BISCHOFF OSKAR ERNST SIMON, kupiec, radny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''OSKAR ERNST SIMON BISCHOFF''' (10 X 1841 Grudziądz – 11 V 1922 Berlin), kupiec, urzędnik. Syn kupca Simona (1782–1857), młodszy przyrodni brat | + | '''OSKAR ERNST SIMON BISCHOFF''' (10 X 1841 Grudziądz – 11 V 1922 Berlin), kupiec, urzędnik. Syn kupca Simona (1782–1857), młodszy przyrodni brat [[BISCHOFF THEODOR LUDWIG HEINRICH | Theodora Ludwiga Heinricha Bischoffa]]. W latach 1872–1898 współwłaściciel browaru Bierbrauerei Spiritusen und Essigfabrik G.F.A. Steiff (wspólnikiem był Johann Georg Lickfett, 1817–1898) przy Schmiedegasse 31 (ul. Kowalska), gdzie też mieszkał ([[BROWARY | browary]]). Po likwidacji browaru prowadził od roku 1899 wytwórnię [[LIKIERY | likierów]] G.F.A. Steiff z kantorem przy Am Sande 2 (ul. Na Piaskach), od 1907 jego wspólnikiem był Otto Nipkow. W latach 1881–1884 członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], w latach 1885–1912 nieetatowy członek Zarządu Miasta. Z jego ramienia nadzorował jako kurator działalność [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiego]]. Po śmierci konserwatora [[HEISE JOHANNES | Johannesa Heisego]] w 1899 kierował pracą [[MUZEUM RZEMIOSŁA ARTYSTYCZNEGO | Muzeum Rzemiosła Artystycznego]]. W roku 1909 mieszkał przy Arno-Holz-Weg 2 (ul. Głogowska), po przejściu na emeryturę w 1912 przeprowadził się do córki do Berlina. {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:11, 30 maj 2014
OSKAR ERNST SIMON BISCHOFF (10 X 1841 Grudziądz – 11 V 1922 Berlin), kupiec, urzędnik. Syn kupca Simona (1782–1857), młodszy przyrodni brat Theodora Ludwiga Heinricha Bischoffa. W latach 1872–1898 współwłaściciel browaru Bierbrauerei Spiritusen und Essigfabrik G.F.A. Steiff (wspólnikiem był Johann Georg Lickfett, 1817–1898) przy Schmiedegasse 31 (ul. Kowalska), gdzie też mieszkał ( browary). Po likwidacji browaru prowadził od roku 1899 wytwórnię likierów G.F.A. Steiff z kantorem przy Am Sande 2 (ul. Na Piaskach), od 1907 jego wspólnikiem był Otto Nipkow. W latach 1881–1884 członek Rady Miejskiej, w latach 1885–1912 nieetatowy członek Zarządu Miasta. Z jego ramienia nadzorował jako kurator działalność Muzeum Miejskiego. Po śmierci konserwatora Johannesa Heisego w 1899 kierował pracą Muzeum Rzemiosła Artystycznego. W roku 1909 mieszkał przy Arno-Holz-Weg 2 (ul. Głogowska), po przejściu na emeryturę w 1912 przeprowadził się do córki do Berlina.
