HUTZING ENOCH I, pastor kościoła św. Jana
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ENOCH HUTZING I''' (Enochus; Hutzingus; 1562 Gdańsk – 27 VI 1623 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. Syn i następca na urzędzie pastora [[HUTZING JOHANN, pastor kościoła św. Jana | Johanna Hutzinga]]. Od 1580 uczył się w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]]. Od 1583 studiował w Helmstedt, 20 IX 1586 zapisał się na uniwersytet w Tybindze (Tübingen). Do Gdańska powrócił prawdopodobnie w 1590. W latach 1592–1597 był pastorem w Kiezmarku (Käsemark). Od 1597 był diakonem, od 17 II 1608 do śmierci pastorem w kościele św. Jana. Autor m.in. pracy ''Libellus de peste''(Gedani 1621), traktującej o teologicznych i praktycznych (leczniczych) zagadnieniach związnych z epidemiami dżumy. <br/><br/> | + | '''ENOCH HUTZING I''' (Enochus; Hutzingus; 1562 Gdańsk – 27 VI 1623 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. Syn i następca na urzędzie pastora [[HUTZING JOHANN, pastor kościoła św. Jana | Johanna Hutzinga]]. Od 1580 uczył się w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]]. Od 1583 studiował w Helmstedt, 20 IX 1586 zapisał się na uniwersytet w Tybindze (Tübingen). Do Gdańska powrócił prawdopodobnie w 1590. W latach 1592–1597 był pastorem w Kiezmarku (Käsemark). Od 1597 był diakonem, od 17 II 1608 do śmierci pastorem w kościele św. Jana. Autor m.in. pracy ''Libellus de peste'' (Gedani 1621), traktującej o teologicznych i praktycznych (leczniczych) zagadnieniach związnych z epidemiami dżumy. <br/><br/> |
5 X 1594 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Elisabeth (ur. 1574), córką Georga Beyersdorffa (zm. 1594) i poślubionej w 1570 nieznanego imienia matki. Ojciec [[HUTZING ENOCH II, profesor Gimnazjum Akademickiego | Enocha II]], Christiana (ur. około 1605 – 1625), od 1622 ucznia Gimnazjum Akademickiego, zmarłego niedługo po rozpoczęciu studiów medycznych w Lejdzie (Leyden), oraz Cathariny, od 1614 żony pastora [[RATHMANN HERMANN, pastor kościoła św. Katarzyny | Hermanna Rathmanna]]. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | 5 X 1594 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Elisabeth (ur. 1574), córką Georga Beyersdorffa (zm. 1594) i poślubionej w 1570 nieznanego imienia matki. Ojciec [[HUTZING ENOCH II, profesor Gimnazjum Akademickiego | Enocha II]], Christiana (ur. około 1605 – 1625), od 1622 ucznia Gimnazjum Akademickiego, zmarłego niedługo po rozpoczęciu studiów medycznych w Lejdzie (Leyden), oraz Cathariny, od 1614 żony pastora [[RATHMANN HERMANN, pastor kościoła św. Katarzyny | Hermanna Rathmanna]]. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:44, 2 paź 2023
ENOCH HUTZING I (Enochus; Hutzingus; 1562 Gdańsk – 27 VI 1623 Gdańsk), pastor kościoła św. Jana. Syn i następca na urzędzie pastora Johanna Hutzinga. Od 1580 uczył się w Gimnazjum Akademickim. Od 1583 studiował w Helmstedt, 20 IX 1586 zapisał się na uniwersytet w Tybindze (Tübingen). Do Gdańska powrócił prawdopodobnie w 1590. W latach 1592–1597 był pastorem w Kiezmarku (Käsemark). Od 1597 był diakonem, od 17 II 1608 do śmierci pastorem w kościele św. Jana. Autor m.in. pracy Libellus de peste (Gedani 1621), traktującej o teologicznych i praktycznych (leczniczych) zagadnieniach związnych z epidemiami dżumy.
5 X 1594 w kościele Najświętszej Marii Panny ożenił się z Elisabeth (ur. 1574), córką Georga Beyersdorffa (zm. 1594) i poślubionej w 1570 nieznanego imienia matki. Ojciec Enocha II, Christiana (ur. około 1605 – 1625), od 1622 ucznia Gimnazjum Akademickiego, zmarłego niedługo po rozpoczęciu studiów medycznych w Lejdzie (Leyden), oraz Cathariny, od 1614 żony pastora Hermanna Rathmanna.
