: dyrygentura chóralna, rytmika, edukacja muzyczna i muzyka kościelna oraz (w trybie zaocznym) jazz i muzyka rozrywkowa. Studiuje 570 osób, kadra pedagogiczna liczy 147 pedagogów etatowych (w tym 22 profesorów zwyczajnych, 10 profesorów nadzwyczajnych, 21 na stanowisku profesora). <br/> <br/> Dorobek wydawniczy uczelni to około 1500 prac autorskich (450 autorów), opublikowanych w 150 tomach wydawnictw seryjnych i kilkudziesięciu pozaseryjnych. Cykle tematyczne: muzyka fortepianowa (12 tomów), organy i muzyka organowa (11 tomów), marynistyka w muzyce (5 tomów), muzyka w Gdańsku (2 tomy) oraz liczne prace poświęcone twórczości muzycznej i wykonawstwu, polskiej kulturze muzycznej (''Kompozytorzy polscy'' 1918–2000 pod redakcją M. Podhajskiego), muzyce krajów europejskich i pozaeuropejskich, a także skrypty i podręczniki – ponad 30 tytułów, m.in. ''Harmonia systemu tonalnego dur-moll'' ([[POSZOWSKI ANTONI | Antoni Poszowski]]), ''Instrumentacja'' ([[GUZOWSKI KAZIMIERZ | Kazimierz Guzowski]]), ''Polski folklor muzyczny'' (Jolanta Woźniak), ''Kultura muzyczna antyku'' (Danuta Szlagowska), ''Muzyka baroku'' (D. Szlagowska), ''Kształcenie słuchu'' ([[KOWALSKA-PIŃCZAK ALINA | Alina Kowalska-Pińczak]]).<br/> <br/> Najważniejsze cykliczne imprezy o zasięgu międzynarodowym organizowane w AMuz to: w 3-letnim cyklu Międzynarodowy Konkurs Muzyki Kameralnej im. Johannesa Brahmsa, zorganizowany po raz pierwszy w roku 1997 w ramach obchodów 1000-lecia pierwszej wzmianki o Gdańsku, 50-lecia uczelni i w 100. rocznicę śmierci kompozytora; w cyklu 3-letnim Międzynarodowy Konkurs Gry na Instrumentach Blaszanych, przeniesiony w 1983 z Pabianic, początkowo konkurs ogólnopolski, odbywający się corocznie, od 1996 międzynarodowy; w cyklu 2-letnim Międzynarodowe Gdańskie Spotkania Gitarowe; od 2006 Międzynarodowy Bałtycki Konkurs Skrzypcowy; w cyklu 2-letnim Międzynarodowe Warsztaty Muzyki Współczesnej. Instytut Teorii Muzyki (kierowany od 1993 przez Teresę Błaszkiewicz) organizuje cykliczne międzynarodowe sesje naukowe. Corocznie odbywają się kursy mistrzowskie w międzynarodowej obsadzie pedagogów w dziedzinach: gry na flecie, klarnecie oraz instrumentach smyczkowych, śpiewu solowego i dyrygentury chóralnej. W AMuz działają zespoły artystyczne, koncertujące w kraju i za granicą, współpracujące z wybitnymi dyrygentami: Akademicka Orkiestra Symfoniczna (dyrygent [[PRZYBYLSKI JANUSZ | Janusz Przybylski]]), Orkiestra Kameralna (dyrygent Andrzej Kacprzak, Paweł Kukliński), Chór Uczelniany (dyrygent Marcin Tomczak) oraz Chór Żeński „Gaudium per Canto” (dyrygent Anna Fiebig) i Chór Męski Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu (dyrygent Michał Kozorys). Biuro Koncertowe organizuje rocznie około 160 koncertów. Prowadzone są stałe cykle koncertów kameralnych: w Bytowie – od roku 1982 comiesięczne koncerty na zamku pokrzyżackim; „Akademia Muzyczna w Politechnice” – od roku 1993 raz w miesiącu od października do maja w gmachu głównym [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]; Muzyczne Forum Młodych – od roku 2004 cykl koncertów kameralnych organizowany wspólnie z FBB Musica Mundi, [[NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY | Nadbałtyckim Centrum Kultury]] i [[POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA | Polską Filharmonią Bałtycką im. F. Chopina]]. Ponadto pedagodzy i studenci Wydziału Wokalno-Aktorskiego organizują 2–3 spektakle teatralne i operowe w ciągu roku. Uczelnia dysponuje studiem nagrań. Biblioteka akademicka liczy około 80 tysięcy woluminów (nut, książek, rękopisów i prac naukowych), jest wyposażona w elektroniczny katalog dostępny przez Internet. Zbiory uczelnianej fonoteki liczą około 16 tysięcy nagrań. Na uczelni organizowane są sympozja i sesje naukowe o zasięgu środowiskowym, ogólnokrajowym i międzynarodowym, m.in. w cyklach poświęconych muzyce fortepianowej, organom i muzyce organowej, marynistyce, kulturze muzycznej różnych narodów, twórczości kompozytorów polskich, historii i kulturze muzycznej regionu, muzycznemu wykonawstwu. {{author: EF}} <br /><br /> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
Linia 11: | Linia 11: | ||
|- | |- | ||
| 1948–1951 | | 1948–1951 | ||
− | | | + | | [[ŚLEDZIŃSKI STEFAN | Stefan Śledziński]] |
|- | |- | ||
| 1951–1952 | | 1951–1952 | ||
− | | span style="white-space: nowrap" | | + | | span style="white-space: nowrap" | [[WALENTYNOWICZ WŁADYSŁAW | Władysław Walentynowicz]] |
|- | |- | ||
| 1952–1954 | | 1952–1954 | ||
Linia 26: | Linia 26: | ||
|- | |- | ||
| 1961–1972 | | 1961–1972 | ||
− | | | + | | [[HEISING ROMAN | Roman Heising]] |
|- | |- | ||
| 1972–1982 | | 1972–1982 | ||
− | | | + | | [[POSZOWSKI ANTONI | Antoni Poszowski]] |
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | {{author: EF}} | | class="authorEgTab" | {{author: EF}} | ||
Linia 38: | Linia 38: | ||
|- | |- | ||
| 1982–1987 | | 1982–1987 | ||
− | | | + | | [[POSZOWSKI ANTONI | Antoni Poszowski]] |
|- | |- | ||
| 1987–1993 | | 1987–1993 | ||
− | | | + | | [[SUCHECKI ROMAN | Roman Suchecki]] |
|- | |- | ||
| 1993–1999 | | 1993–1999 | ||
− | | | + | | [[WOJTAL WALDEMAR | Waldemar Wojtal]] |
|- | |- | ||
| 1999–2003 | | 1999–2003 | ||
Linia 53: | Linia 53: | ||
|- | |- | ||
| 2005–2012 | | 2005–2012 | ||
− | | span style="white-space: nowrap" | | + | | span style="white-space: nowrap" | [[KUŁAKOWSKI BOGDAN | Bogdan Kułakowski]] |
|- | |- | ||
| 2012– | | 2012– |
Wersja z 15:26, 28 maj 2014
AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI (AMuz), wyższa uczelnia artystyczna.
Powstanie poprzedziła krótka działalność prywatnego Gdańskiego Instytutu Muzycznego (1945–1947). Jako Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna (PWSM) w Gdańsku z tymczasową siedzibą w Sopocie, przy ul. Grunwaldzkiej 5, powołana została dekretem Ministra Kultury i Sztuki 1 X 1947 roku i zorganizowana przez Stefana Śledzińskiego. Pierwszym rektorem został pianista, kompozytor i pedagog Jan Ekier (ur. 1913). PWSM rozpoczęła zajęcia w 2. połowie października 1947 roku. W pierwszym 10-leciu działalności zebrano kadrę pedagogów (m.in. Stanisław Bielicki, Kazimierz Czekotowski, Florian Dąbrowski, J. Ekier, Roman Heising, Stefan Herman, Barbara Iglikowska, Wacław Kmicic-Mieleszyński, Leokadia Nowacka-Ilska, Konrad Pałubicki, Paweł Podejko, Władysław Walentynowicz, Kazimierz Wiłkomirski, Bohdan Wodiczko).
W roku 1966 przeniesiono siedzibę do Gdańska, na ul. Łagiewniki. Szczególny rozwój przypadł na okres po roku 1972, kiedy rozwinięto jej struktury (4 wydziały: kompozycji i teorii muzyki, instrumentalny, wokalno-aktorski, wychowania muzycznego i rytmiki), utworzono studio nagrań, wydawnictwo (od roku 1972 redaktorem naczelnym był zmarły 23 IX 2009 Janusz Krassowski), a także jedyny w Polsce Instytut Teorii Muzyki pod kierunkiem Marka Podhajskiego (1978). W latach 1974–1992 działała filia uczelni w Koszalinie (studia z zakresu wychowania muzycznego oraz pedagogiki instrumentalnej), rozpoczęło działalność studium pedagogiczne (1972) i studium języków obcych (1974). Od roku 1982 nosi obecną nazwę. Za wzrostem liczby studentów i nauczycieli akademickich poszły znaczące sukcesy artystyczne na krajowych i zagranicznych konkursach muzycznych i festiwalach. Wśród laureatów byli m.in. Konstanty A. Kulka, Stefania Toczyska, Zofia Janukowicz-Pobłocka, Jerzy Sulikowski, Edward Zienkowski, Roman Suchecki, Bożena Porzyńska, Piotr Kusiewicz, Katarzyna Popowa-Zydroń, Ewa Pobłocka, Waldemar Malicki, wśród absolwentów – m.in. jazzmani Włodzimierz Nahorny i Leszek Możdżer. Uznanie środowisk muzycznych zdobyły klasy: śpiewu solowego (prof. B. Iglikowska, prof. Halina Mickiewiczówna), fortepianu ( prof. Zbigniew Śliwiński, prof. J. Sulikowski), wiolinistyki (prof. S. Herman), a także organów (prof. Leon Bator), wiolonczeli (prof. R. Suchecki), kompozycji (prof. K. Pałubicki, prof. Eugeniusz Głowski), gitary (prof. Jan Paterek), klarnetu (prof. Mieczysław Andrzej Pietras). Ciekawą inicjatywą było zorganizowanie ( Krzysztof Olczak, przy współudziale Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich) cyklu Gdańskich Spotkań Młodych Kompozytorów „Droga” (1987, 1989, 1991, 1994), gromadzących w AMuz wielu ciekawych twórców młodego pokolenia. W roku 1998 na ul. Łąkową do pierwszego z dwóch rekonstruowanych budynków ( Gimnazjum Królewskie) przeniosły się Wydział Instrumentalny i administracja uczelni, w 1999 w skrzydle drugiego ( koszary) oddano do użytku nowoczesny dom akademicki, w roku 2001 do nowej siedziby w dawnych koszarach przeniosła się już cała uczelnia. Na przełomie XX i XXI wieku uczelnia weszła do Europejskiego Programu Sokrates-Erasmus (obecnie około 30 uczelni partnerskich w Austrii, Belgii, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Holandii, na Litwie, Łotwie, w Niemczech, Portugalii, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech), czego wyrazem były m.in. koncerty studenckich orkiestr w Max-Reger-Tage w Weiden (Niemcy 1999, 2000, 2001, 2003), na festiwalu mozartowskim w Lucernie (Szwajcaria 2002), na koncertach Junge Philharmonie Zentralschweiz w Lucernie (Szwajcaria, wielokrotnie). Nawiązano kontakty z wieloma instytucjami muzycznymi za granicą (najdłużej z akademiami w Brnie, Lucernie, Płowdiw, Petersburgu i Weimarze), co zaowocowało współpracą z wybitnymi muzykami, przyjeżdżającymi na kursy mistrzowskie, warsztaty, sesje naukowe i seminaria. W roku 2007 w kompleksie uczelni wybudowano nową salę koncertową; planuje się utworzenie Europejskiego Centrum Muzyki. AMuz jest członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Konserwatoriów, Wyższych Szkół oraz Akademii Muzycznych (AEC) oraz Stowarzyszenia Akademii Muzycznych Krajów Morza Bałtyckiego ABAM.
Strukturę uczelni tworzą obecnie: Wydział I Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki; specjalności: dyrygentura symfoniczna, kompozycja, teoria muzyki (studia podyplomowe: dyrygentów orkiestr dętych, w zakresie teorii muzyki, w zakresie kompozycji); Wydział II Instrumentalny; specjalności: gra na instrumencie – akordeon, altówka, fagot, flet, fortepian, gitara, klarnet, kontrabas, obój, organy, perkusja, puzon, skrzypce, trąbka, tuba, waltornia, wiolonczela – oraz instrumentalistyka w trybie zaocznym (studia podyplomowe i staże podyplomowe); Wydział III Wokalno-Aktorski, kierunek studiów – wokalistyka, specjalność: śpiew solowy; Wydział IV Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu (do września 2013 roku pod nazwą Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Rytmiki); specjalności: dyrygentura chóralna, rytmika, edukacja muzyczna i muzyka kościelna oraz (w trybie zaocznym) jazz i muzyka rozrywkowa. Studiuje 570 osób, kadra pedagogiczna liczy 147 pedagogów etatowych (w tym 22 profesorów zwyczajnych, 10 profesorów nadzwyczajnych, 21 na stanowisku profesora).
Dorobek wydawniczy uczelni to około 1500 prac autorskich (450 autorów), opublikowanych w 150 tomach wydawnictw seryjnych i kilkudziesięciu pozaseryjnych. Cykle tematyczne: muzyka fortepianowa (12 tomów), organy i muzyka organowa (11 tomów), marynistyka w muzyce (5 tomów), muzyka w Gdańsku (2 tomy) oraz liczne prace poświęcone twórczości muzycznej i wykonawstwu, polskiej kulturze muzycznej (Kompozytorzy polscy 1918–2000 pod redakcją M. Podhajskiego), muzyce krajów europejskich i pozaeuropejskich, a także skrypty i podręczniki – ponad 30 tytułów, m.in. Harmonia systemu tonalnego dur-moll ( Antoni Poszowski), Instrumentacja ( Kazimierz Guzowski), Polski folklor muzyczny (Jolanta Woźniak), Kultura muzyczna antyku (Danuta Szlagowska), Muzyka baroku (D. Szlagowska), Kształcenie słuchu ( Alina Kowalska-Pińczak).
Najważniejsze cykliczne imprezy o zasięgu międzynarodowym organizowane w AMuz to: w 3-letnim cyklu Międzynarodowy Konkurs Muzyki Kameralnej im. Johannesa Brahmsa, zorganizowany po raz pierwszy w roku 1997 w ramach obchodów 1000-lecia pierwszej wzmianki o Gdańsku, 50-lecia uczelni i w 100. rocznicę śmierci kompozytora; w cyklu 3-letnim Międzynarodowy Konkurs Gry na Instrumentach Blaszanych, przeniesiony w 1983 z Pabianic, początkowo konkurs ogólnopolski, odbywający się corocznie, od 1996 międzynarodowy; w cyklu 2-letnim Międzynarodowe Gdańskie Spotkania Gitarowe; od 2006 Międzynarodowy Bałtycki Konkurs Skrzypcowy; w cyklu 2-letnim Międzynarodowe Warsztaty Muzyki Współczesnej. Instytut Teorii Muzyki (kierowany od 1993 przez Teresę Błaszkiewicz) organizuje cykliczne międzynarodowe sesje naukowe. Corocznie odbywają się kursy mistrzowskie w międzynarodowej obsadzie pedagogów w dziedzinach: gry na flecie, klarnecie oraz instrumentach smyczkowych, śpiewu solowego i dyrygentury chóralnej. W AMuz działają zespoły artystyczne, koncertujące w kraju i za granicą, współpracujące z wybitnymi dyrygentami: Akademicka Orkiestra Symfoniczna (dyrygent Janusz Przybylski), Orkiestra Kameralna (dyrygent Andrzej Kacprzak, Paweł Kukliński), Chór Uczelniany (dyrygent Marcin Tomczak) oraz Chór Żeński „Gaudium per Canto” (dyrygent Anna Fiebig) i Chór Męski Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu (dyrygent Michał Kozorys). Biuro Koncertowe organizuje rocznie około 160 koncertów. Prowadzone są stałe cykle koncertów kameralnych: w Bytowie – od roku 1982 comiesięczne koncerty na zamku pokrzyżackim; „Akademia Muzyczna w Politechnice” – od roku 1993 raz w miesiącu od października do maja w gmachu głównym Politechniki Gdańskiej; Muzyczne Forum Młodych – od roku 2004 cykl koncertów kameralnych organizowany wspólnie z FBB Musica Mundi, Nadbałtyckim Centrum Kultury i Polską Filharmonią Bałtycką im. F. Chopina. Ponadto pedagodzy i studenci Wydziału Wokalno-Aktorskiego organizują 2–3 spektakle teatralne i operowe w ciągu roku. Uczelnia dysponuje studiem nagrań. Biblioteka akademicka liczy około 80 tysięcy woluminów (nut, książek, rękopisów i prac naukowych), jest wyposażona w elektroniczny katalog dostępny przez Internet. Zbiory uczelnianej fonoteki liczą około 16 tysięcy nagrań. Na uczelni organizowane są sympozja i sesje naukowe o zasięgu środowiskowym, ogólnokrajowym i międzynarodowym, m.in. w cyklach poświęconych muzyce fortepianowej, organom i muzyce organowej, marynistyce, kulturze muzycznej różnych narodów, twórczości kompozytorów polskich, historii i kulturze muzycznej regionu, muzycznemu wykonawstwu.
1947–1948 | Jan Ekier |
1948–1951 | Stefan Śledziński |
1951–1952 | Władysław Walentynowicz |
1952–1954 | Florian Dąbrowski |
1954–1956 | Władysław Bukowiecki |
1956–1961 | Piotr Rytel |
1961–1972 | Roman Heising |
1972–1982 | Antoni Poszowski |
1982–1987 | Antoni Poszowski |
1987–1993 | Roman Suchecki |
1993–1999 | Waldemar Wojtal |
1999–2003 | Antoni Poszowski |
2004–2005 | Waldemar Wojtal |
2005–2012 | Bogdan Kułakowski |
2012– | Maciej Sobczak |