HOPPE SAMUEL JOACHIM, uczony
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Hoppe Samuel Joachim.JPG|thumb|Samuel Joachim Hoppe]] | [[File: Hoppe Samuel Joachim.JPG|thumb|Samuel Joachim Hoppe]] | ||
[[File: 1_Joachim_Samuel_Hoppe.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy Samuela Joachima Hoppego, którą kończył naukę w gdańskim Gimnazjum Akademickim, 1707]] | [[File: 1_Joachim_Samuel_Hoppe.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy Samuela Joachima Hoppego, którą kończył naukę w gdańskim Gimnazjum Akademickim, 1707]] | ||
| − | '''SAMUEL JOACHIM HOPPE''' (Hoppius) (25 XII 1684 Salzwedel koło Magdeburga – 12/13 V 1754 Gdańsk), uczony. Syn [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrza]] [[HOPPE JOACHIM, burmistrz Gdańska | Joachima Hoppego (Hoppiusa)]]. | + | '''SAMUEL JOACHIM HOPPE''' (Hoppius) (25 XII 1684 Salzwedel koło Magdeburga – 12/13 V 1754 Gdańsk), uczony. Syn [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrza]] [[HOPPE JOACHIM, burmistrz Gdańska | Joachima Hoppego (Hoppiusa)]]. W księdze wpisów uczniów gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] figuruje jako zapisany we wrześniu 1688 do początkuącej (piatej) klasy gdańskiego, co ze względu na jego wiek (cztery lata) może budzić podejrzenia o pomyłkę w dacie rocznej. Gimnazjum ukończył w 1707 przygotowanym pod kierunkiem [[GRODDECK GABRIEL, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gabriela Groddecka]] dziełem bibliograficznym, wymieniającym około 1000 pozycji związanych z historią Polski ''De scriptoribus historiae Polonicae schediasma literarium'' (1707). Pracę tę należy uznać za pierwszą polską bibliografię specjalistyczną. <br/><br/> |
W 1703 studiował na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1707–1711 teologię na uniwersytecie w Rostocku. W 1711 ukazało się drugie wydanie jego bibliografii, dołączone do wydania I tomu dzieła Jana Długosza ''Historia polonica'', z uzupełnieniami m.in. [[SCHLIEFF VALENTINUS, historyk, bibliograf, rajca | Vallentina Schlieffa]]. W 1715 otrzymał stanowisko diakona przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], w 1720 został diakonem i kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | W 1703 studiował na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1707–1711 teologię na uniwersytecie w Rostocku. W 1711 ukazało się drugie wydanie jego bibliografii, dołączone do wydania I tomu dzieła Jana Długosza ''Historia polonica'', z uzupełnieniami m.in. [[SCHLIEFF VALENTINUS, historyk, bibliograf, rajca | Vallentina Schlieffa]]. W 1715 otrzymał stanowisko diakona przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], w 1720 został diakonem i kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 254.<br/> | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 254.<br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 250. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 250. | ||
Wersja z 15:24, 11 kwi 2024
SAMUEL JOACHIM HOPPE (Hoppius) (25 XII 1684 Salzwedel koło Magdeburga – 12/13 V 1754 Gdańsk), uczony. Syn burmistrza Joachima Hoppego (Hoppiusa). W księdze wpisów uczniów gdańskiego Gimnazjum Akademickiego figuruje jako zapisany we wrześniu 1688 do początkuącej (piatej) klasy gdańskiego, co ze względu na jego wiek (cztery lata) może budzić podejrzenia o pomyłkę w dacie rocznej. Gimnazjum ukończył w 1707 przygotowanym pod kierunkiem Gabriela Groddecka dziełem bibliograficznym, wymieniającym około 1000 pozycji związanych z historią Polski De scriptoribus historiae Polonicae schediasma literarium (1707). Pracę tę należy uznać za pierwszą polską bibliografię specjalistyczną.
W 1703 studiował na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1707–1711 teologię na uniwersytecie w Rostocku. W 1711 ukazało się drugie wydanie jego bibliografii, dołączone do wydania I tomu dzieła Jana Długosza Historia polonica, z uzupełnieniami m.in. Vallentina Schlieffa. W 1715 otrzymał stanowisko diakona przy kościele św. Katarzyny, w 1720 został diakonem i kaznodzieją w kościele Najświętszej Marii Panny.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 254.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 250.
