BŁASZK WANDA, przedstawicielka gdańskiej Polonii
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | '''WANDA BARBARA BŁASZK''' (26 I 1912 Koleczkowo – 9 X 1957 Gdańsk), przedstawicielka gdańskiej Polonii. Córka mistrza kowalskiego Wiktora Stanisława Knoffa (9 XII 1881 Chwaszczyno koło Gdyni – 3 IX 1928 Gdańsk) i Moniki Pauliny z domu Lange (24 VIII 1880 Warzno koło Wejherowa – 26 II 1965 Gdańsk). Siostra Pawła Izydora (4 IV 1909 Częstkowo koło Wejherowa – 18 VI 1989 Myszków), Edmunda Marcelego (15 I 1911 Koleczkowo koło Wejherowa – 12 VI 1954 Gdańsk) oraz [[KNOFF GERARD, przedstawiciel gdańskiej Polonii| Gerarda Knoffa]. <br/><br/> | ||
| + | Uczęszczała do [[SZKOŁY SENACKIE W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | senackiej szkoły]] powszechnej z polskim językiem wykładowym w Gdańsku-[[ORUNIA |Oruni]]. Od 9 XII 1927 do 1 V 1935 była zatrudniona jako stenotypistka oraz pracownica Wydziału Inkasowego i Wekslowego w „The British and Polish Trade Bank” („Brytyjsko–Polski Bank Handlowy”) w Gdańsku. Trenowała w [[GEDANIA, klub sportowy | Klubie Sportowym Gedania]], 3 V 1930 – z okazji Święta Narodowego Trzeciego Maja oraz Pierwszego Święta Sportowego Klubu – została uhonorowana dyplomem pamiątkowym. <br/><br/> | ||
| + | Z mężem i synami mieszkała przy Schönfelderweg 12 (ul. Małomiejska), St. Barbaragasse 6b (ul. Św. Barbary) oraz w tzw. Ritterhofie przy Adolf-Hitler-Strasse 128d (al. Grunwaldzka). Po aresztowaniu męża na początku września 1939 została wyrzucona z mieszkania i przeniosła się z dziećmi do matki, mieszkającej przy Schönfelderweg 12. W związku ze zbliżającym się frontem w marcu 1945 opuściła Gdańsk, znajdując czasowe schronienie w hali tartaku w Kolbudach. Do Gdańska powróciła w maju, w lipcu zamieszkała ponownie w kamienicy przy al. Grunwaldzkiej 128d, choć nie w swoim dawnym lokalu. <br/><br/> | ||
| + | 16 IV 1935 wzięła w Gdańsku ślub cywilny z Józefem Błaszkiem, zaś ślub kościelny w [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościele św. Ignacego]] w Gdańsku-[[STARE SZKOTY |Starych Szkotach]]. Matka Mariana (12 II 1938 Gdańsk – 2 IX 2005 Gdańsk), Romualda (19 VIII 1939 Gdańsk – 23 X 2022 Mönchengladbach, Niemcy) oraz Korduli Moniki (ur. 22 V 1945 Gdańsk), po mężu Buszka. Pochowana na [[CMENTARZE W STARYCH SZKOTACH | cmentarzu św. Ignacego w Starych Szkotach]]. {{author:MAD}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum rodzinne Krystyny Blaszk. <br/> | ||
| + | Relacja Gerarda Knoffa, w: ''Gdańsk 1939'', pod red. Brunona Zwarry, [redakcja naukowa Marek Adamkowicz, wspópraca Jan Szkudliński], Gdańsk 2021. | ||
| + | |||
| + | |||
[[Category: Hasła w przygotowaniu]] | [[Category: Hasła w przygotowaniu]] | ||
Wersja z 21:43, 8 lis 2024
WANDA BARBARA BŁASZK (26 I 1912 Koleczkowo – 9 X 1957 Gdańsk), przedstawicielka gdańskiej Polonii. Córka mistrza kowalskiego Wiktora Stanisława Knoffa (9 XII 1881 Chwaszczyno koło Gdyni – 3 IX 1928 Gdańsk) i Moniki Pauliny z domu Lange (24 VIII 1880 Warzno koło Wejherowa – 26 II 1965 Gdańsk). Siostra Pawła Izydora (4 IV 1909 Częstkowo koło Wejherowa – 18 VI 1989 Myszków), Edmunda Marcelego (15 I 1911 Koleczkowo koło Wejherowa – 12 VI 1954 Gdańsk) oraz [[KNOFF GERARD, przedstawiciel gdańskiej Polonii| Gerarda Knoffa].
Uczęszczała do senackiej szkoły powszechnej z polskim językiem wykładowym w Gdańsku-Oruni. Od 9 XII 1927 do 1 V 1935 była zatrudniona jako stenotypistka oraz pracownica Wydziału Inkasowego i Wekslowego w „The British and Polish Trade Bank” („Brytyjsko–Polski Bank Handlowy”) w Gdańsku. Trenowała w Klubie Sportowym Gedania, 3 V 1930 – z okazji Święta Narodowego Trzeciego Maja oraz Pierwszego Święta Sportowego Klubu – została uhonorowana dyplomem pamiątkowym.
Z mężem i synami mieszkała przy Schönfelderweg 12 (ul. Małomiejska), St. Barbaragasse 6b (ul. Św. Barbary) oraz w tzw. Ritterhofie przy Adolf-Hitler-Strasse 128d (al. Grunwaldzka). Po aresztowaniu męża na początku września 1939 została wyrzucona z mieszkania i przeniosła się z dziećmi do matki, mieszkającej przy Schönfelderweg 12. W związku ze zbliżającym się frontem w marcu 1945 opuściła Gdańsk, znajdując czasowe schronienie w hali tartaku w Kolbudach. Do Gdańska powróciła w maju, w lipcu zamieszkała ponownie w kamienicy przy al. Grunwaldzkiej 128d, choć nie w swoim dawnym lokalu.
16 IV 1935 wzięła w Gdańsku ślub cywilny z Józefem Błaszkiem, zaś ślub kościelny w kościele św. Ignacego w Gdańsku-Starych Szkotach. Matka Mariana (12 II 1938 Gdańsk – 2 IX 2005 Gdańsk), Romualda (19 VIII 1939 Gdańsk – 23 X 2022 Mönchengladbach, Niemcy) oraz Korduli Moniki (ur. 22 V 1945 Gdańsk), po mężu Buszka. Pochowana na cmentarzu św. Ignacego w Starych Szkotach.
Bibliografia:
Archiwum rodzinne Krystyny Blaszk.
Relacja Gerarda Knoffa, w: Gdańsk 1939, pod red. Brunona Zwarry, [redakcja naukowa Marek Adamkowicz, wspópraca Jan Szkudliński], Gdańsk 2021.
