SELONKE THEATER
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''SELONKE THEATER''', własność [[SELONKE FRANZ JOSEPH, restaurator | Franza J. Selonkego]]. Powstał w miejscu spalonego [[SELONKE’S VARIETÉ-THEATER | Selonke’s-Varieté-Theater]], przy Langgarten 31 (ul. Długie Ogrody), w nowym, dużym budynku z tzw. pruskiego muru i z wnętrzem o drewniano-żeliwnej konstrukcji, wzniesionym przez miejskiego budowniczego [[LICHT JULIUS ALBERT, inżynier, architekt, honorowy obywatel Gdańska | Juliusa Alberta Lichta]]. Mieścił salę widowiskowo-konsumpcyjną (Königssaal; Sala Królewska) o wymiarach 32 m długości, 18 m szerokości i 13,3 m wysokości, ze stolikami do konsumpcji na parterze dla 550 osób i 2 piętrami balkonów z lożami z fotelami dla 460 widzów oraz kanałem dla orkiestry i sceną (10–21 m). Zaplecze kuchenne restauracji znajdowało się w bocznym skrzydle, korzystano z oświetlenia gazowego.<br/><br/> | '''SELONKE THEATER''', własność [[SELONKE FRANZ JOSEPH, restaurator | Franza J. Selonkego]]. Powstał w miejscu spalonego [[SELONKE’S VARIETÉ-THEATER | Selonke’s-Varieté-Theater]], przy Langgarten 31 (ul. Długie Ogrody), w nowym, dużym budynku z tzw. pruskiego muru i z wnętrzem o drewniano-żeliwnej konstrukcji, wzniesionym przez miejskiego budowniczego [[LICHT JULIUS ALBERT, inżynier, architekt, honorowy obywatel Gdańska | Juliusa Alberta Lichta]]. Mieścił salę widowiskowo-konsumpcyjną (Königssaal; Sala Królewska) o wymiarach 32 m długości, 18 m szerokości i 13,3 m wysokości, ze stolikami do konsumpcji na parterze dla 550 osób i 2 piętrami balkonów z lożami z fotelami dla 460 widzów oraz kanałem dla orkiestry i sceną (10–21 m). Zaplecze kuchenne restauracji znajdowało się w bocznym skrzydle, korzystano z oświetlenia gazowego.<br/><br/> | ||
Teatr zainaugurował działalność 23 XII 1871 koncertem galowym. Miał lekki, rozrywkowy repertuar, prezentowano wodewile i przedstawienia baletowe, z dużym udziałem zespołów objazdowych (7 I 1876 nawet trupy japońskiej). Trudności finansowe związane ze spłatą zaciągniętych na budowę kredytów zmusiły Franza Selonkego w kwietniu 1877 do wydzierżawienia teatru Otto Prägerowi, który zmienił jego nazwę na Wilhelm-Theater. Po rezygnacji Otto Prägera w czerwcu 1877, przez letnie miesiące prowadził go szef teatru letniego w Sopocie, Paul Milbitz. <br/><br/> | Teatr zainaugurował działalność 23 XII 1871 koncertem galowym. Miał lekki, rozrywkowy repertuar, prezentowano wodewile i przedstawienia baletowe, z dużym udziałem zespołów objazdowych (7 I 1876 nawet trupy japońskiej). Trudności finansowe związane ze spłatą zaciągniętych na budowę kredytów zmusiły Franza Selonkego w kwietniu 1877 do wydzierżawienia teatru Otto Prägerowi, który zmienił jego nazwę na Wilhelm-Theater. Po rezygnacji Otto Prägera w czerwcu 1877, przez letnie miesiące prowadził go szef teatru letniego w Sopocie, Paul Milbitz. <br/><br/> | ||
| − | Problemy finansowe F. Selonkego doprowadziły do licytacji całego zakładu restauracyjno-teatralnego, kupił go 21 IX 1877 Carl Gustav Hermann Meyer, prowadząc Wilhelm-Theater ([[TEATR WILHELMA | Teatr Wilhelma]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | + | Problemy finansowe F. Selonkego doprowadziły do licytacji całego zakładu restauracyjno-teatralnego, kupił go 21 IX 1877 [[MEYER, właściciele teatru| Carl Gustav Hermann Meyer]], prowadząc Wilhelm-Theater ([[TEATR WILHELMA | Teatr Wilhelma]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 08:40, 17 lip 2024
SELONKE THEATER, własność Franza J. Selonkego. Powstał w miejscu spalonego Selonke’s-Varieté-Theater, przy Langgarten 31 (ul. Długie Ogrody), w nowym, dużym budynku z tzw. pruskiego muru i z wnętrzem o drewniano-żeliwnej konstrukcji, wzniesionym przez miejskiego budowniczego Juliusa Alberta Lichta. Mieścił salę widowiskowo-konsumpcyjną (Königssaal; Sala Królewska) o wymiarach 32 m długości, 18 m szerokości i 13,3 m wysokości, ze stolikami do konsumpcji na parterze dla 550 osób i 2 piętrami balkonów z lożami z fotelami dla 460 widzów oraz kanałem dla orkiestry i sceną (10–21 m). Zaplecze kuchenne restauracji znajdowało się w bocznym skrzydle, korzystano z oświetlenia gazowego.
Teatr zainaugurował działalność 23 XII 1871 koncertem galowym. Miał lekki, rozrywkowy repertuar, prezentowano wodewile i przedstawienia baletowe, z dużym udziałem zespołów objazdowych (7 I 1876 nawet trupy japońskiej). Trudności finansowe związane ze spłatą zaciągniętych na budowę kredytów zmusiły Franza Selonkego w kwietniu 1877 do wydzierżawienia teatru Otto Prägerowi, który zmienił jego nazwę na Wilhelm-Theater. Po rezygnacji Otto Prägera w czerwcu 1877, przez letnie miesiące prowadził go szef teatru letniego w Sopocie, Paul Milbitz.
Problemy finansowe F. Selonkego doprowadziły do licytacji całego zakładu restauracyjno-teatralnego, kupił go 21 IX 1877 Carl Gustav Hermann Meyer, prowadząc Wilhelm-Theater ( Teatr Wilhelma).
