SZYMAŃSKI KAZIMIERZ, działacz gdańskiej Polonii
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''KAZIMIERZ SZYMAŃSKI''' (9 II 1875 Limanowa – 9 III 1953 Gdańsk), inspektor celny, literat, działacz społeczno-polityczny. W młodości pracował jako celnik na granicy austriacko-rosyjskiej, w roku 1920 oddelegowany przez władze polskie jako urzędnik celny do Gdańska. Aktywny w życiu gdańskiej Polonii, członek chóru Moniuszko, w 1922 prezes VI Okręgu Pomorza Związku Kół Śpiewaczych w Gdańsku. Od jesieni 1923 skarbnik i członek zarządu | + | '''KAZIMIERZ SZYMAŃSKI''' (9 II 1875 Limanowa – 9 III 1953 Gdańsk), inspektor celny, literat, działacz społeczno-polityczny. W młodości pracował jako celnik na granicy austriacko-rosyjskiej, w roku 1920 oddelegowany przez władze polskie jako urzędnik celny do Gdańska. Aktywny w życiu gdańskiej Polonii, członek chóru Moniuszko, w 1922 prezes VI Okręgu Pomorza Związku Kół Śpiewaczych w Gdańsku. Od jesieni 1923 skarbnik i członek zarządu [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]], 1925–1928 jego sekretarz generalny. W 1929 roku członek komitetu budowy [[KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA KRÓLA | kościoła Chrystusa Króla]]. Zasłużony dla gdańskiego harcerstwa, m.in. autor ''Hymnu gdańskich harcerzy''; w 1938 otrzymał od Chorągwi Gdańska tytuł Harcerza Rzeczypospolitej. Okres II wojny światowej spędził na Wileńszczyźnie, od 1945 ponownie w Gdańsku. Pochowany na [[CMENTARZY SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. Jego imię nosi obecnie jedna z gdańskich drużyn harcerskich. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 07:06, 23 maj 2014
KAZIMIERZ SZYMAŃSKI (9 II 1875 Limanowa – 9 III 1953 Gdańsk), inspektor celny, literat, działacz społeczno-polityczny. W młodości pracował jako celnik na granicy austriacko-rosyjskiej, w roku 1920 oddelegowany przez władze polskie jako urzędnik celny do Gdańska. Aktywny w życiu gdańskiej Polonii, członek chóru Moniuszko, w 1922 prezes VI Okręgu Pomorza Związku Kół Śpiewaczych w Gdańsku. Od jesieni 1923 skarbnik i członek zarządu Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, 1925–1928 jego sekretarz generalny. W 1929 roku członek komitetu budowy kościoła Chrystusa Króla. Zasłużony dla gdańskiego harcerstwa, m.in. autor Hymnu gdańskich harcerzy; w 1938 otrzymał od Chorągwi Gdańska tytuł Harcerza Rzeczypospolitej. Okres II wojny światowej spędził na Wileńszczyźnie, od 1945 ponownie w Gdańsku. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. Jego imię nosi obecnie jedna z gdańskich drużyn harcerskich.