GROSSER KURFÜRST, statek pasażersko-towarowy
(korekta EJ) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''„GROSSER KURFÜRST”''' („Wielki Elektor”), SS (steam ship, screw steamer, parowiec), statek pasażersko-towarowy, liniowiec, zwodowany 2 XII 1899 w [[STOCZNIA SCHICHAUA | Stoczni Schichaua]] w Gdańsku. Wyporności 13 245 ton, długości 177 m, szerokości 19 m, osiągał prędkość 15,5 węzłów. Posiadał dwa maszty i dwa kominy, a do napędu służyły dwie śruby. Budowa tak dużych jednostek pasażerskich w Stoczni Schichaua została zapoczątkowana w 1892 i możliwa była dzięki posiadaniu przez przedsiębiorstwo czterech pochylni o długości ok. 200 metrów. <br/><br/> | '''„GROSSER KURFÜRST”''' („Wielki Elektor”), SS (steam ship, screw steamer, parowiec), statek pasażersko-towarowy, liniowiec, zwodowany 2 XII 1899 w [[STOCZNIA SCHICHAUA | Stoczni Schichaua]] w Gdańsku. Wyporności 13 245 ton, długości 177 m, szerokości 19 m, osiągał prędkość 15,5 węzłów. Posiadał dwa maszty i dwa kominy, a do napędu służyły dwie śruby. Budowa tak dużych jednostek pasażerskich w Stoczni Schichaua została zapoczątkowana w 1892 i możliwa była dzięki posiadaniu przez przedsiębiorstwo czterech pochylni o długości ok. 200 metrów. <br/><br/> | ||
Powstał na zamówienie Norddeutscher Lloyd, w 1900 wypłynął w dziewiczy rejs do portów w Azji i Australii. Docelowo został przydzielony do obsługi transatlantyckiej linii Brema – Nowy Jork, którą kursował od wiosny 1900 do lata 1914. Po wybuchu I wojny światowej statek został internowany w USA, w 1917 przejęty przez rząd amerykański z przeznaczeniem na transportowiec wojska. Po niezbędnych modyfikacjach, 6 IX 1917 przemianowany został na USS „Aeolus”. Podczas ośmiu podróży z USA do Europy przewiózł 24 770 żołnierzy, a z Europy zabrał kolejnych 22 080. Wykorzystywanie jednostki w celach transportowych zakończono we wrześniu 1919. <br/><br/> | Powstał na zamówienie Norddeutscher Lloyd, w 1900 wypłynął w dziewiczy rejs do portów w Azji i Australii. Docelowo został przydzielony do obsługi transatlantyckiej linii Brema – Nowy Jork, którą kursował od wiosny 1900 do lata 1914. Po wybuchu I wojny światowej statek został internowany w USA, w 1917 przejęty przez rząd amerykański z przeznaczeniem na transportowiec wojska. Po niezbędnych modyfikacjach, 6 IX 1917 przemianowany został na USS „Aeolus”. Podczas ośmiu podróży z USA do Europy przewiózł 24 770 żołnierzy, a z Europy zabrał kolejnych 22 080. Wykorzystywanie jednostki w celach transportowych zakończono we wrześniu 1919. <br/><br/> | ||
| − | Skreślony ze stanu floty USA w dalszym ciągu pozostawał własnością rządu amerykańskiego. Po kosztownym remoncie w 1920 powrócił do swojej pierwotnej funkcji luksusowego liniowca i został przekazany do komercyjnej eksploatacji przez cywilne przedsiębiorstwa. W latach 1920–1922 jako SS „Aeolus” pływał na trasie Nowy Jork – Ameryka Południowa, od 1922 do 1937 kursował jako SS „City of Los Angeles” na linii Los Angeles – Honolulu. W lutym 1937 został sprzedany na złom. [MAM = Marcin Mokrosiński] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Skreślony ze stanu floty USA w dalszym ciągu pozostawał własnością rządu amerykańskiego. Po kosztownym remoncie w 1920 powrócił do swojej pierwotnej funkcji luksusowego liniowca i został przekazany do komercyjnej eksploatacji przez cywilne przedsiębiorstwa. W latach 1920–1922 jako SS „Aeolus” pływał na trasie Nowy Jork – Ameryka Południowa, od 1922 do 1937 kursował jako SS „City of Los Angeles” na linii Los Angeles – Honolulu. W lutym 1937 został sprzedany na złom. [MAM = Marcin Mokrosiński] [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
Smith Eugen W., ''Trans-Atlantic passenger ships, past and present'', Boston 1947, s.96. <br/> | Smith Eugen W., ''Trans-Atlantic passenger ships, past and present'', Boston 1947, s.96. <br/> | ||
Trzeciak Andrzej, Nawrocki Andrzej, ''Jak działała Stocznia Gdańska'', Gdańsk 2022. <br/> | Trzeciak Andrzej, Nawrocki Andrzej, ''Jak działała Stocznia Gdańska'', Gdańsk 2022. <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Wersja z 17:09, 12 lip 2024
„GROSSER KURFÜRST” („Wielki Elektor”), SS (steam ship, screw steamer, parowiec), statek pasażersko-towarowy, liniowiec, zwodowany 2 XII 1899 w Stoczni Schichaua w Gdańsku. Wyporności 13 245 ton, długości 177 m, szerokości 19 m, osiągał prędkość 15,5 węzłów. Posiadał dwa maszty i dwa kominy, a do napędu służyły dwie śruby. Budowa tak dużych jednostek pasażerskich w Stoczni Schichaua została zapoczątkowana w 1892 i możliwa była dzięki posiadaniu przez przedsiębiorstwo czterech pochylni o długości ok. 200 metrów.
Powstał na zamówienie Norddeutscher Lloyd, w 1900 wypłynął w dziewiczy rejs do portów w Azji i Australii. Docelowo został przydzielony do obsługi transatlantyckiej linii Brema – Nowy Jork, którą kursował od wiosny 1900 do lata 1914. Po wybuchu I wojny światowej statek został internowany w USA, w 1917 przejęty przez rząd amerykański z przeznaczeniem na transportowiec wojska. Po niezbędnych modyfikacjach, 6 IX 1917 przemianowany został na USS „Aeolus”. Podczas ośmiu podróży z USA do Europy przewiózł 24 770 żołnierzy, a z Europy zabrał kolejnych 22 080. Wykorzystywanie jednostki w celach transportowych zakończono we wrześniu 1919.
Skreślony ze stanu floty USA w dalszym ciągu pozostawał własnością rządu amerykańskiego. Po kosztownym remoncie w 1920 powrócił do swojej pierwotnej funkcji luksusowego liniowca i został przekazany do komercyjnej eksploatacji przez cywilne przedsiębiorstwa. W latach 1920–1922 jako SS „Aeolus” pływał na trasie Nowy Jork – Ameryka Południowa, od 1922 do 1937 kursował jako SS „City of Los Angeles” na linii Los Angeles – Honolulu. W lutym 1937 został sprzedany na złom. [MAM = Marcin Mokrosiński]
Bibliografia:
Dictionary of American Naval Fighting Ships, t. I, Waszyngton 1959, s. 14.
Cressman Robert. J., Naval History and Heritage, Online Dictionary of American Naval Fighting Ships Project, Aeolus I (Id.No. 3005), https://www.history.navy.mil/research/histories/ship-histories/danfs/a/aeolus-screw-steamer-i.html.
Smith Eugen W., Trans-Atlantic passenger ships, past and present, Boston 1947, s.96.
Trzeciak Andrzej, Nawrocki Andrzej, Jak działała Stocznia Gdańska, Gdańsk 2022.
