KOZŁOWSKI ALEKSY, pocztowiec, przedstawiciel gdańskiej Polonii
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | |||
| + | '''ALEKSY KOZŁOWSKI''' (9 I 1904 Pelplin – 10 X 1961) urzędnik pocztowy, przedstawiciel gdańskiej Polonii. Syn Antoniego (14 I 1857 Pelplin – 1937), pocztowca i handlarza drewnem, oraz Marii Katarzyny z domu Kołodziejskiej (ur. 2 X 1868 Rudnopole koło Pelplina). Brat Pelagii (8 VI 1889 Pelplin – 28 IX 1893 Pelplin), Marii Marty po mężu Malczewskiej (ur. 15 II 1891 Pelplin), Antoniego (ur. 3 IX 1892 Pelplin), Melanii po mężu Krajnik (17 VII 1894 Pelplin – 11 I 1954 Pelplin), Heleny (22 VI 1895 Pelplin – 24 VII 1896 Pelplin), Marty po mężu Warsińskiej (30 X 1897 Pelplin – 28 I 1944 Chojnice), [[KOZŁOWSKI ALFONS, pocztowiec, przedstawiciel gdańskiej Polonii| Alfonsa]], Alojzego (2 X 1901 Pelplin – 14 II 1970 Pelplin) oraz Anzelma (12 V 1908 Pelplin – 9 VI 1908 Pelplin). <br/><br/> | ||
| + | Po ukończeniu pięciu klas Seminarium Nauczycielskiego w Kościerzynie, wstąpił 20 VIII 1923 na służbę Poczty Polskiej w charakterze praktykanta, z przydziałem do Polskiego Urzędu Pocztowego Gdańsk 1 (tzw. poczta morska, późniejszy PUP Gdańsk 3). Od 28 II 1924 członek Związku Pracowników Poczt, Telefonów i Telegrafów, 5 I 1926 został mianowany asystentem, a 30 III 1929 otrzymał X stopień uposażenia służbowego. Po przeniesieniu do Okręgu Poczt i Telegrafów w Wilnie był zatrudniony w Urzędzie Pocztowo-Telekomunikacyjnym w Nieświeżu. 22 XII 1937 otrzymał uposażenie grupy VII. W czasie wojny pracował jako robotnik przy budowie mostu w Knybawie, następnie został przydzielony do przedsiębiorstwa z produktami rolnymi w Tczewie, gdzie był dozorcą spichrza zbożowego. 2 IV 1942 został przymusowo wpisany na niemiecką listę narodowościową, a 25 I 1945 powołany do wojska niemieckiego. Do końca wojny służył w Bau-Bataillon 23 (23. batalionie budowlanym). <br/><br/> | ||
| + | 18 V 1945 powrócił do domu rodzinnego w Tczewie i 20 maja złożył podanie do Dyrekcji Poczt i Telegrafów w Bydgoszczy z prośbą o przyjęcie do służby w charakterze naczelnika poczty. Zweryfikowany pozytywnie przez Komisję Opiniodawczą Koła Miejscowego Tczew Związku Zawodowego Pracowników Poczt, Telegrafów i Telefonów, otrzymał przydział do Obwodowego Urzędu Pocztowo-Telekomunikacyjnego Tczew 1, w którym miał rozpocząć pracę 5 VIII 1945. W dniu 6 I 1946 naczelnik tegoż urzędu wystąpił z wnioskiem o skreślenie nazwiska z pocztowej ewidencji ze względu na niestawienie się do służby. <br/><br/> | ||
| + | W Gdańsku mieszkał przed wojną przy Heumarkt 8 (Targ Sienny), po wojnie w Tczewie przy ul. Sienkiewicza 14. W 1935 ożenił się (ślub cywilny w Gdańsku, kościelny w Pelplinie) z Hildegardą Marią Reginą Mionskowską (30 IX 1913 Gdańsk – 6 III 1960), córką montera Jana Stanisława Mionskowskiego (ur. 1888 Stężycka Huta) i Praksedy Leokadii z domu Schuttenberg (ur. 1894 Klukowa Huta). Miał troje dzieci. Pochowany na [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Gdańsku-Oliwie]]. {{author:MAD}} {{author:GGe}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe w Gdańsku, 1299/3871. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
[[Category: Hasła w przygotowaniu]] | [[Category: Hasła w przygotowaniu]] | ||
Wersja z 11:26, 25 kwi 2024
ALEKSY KOZŁOWSKI (9 I 1904 Pelplin – 10 X 1961) urzędnik pocztowy, przedstawiciel gdańskiej Polonii. Syn Antoniego (14 I 1857 Pelplin – 1937), pocztowca i handlarza drewnem, oraz Marii Katarzyny z domu Kołodziejskiej (ur. 2 X 1868 Rudnopole koło Pelplina). Brat Pelagii (8 VI 1889 Pelplin – 28 IX 1893 Pelplin), Marii Marty po mężu Malczewskiej (ur. 15 II 1891 Pelplin), Antoniego (ur. 3 IX 1892 Pelplin), Melanii po mężu Krajnik (17 VII 1894 Pelplin – 11 I 1954 Pelplin), Heleny (22 VI 1895 Pelplin – 24 VII 1896 Pelplin), Marty po mężu Warsińskiej (30 X 1897 Pelplin – 28 I 1944 Chojnice), Alfonsa, Alojzego (2 X 1901 Pelplin – 14 II 1970 Pelplin) oraz Anzelma (12 V 1908 Pelplin – 9 VI 1908 Pelplin).
Po ukończeniu pięciu klas Seminarium Nauczycielskiego w Kościerzynie, wstąpił 20 VIII 1923 na służbę Poczty Polskiej w charakterze praktykanta, z przydziałem do Polskiego Urzędu Pocztowego Gdańsk 1 (tzw. poczta morska, późniejszy PUP Gdańsk 3). Od 28 II 1924 członek Związku Pracowników Poczt, Telefonów i Telegrafów, 5 I 1926 został mianowany asystentem, a 30 III 1929 otrzymał X stopień uposażenia służbowego. Po przeniesieniu do Okręgu Poczt i Telegrafów w Wilnie był zatrudniony w Urzędzie Pocztowo-Telekomunikacyjnym w Nieświeżu. 22 XII 1937 otrzymał uposażenie grupy VII. W czasie wojny pracował jako robotnik przy budowie mostu w Knybawie, następnie został przydzielony do przedsiębiorstwa z produktami rolnymi w Tczewie, gdzie był dozorcą spichrza zbożowego. 2 IV 1942 został przymusowo wpisany na niemiecką listę narodowościową, a 25 I 1945 powołany do wojska niemieckiego. Do końca wojny służył w Bau-Bataillon 23 (23. batalionie budowlanym).
18 V 1945 powrócił do domu rodzinnego w Tczewie i 20 maja złożył podanie do Dyrekcji Poczt i Telegrafów w Bydgoszczy z prośbą o przyjęcie do służby w charakterze naczelnika poczty. Zweryfikowany pozytywnie przez Komisję Opiniodawczą Koła Miejscowego Tczew Związku Zawodowego Pracowników Poczt, Telegrafów i Telefonów, otrzymał przydział do Obwodowego Urzędu Pocztowo-Telekomunikacyjnego Tczew 1, w którym miał rozpocząć pracę 5 VIII 1945. W dniu 6 I 1946 naczelnik tegoż urzędu wystąpił z wnioskiem o skreślenie nazwiska z pocztowej ewidencji ze względu na niestawienie się do służby.
W Gdańsku mieszkał przed wojną przy Heumarkt 8 (Targ Sienny), po wojnie w Tczewie przy ul. Sienkiewicza 14. W 1935 ożenił się (ślub cywilny w Gdańsku, kościelny w Pelplinie) z Hildegardą Marią Reginą Mionskowską (30 IX 1913 Gdańsk – 6 III 1960), córką montera Jana Stanisława Mionskowskiego (ur. 1888 Stężycka Huta) i Praksedy Leokadii z domu Schuttenberg (ur. 1894 Klukowa Huta). Miał troje dzieci. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Gdańsku-Oliwie.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe w Gdańsku, 1299/3871.
