MINKIEWICZ WITOLD, architekt, pracownik Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''WITOLD MINKIEWICZ''' (17 VI 1880 Irkuck – 27 I 1961 Gdańsk), architekt. Syn zesłańców, ukończył szkołę realną w Tobolsku. W latach 1898–1908 uczył się najpierw w Warszawie (studia inżynieryjno-budowlane), potem we Lwowie (architektura). Do 1920 roku asystent na Politechnice Lwowskiej i nauczyciel Państwowej Szkoły Przemysłowej; w latach 20. XX wieku dwukrotnie dziekan Wydziału Architektury Politechniki Lwowskiej, w okresie 1930–1931 jej rektor. Od 1946 roku w Gdańsku; objął tu Katedrę Architektury Monumentalnej | + | '''WITOLD MINKIEWICZ''' (17 VI 1880 Irkuck – 27 I 1961 Gdańsk), architekt. Syn zesłańców, ukończył szkołę realną w Tobolsku. W latach 1898–1908 uczył się najpierw w Warszawie (studia inżynieryjno-budowlane), potem we Lwowie (architektura). Do 1920 roku asystent na Politechnice Lwowskiej i nauczyciel Państwowej Szkoły Przemysłowej; w latach 20. XX wieku dwukrotnie dziekan Wydziału Architektury Politechniki Lwowskiej, w okresie 1930–1931 jej rektor. Od 1946 roku w Gdańsku; objął tu Katedrę Architektury Monumentalnej [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). Projektował rozbudowę uczelni, w latach 1947–1951 kierował odnową Zamku Królewskiego na Wawelu, w 1948 roku opracował pierwsze plany odbudowania gmachu [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]]. Od roku 1956 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, w 1960 doktor honoris causa PG. Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:23, 28 cze 2014
WITOLD MINKIEWICZ (17 VI 1880 Irkuck – 27 I 1961 Gdańsk), architekt. Syn zesłańców, ukończył szkołę realną w Tobolsku. W latach 1898–1908 uczył się najpierw w Warszawie (studia inżynieryjno-budowlane), potem we Lwowie (architektura). Do 1920 roku asystent na Politechnice Lwowskiej i nauczyciel Państwowej Szkoły Przemysłowej; w latach 20. XX wieku dwukrotnie dziekan Wydziału Architektury Politechniki Lwowskiej, w okresie 1930–1931 jej rektor. Od 1946 roku w Gdańsku; objął tu Katedrę Architektury Monumentalnej Politechniki Gdańskiej (PG). Projektował rozbudowę uczelni, w latach 1947–1951 kierował odnową Zamku Królewskiego na Wawelu, w 1948 roku opracował pierwsze plany odbudowania gmachu Teatru Wybrzeże. Od roku 1956 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, w 1960 doktor honoris causa PG. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
