GRODDECK GABRIEL, profesor Gimnazjum Akademickiego
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Gabriel_Groddeck.jpg|thumb|Gabriel Groddeck, ''Dissertatio moralis de silentio …'', Gedani 1691]] | [[File:Gabriel_Groddeck.jpg|thumb|Gabriel Groddeck, ''Dissertatio moralis de silentio …'', Gedani 1691]] | ||
| − | '''GABRIEL GRODDECK''' (Grodek; 7 I 1672 Gdańsk – 12 IX 1709 Gdańsk), uczony. Syn [[GRODDECK ALBRECHT, kupiec, armator | Albrechta Groddecka]]. Od lutego 1686 wraz z bratem [[GRODDECK ABRAHAM, burmistrz Gdańska | Abrahamem]] uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w trakcie nauki wygłaszał już mowy po grecku i po łacinie. Od 11 II 1688 z braćmi Abrahamem i Karolem, jako stypendyści gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], wpisany został na listę studentów uniwersytetu w Królewcu. Od 1692 studiował prawo na uniwersytecie w Lipsku, już 26 I 1693 uzyskał magisterium. W latach 1693–1697 przebywał w Paryżu, odbywając podróże naukowe po Niderlandach, Anglii i Włoszech, wszędzie nawiązując kontakty z czołowymi wówczas orientalistami.<br/><br/> | + | '''GABRIEL GRODDECK''' (Grodek; 7 I 1672 Gdańsk – 12 IX 1709 Gdańsk), uczony. Syn [[GRODDECK ALBRECHT, kupiec, armator | Albrechta Groddecka]]. Od lutego 1686 wraz z bratem [[GRODDECK ABRAHAM, burmistrz Gdańska | Abrahamem]] uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w trakcie nauki wygłaszał już mowy po grecku i po łacinie. Od 11 II 1688 z braćmi Abrahamem i Karolem, jako stypendyści gdańskiej [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], wpisany został na listę studentów uniwersytetu w Królewcu. Od 1692 studiował prawo na uniwersytecie w Lipsku, już 26 I 1693 uzyskał magisterium, w tym samym roku uzyskał doktorat z hebraistyki (''De antiquorum Hebraeorum purgatinibus castitatis exercitatio''), a w 1695 habilitację (''Caeremonia palmarum apud ludaecos in festo tabernaculorum solennis''). W latach 1693–1697 przebywał w Paryżu, odbywając podróże naukowe po Niderlandach, Anglii i Włoszech, wszędzie nawiązując kontakty z czołowymi wówczas orientalistami.<br/><br/> |
| − | 1 V 1697 wrócił do Lipska, od następnego roku profesor literatury talmudycznej i języków orientalnych na tamtejszym uniwersytecie i członek miejscowego Towarzystwa Naukowego (Collectio Actorum Eruditorum Lipsiensis). W 1699 został asesorem lipskiego uniwersytetu, 10 XII 1699, odpowiadając na zaproszenie gdańskich władz, objął katedrę filozofii praktycznej w gdańskim Gimnazjum Akademickim i stanowisko bibliotekarza [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | Biblioteki Rady Miejskiej]], na krótko przed śmiercią wykładał także filozofię teoretyczną. Od 1701 członek Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie. Był korespondentem lipskiego czasopisma naukowego „Acta Eruditorum” oraz ukazującego się w Lubece czasopisma „Nova Literaria Maris Baltici”. Autor prac związanych z zagadnieniami językowymi, religijnymi, filozoficznymi, historycznymi i prawniczymi, jeden z autorytetów ówczesnych gdańszczan. <br/><br/> | + | 1 V 1697 wrócił do Lipska, od następnego roku profesor literatury talmudycznej i języków orientalnych na tamtejszym uniwersytecie i członek miejscowego Towarzystwa Naukowego (Collectio Actorum Eruditorum Lipsiensis). W 1699 został asesorem lipskiego uniwersytetu, 10 XII 1699, odpowiadając na zaproszenie gdańskich władz, objął katedrę filozofii praktycznej w gdańskim Gimnazjum Akademickim i stanowisko bibliotekarza [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | Biblioteki Rady Miejskiej]], na krótko przed śmiercią wykładał także filozofię teoretyczną. Od 1701 członek zamiejscowy Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie (Königlich Preuẞische Sozietät der Wissenschaften). Był korespondentem lipskiego czasopisma naukowego „Acta Eruditorum” oraz ukazującego się w Lubece czasopisma „Nova Literaria Maris Baltici”. Autor prac związanych z zagadnieniami językowymi, religijnymi, filozoficznymi, historycznymi i prawniczymi, jeden z autorytetów ówczesnych gdańszczan. <br/><br/> |
Od 11 I 1701 żonaty był z poślubioną w kościele NMP Euphrozyną Elisabethą (ochrzczona 22 VII 1681 w kościele NMP – 14 II 1709 Gdańsk), córką fizyka miejskiego [[GOTTWALDT CHRISTOPHER, lekarz, kolekcjoner | Christophera Gottwaldta]], z okazji ślubu pieśń weselną napisał Karl Benjamin Gottwald, brat panny młodej. Zmarł z żoną i dziećmi podczas epidemii ([[EPIDEMIE NOWOŻYTNE | epidemie nowożytne]]), przeżył jedynie syn Gabriel (ur. 14 X 1701 Gdańsk), od 1708 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1721 student prawa uniwersytetu w Halle, od 1722 w Lipsku, następnie dyplomata w służbie cesarza Karola VI Habsburga. {{author:BŚ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Od 11 I 1701 żonaty był z poślubioną w kościele NMP Euphrozyną Elisabethą (ochrzczona 22 VII 1681 w kościele NMP – 14 II 1709 Gdańsk), córką fizyka miejskiego [[GOTTWALDT CHRISTOPHER, lekarz, kolekcjoner | Christophera Gottwaldta]], z okazji ślubu pieśń weselną napisał Karl Benjamin Gottwald, brat panny młodej. Zmarł z żoną i dziećmi podczas epidemii ([[EPIDEMIE NOWOŻYTNE | epidemie nowożytne]]), przeżył jedynie syn Gabriel (ur. 14 X 1701 Gdańsk), od 1708 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1721 student prawa uniwersytetu w Halle, od 1722 w Lipsku, następnie dyplomata w służbie cesarza Karola VI Habsburga. {{author:BŚ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Nadolski Bronisław, ''Wyjazdy młodzieży gdańskiej na studia zagraniczne w XVII wieku'', „Rocznik Gdański”, t. 24, 1966, s. 212. <br/> | Nadolski Bronisław, ''Wyjazdy młodzieży gdańskiej na studia zagraniczne w XVII wieku'', „Rocznik Gdański”, t. 24, 1966, s. 212. <br/> | ||
Pszółkowska Lidia Z., ''Groddeck Gabriel'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 2, Gdańsk 1993, s. 114-115. | Pszółkowska Lidia Z., ''Groddeck Gabriel'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 2, Gdańsk 1993, s. 114-115. | ||
Wersja z 10:09, 13 mar 2023
GABRIEL GRODDECK (Grodek; 7 I 1672 Gdańsk – 12 IX 1709 Gdańsk), uczony. Syn Albrechta Groddecka. Od lutego 1686 wraz z bratem Abrahamem uczeń Gimnazjum Akademickiego, w trakcie nauki wygłaszał już mowy po grecku i po łacinie. Od 11 II 1688 z braćmi Abrahamem i Karolem, jako stypendyści gdańskiej Rady Miejskiej, wpisany został na listę studentów uniwersytetu w Królewcu. Od 1692 studiował prawo na uniwersytecie w Lipsku, już 26 I 1693 uzyskał magisterium, w tym samym roku uzyskał doktorat z hebraistyki (De antiquorum Hebraeorum purgatinibus castitatis exercitatio), a w 1695 habilitację (Caeremonia palmarum apud ludaecos in festo tabernaculorum solennis). W latach 1693–1697 przebywał w Paryżu, odbywając podróże naukowe po Niderlandach, Anglii i Włoszech, wszędzie nawiązując kontakty z czołowymi wówczas orientalistami.
1 V 1697 wrócił do Lipska, od następnego roku profesor literatury talmudycznej i języków orientalnych na tamtejszym uniwersytecie i członek miejscowego Towarzystwa Naukowego (Collectio Actorum Eruditorum Lipsiensis). W 1699 został asesorem lipskiego uniwersytetu, 10 XII 1699, odpowiadając na zaproszenie gdańskich władz, objął katedrę filozofii praktycznej w gdańskim Gimnazjum Akademickim i stanowisko bibliotekarza Biblioteki Rady Miejskiej, na krótko przed śmiercią wykładał także filozofię teoretyczną. Od 1701 członek zamiejscowy Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie (Königlich Preuẞische Sozietät der Wissenschaften). Był korespondentem lipskiego czasopisma naukowego „Acta Eruditorum” oraz ukazującego się w Lubece czasopisma „Nova Literaria Maris Baltici”. Autor prac związanych z zagadnieniami językowymi, religijnymi, filozoficznymi, historycznymi i prawniczymi, jeden z autorytetów ówczesnych gdańszczan.
Od 11 I 1701 żonaty był z poślubioną w kościele NMP Euphrozyną Elisabethą (ochrzczona 22 VII 1681 w kościele NMP – 14 II 1709 Gdańsk), córką fizyka miejskiego Christophera Gottwaldta, z okazji ślubu pieśń weselną napisał Karl Benjamin Gottwald, brat panny młodej. Zmarł z żoną i dziećmi podczas epidemii ( epidemie nowożytne), przeżył jedynie syn Gabriel (ur. 14 X 1701 Gdańsk), od 1708 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1721 student prawa uniwersytetu w Halle, od 1722 w Lipsku, następnie dyplomata w służbie cesarza Karola VI Habsburga.
Bibliografia:
Nadolski Bronisław, Wyjazdy młodzieży gdańskiej na studia zagraniczne w XVII wieku, „Rocznik Gdański”, t. 24, 1966, s. 212.
Pszółkowska Lidia Z., Groddeck Gabriel, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 2, Gdańsk 1993, s. 114-115.
