CLÜVER PHILIPP (I), mincerz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''PHILIPP CLÜVER''' (1548 Gdańsk – pochowany 24 III 1610 Gdańsk), mincerz. Syn kupca gdańskiego Leonarda Clüvera (zm. 1581). Brat Simona ( | + | '''PHILIPP CLÜVER''' (1548 Gdańsk – pochowany 24 III 1610 Gdańsk), mincerz. Syn kupca gdańskiego Leonarda Clüvera (zm. 1581). Brat Simona (1540 – 1598/1599 Nürnberg (Norymberga)), doktora praw, od 1586 w Norymberdze radcy prawnego i syndyka, posiadacza dużej biblioteki (głównie dzieł prawnych i teologicznych), używającego ekslibrysu z rodzinnym herbem (niedzwiedzia łapa), od 1586 żonatego z Cäcilią Ayrer (zm. 29 V 1591), córką tamtejszego matematyka i lekarza Melchiora.<br/><br/> |
Od 1580 do śmierci dzierżawił od władz Gdańska majątek Warcz. W latach 1582–1589 sprawował urząd probierza w mennicy gdańskiej, w pierwszym roku pracy wykonał uchodzącą za dzieło sztuki siedmiodukatową donatywę o renesansowych zdobieniach. W latach 1589–1610 był gdańskim mincerzem. Wybijane przez siebie monety lub medale, z barokowymi już zdobieniami, w których używał alegorii, sygnował PK w formie monogramu lub herbu. Wybił m.in. w 1592 medal na pamiątkę ślubu króla polskiego Zygmunta III Wazy z księżniczką austriacką Anną i pobytu króla w Gdańsku. Jego spuścizna artystyczno-medalierska (denary, donatywy, dukaty, medale itd.) sięga ponad 30 eksponatów, a zastosowane przez niego wzory znalazły naśladownictwo w pracach mincerzy w Krakowie, Wilnie, Poznaniu. W 1608 przekazał mennicę srebrną synowi Danielowi, w 1610 także złotą. Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w grobie nr 244, zakupionym w 1596. <br/><br/> | Od 1580 do śmierci dzierżawił od władz Gdańska majątek Warcz. W latach 1582–1589 sprawował urząd probierza w mennicy gdańskiej, w pierwszym roku pracy wykonał uchodzącą za dzieło sztuki siedmiodukatową donatywę o renesansowych zdobieniach. W latach 1589–1610 był gdańskim mincerzem. Wybijane przez siebie monety lub medale, z barokowymi już zdobieniami, w których używał alegorii, sygnował PK w formie monogramu lub herbu. Wybił m.in. w 1592 medal na pamiątkę ślubu króla polskiego Zygmunta III Wazy z księżniczką austriacką Anną i pobytu króla w Gdańsku. Jego spuścizna artystyczno-medalierska (denary, donatywy, dukaty, medale itd.) sięga ponad 30 eksponatów, a zastosowane przez niego wzory znalazły naśladownictwo w pracach mincerzy w Krakowie, Wilnie, Poznaniu. W 1608 przekazał mennicę srebrną synowi Danielowi, w 1610 także złotą. Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w grobie nr 244, zakupionym w 1596. <br/><br/> | ||
W 1580 ożenił się z Anną z domu Kersten (1542 – pochowana 26 IX 1623 w kościele NMP), wdową po bliżej niezidentyfikowanym Schulze i po raz drugi po poślubionym w 1565 Heinrichu Wigboldzie (zm. 1579). 4 X 1616 Anna rozdzieliła majątek między swoje dzieci (w wypadku ich wcześniejszego zgonu, wśród ich potomków): dzieci nieżyjącej córki Anny i jej męża Georga Brauna, Barthela i Martena Schulze, oraz przebywającego wówczas w Anglii [[CLÜVER PHILIPP (II), geograf, były patron gdańskiej ulicy | Philippa Clüvera (II)]], Daniela Clüvera | W 1580 ożenił się z Anną z domu Kersten (1542 – pochowana 26 IX 1623 w kościele NMP), wdową po bliżej niezidentyfikowanym Schulze i po raz drugi po poślubionym w 1565 Heinrichu Wigboldzie (zm. 1579). 4 X 1616 Anna rozdzieliła majątek między swoje dzieci (w wypadku ich wcześniejszego zgonu, wśród ich potomków): dzieci nieżyjącej córki Anny i jej męża Georga Brauna, Barthela i Martena Schulze, oraz przebywającego wówczas w Anglii [[CLÜVER PHILIPP (II), geograf, były patron gdańskiej ulicy | Philippa Clüvera (II)]], Daniela Clüvera | ||
Wersja z 09:39, 1 sie 2024
PHILIPP CLÜVER (1548 Gdańsk – pochowany 24 III 1610 Gdańsk), mincerz. Syn kupca gdańskiego Leonarda Clüvera (zm. 1581). Brat Simona (1540 – 1598/1599 Nürnberg (Norymberga)), doktora praw, od 1586 w Norymberdze radcy prawnego i syndyka, posiadacza dużej biblioteki (głównie dzieł prawnych i teologicznych), używającego ekslibrysu z rodzinnym herbem (niedzwiedzia łapa), od 1586 żonatego z Cäcilią Ayrer (zm. 29 V 1591), córką tamtejszego matematyka i lekarza Melchiora.
Od 1580 do śmierci dzierżawił od władz Gdańska majątek Warcz. W latach 1582–1589 sprawował urząd probierza w mennicy gdańskiej, w pierwszym roku pracy wykonał uchodzącą za dzieło sztuki siedmiodukatową donatywę o renesansowych zdobieniach. W latach 1589–1610 był gdańskim mincerzem. Wybijane przez siebie monety lub medale, z barokowymi już zdobieniami, w których używał alegorii, sygnował PK w formie monogramu lub herbu. Wybił m.in. w 1592 medal na pamiątkę ślubu króla polskiego Zygmunta III Wazy z księżniczką austriacką Anną i pobytu króla w Gdańsku. Jego spuścizna artystyczno-medalierska (denary, donatywy, dukaty, medale itd.) sięga ponad 30 eksponatów, a zastosowane przez niego wzory znalazły naśladownictwo w pracach mincerzy w Krakowie, Wilnie, Poznaniu. W 1608 przekazał mennicę srebrną synowi Danielowi, w 1610 także złotą. Pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w grobie nr 244, zakupionym w 1596.
W 1580 ożenił się z Anną z domu Kersten (1542 – pochowana 26 IX 1623 w kościele NMP), wdową po bliżej niezidentyfikowanym Schulze i po raz drugi po poślubionym w 1565 Heinrichu Wigboldzie (zm. 1579). 4 X 1616 Anna rozdzieliła majątek między swoje dzieci (w wypadku ich wcześniejszego zgonu, wśród ich potomków): dzieci nieżyjącej córki Anny i jej męża Georga Brauna, Barthela i Martena Schulze, oraz przebywającego wówczas w Anglii Philippa Clüvera (II), Daniela Clüvera
(pochowany 2 III 1618 w wieku 33 lat) i córkę Gertrudt Clüver (pochowana 13 II 1642 w kościele NMP, w grobie ojca), od 1600 żonę Petera Hermmana, od 11 VII 1611 Friedricha Martena.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, sygn. 300,R/Bb, 20c, s. 333, 336; 300,43/ 37, Bl. 217r–221r (testament matki z 1616).
Augustowska Kazimiera, Clüver Philipp (II), w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. I, Gdańsk 1992, s. 227-228.
Schwarz Franz, Clüver Philipp, Altpreussische Biographie, Bd. I, 1941, s. 106.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 103.
