RAKOWICZ JERZY, żeglarz
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę RAKOWICZ JERZY na RAKOWICZ JERZY, żeglarz) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JERZY RAKOWICZ''' (ur. 24 VII 1946 Warszawa), żeglarz | + | '''JERZY RAKOWICZ''' (ur. 24 VII 1946 Warszawa), żeglarz. W 1970 absolwent matematyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz równolegle Wydziału Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa w Warszawie). Od 1971 pracownik naukowy [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]], był asystentem w Instytucie Handlu Zagranicznego Wydziału Ekonomicznego. W latach 80. XX wieku pracował w Interstar Yachting SA w Warszawie na stanowisku kierownika usług morskich i czarterów. Od 1989 współwłaściciel i prezes firmy Ma-Je-R w Warszawie, sprowadzającej i sprzedającej w Polsce sprzęt żeglarski oraz czarterującej jachty. <br/><br/> |
| − | W 1959 , jako harcerz, odbył swój pierwszy rejs po Wiśle. Od 1960 członek Klubu Sportowego „Spójnia” Warszawa w sekcji żeglarskiej. W 1962 (mając szesnaście lat) popłynął jachtem [[GENERAŁ ZARUSKI | „Generał Zaruski”]] w swój pierwszy rejs pełnomorski, w tym samym roku otrzymał stopień sternika jachtowego. W latach 1960–1963 zwyciężał na jachcie Cadet w Młodzieżowych Regatach Okręgowych na Zalewie Zegrzyńskim, w 1964 na jachcie Hornet brał udział w Mistrzostwach Polski.<br/><br/> | + | W 1959, jako harcerz, odbył swój pierwszy rejs po Wiśle. Od 1960 członek Klubu Sportowego „Spójnia” Warszawa w sekcji żeglarskiej. W 1962 (mając szesnaście lat) popłynął jachtem [[GENERAŁ ZARUSKI | „Generał Zaruski”]] w swój pierwszy rejs pełnomorski, w tym samym roku otrzymał stopień sternika jachtowego. W latach 1960–1963 zwyciężał na jachcie Cadet w Młodzieżowych Regatach Okręgowych na Zalewie Zegrzyńskim, w 1964 na jachcie Hornet brał udział w Mistrzostwach Polski.<br/><br/> |
Jako członek [[JACHTKLUB STOCZNI GDAŃSKIEJ | Jachtklubu Stoczni Gdańskiej]] uzyskał w 1970 patent jachtowego kapitana żeglugi bałtyckiej, a w 1973 stopień jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1973 prowadził jacht [[OTAGO | „Otago”]] do Maroka i na Wyspy Kanaryjskie, startował też w pierwszych regatach samotniczych. W 1974 na jachcie „Barnim” (klasy Nefryt) brał udział w Bałtyckich Regatach Samotnych Żeglarzy. W 1975 (na tym samym jachcie) wystartował w pierwszej edycji regat AZAB (Azores and Back; trasa regat: Falmouth – Ponta Delgada – Falmouth). Za postawę podczas imprezy został uhonorowany III nagrodą [[REJS ROKU | „Rejs Roku 1975”]]. W 1979 ponownie wziął udział w regatach samotnych żeglarzy AZAB na jachcie „Spaniel” (zbudowanym w 1975 w Szczecińskiej Stoczni Jachtowej im. Leonida Teligi), specjalnie przygotowanym do tego wyścigu. Pierwszy etap zakończył 26 godzin przed pozostałymi zawodnikami, w drugim etapie był trzeci z około czterogodzinnym spóźnieniem, jednak w klasyfikacji generalnej zajął I miejsce. W regatach uczestniczyło około sto jednostek, z czego 35 stanowiły załogi jednoosobowe. Za zwycięstwo otrzymał nagrodę „Srebrny Sekstant”, pierwszą nagrodę „Rejs Roku 1979” oraz tytuł najlepszego żeglarza roku.<br/><br/> | Jako członek [[JACHTKLUB STOCZNI GDAŃSKIEJ | Jachtklubu Stoczni Gdańskiej]] uzyskał w 1970 patent jachtowego kapitana żeglugi bałtyckiej, a w 1973 stopień jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1973 prowadził jacht [[OTAGO | „Otago”]] do Maroka i na Wyspy Kanaryjskie, startował też w pierwszych regatach samotniczych. W 1974 na jachcie „Barnim” (klasy Nefryt) brał udział w Bałtyckich Regatach Samotnych Żeglarzy. W 1975 (na tym samym jachcie) wystartował w pierwszej edycji regat AZAB (Azores and Back; trasa regat: Falmouth – Ponta Delgada – Falmouth). Za postawę podczas imprezy został uhonorowany III nagrodą [[REJS ROKU | „Rejs Roku 1975”]]. W 1979 ponownie wziął udział w regatach samotnych żeglarzy AZAB na jachcie „Spaniel” (zbudowanym w 1975 w Szczecińskiej Stoczni Jachtowej im. Leonida Teligi), specjalnie przygotowanym do tego wyścigu. Pierwszy etap zakończył 26 godzin przed pozostałymi zawodnikami, w drugim etapie był trzeci z około czterogodzinnym spóźnieniem, jednak w klasyfikacji generalnej zajął I miejsce. W regatach uczestniczyło około sto jednostek, z czego 35 stanowiły załogi jednoosobowe. Za zwycięstwo otrzymał nagrodę „Srebrny Sekstant”, pierwszą nagrodę „Rejs Roku 1979” oraz tytuł najlepszego żeglarza roku.<br/><br/> | ||
W 1980 startował w regatach OSTAR na jachcie „Spaniel”, zajmując XV miejsce na 45 jednostek w swojej klasie. Wynik ten został wyróżniony II nagrodą „Rejs Roku 1980”. W 1983 ponownie brał udział w regatach AZAB, startował tylko w drugim etapie wyścigu (od Ponta Delgada do Falmouth) na pożyczonym jachcie „Alice’s Mirror” (właścicielem jachtu był Brytyjczyk Chris Smith), na którym na czas imprezy podniósł polską banderę i zajął I miejsce w klasie mniejszych jachtów jednoosobowych. Otrzymał za to III nagrodę „Rejs Roku 1983”. W 1982 jako kapitan płynął [[POGORIA | „Pogorią”]] w rejs prowadzący wzdłuż Afryki, przez Ocean Atlantycki do Ameryki Południowej, Amazonii, Ameryki Północnej. Pływał także na rejsach edukacyjnych na [[GEDANIA, jacht polarny (1975) | „Gedanii”]], „Pogorii” i „Fryderyku Chopinie”.<br/><br/> | W 1980 startował w regatach OSTAR na jachcie „Spaniel”, zajmując XV miejsce na 45 jednostek w swojej klasie. Wynik ten został wyróżniony II nagrodą „Rejs Roku 1980”. W 1983 ponownie brał udział w regatach AZAB, startował tylko w drugim etapie wyścigu (od Ponta Delgada do Falmouth) na pożyczonym jachcie „Alice’s Mirror” (właścicielem jachtu był Brytyjczyk Chris Smith), na którym na czas imprezy podniósł polską banderę i zajął I miejsce w klasie mniejszych jachtów jednoosobowych. Otrzymał za to III nagrodę „Rejs Roku 1983”. W 1982 jako kapitan płynął [[POGORIA | „Pogorią”]] w rejs prowadzący wzdłuż Afryki, przez Ocean Atlantycki do Ameryki Południowej, Amazonii, Ameryki Północnej. Pływał także na rejsach edukacyjnych na [[GEDANIA, jacht polarny (1975) | „Gedanii”]], „Pogorii” i „Fryderyku Chopinie”.<br/><br/> | ||
Od lat 90. XX wieku działał w Stowarzyszeniu „Edukacja pod Żaglami”, organizującym rejsy dla licealistów, podczas których prócz nauki żeglarstwa realizowano też szkolny program nauczania. Autor artykułów między innymi w miesięczniku „Morze” (1980). Był przewodniczącym jury konkursu Jachtsmen 2009. W 2007 został wyróżniony Nagrodą Chwały Mórz przez Kapitułę Chwały Bractwa Wybrzeża Mesy Kaprów Polskich. {{author: AKU}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od lat 90. XX wieku działał w Stowarzyszeniu „Edukacja pod Żaglami”, organizującym rejsy dla licealistów, podczas których prócz nauki żeglarstwa realizowano też szkolny program nauczania. Autor artykułów między innymi w miesięczniku „Morze” (1980). Był przewodniczącym jury konkursu Jachtsmen 2009. W 2007 został wyróżniony Nagrodą Chwały Mórz przez Kapitułę Chwały Bractwa Wybrzeża Mesy Kaprów Polskich. {{author: AKU}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:13, 17 paź 2022
JERZY RAKOWICZ (ur. 24 VII 1946 Warszawa), żeglarz. W 1970 absolwent matematyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz równolegle Wydziału Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa w Warszawie). Od 1971 pracownik naukowy Uniwersytetu Gdańskiego, był asystentem w Instytucie Handlu Zagranicznego Wydziału Ekonomicznego. W latach 80. XX wieku pracował w Interstar Yachting SA w Warszawie na stanowisku kierownika usług morskich i czarterów. Od 1989 współwłaściciel i prezes firmy Ma-Je-R w Warszawie, sprowadzającej i sprzedającej w Polsce sprzęt żeglarski oraz czarterującej jachty.
W 1959, jako harcerz, odbył swój pierwszy rejs po Wiśle. Od 1960 członek Klubu Sportowego „Spójnia” Warszawa w sekcji żeglarskiej. W 1962 (mając szesnaście lat) popłynął jachtem „Generał Zaruski” w swój pierwszy rejs pełnomorski, w tym samym roku otrzymał stopień sternika jachtowego. W latach 1960–1963 zwyciężał na jachcie Cadet w Młodzieżowych Regatach Okręgowych na Zalewie Zegrzyńskim, w 1964 na jachcie Hornet brał udział w Mistrzostwach Polski.
Jako członek Jachtklubu Stoczni Gdańskiej uzyskał w 1970 patent jachtowego kapitana żeglugi bałtyckiej, a w 1973 stopień jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1973 prowadził jacht „Otago” do Maroka i na Wyspy Kanaryjskie, startował też w pierwszych regatach samotniczych. W 1974 na jachcie „Barnim” (klasy Nefryt) brał udział w Bałtyckich Regatach Samotnych Żeglarzy. W 1975 (na tym samym jachcie) wystartował w pierwszej edycji regat AZAB (Azores and Back; trasa regat: Falmouth – Ponta Delgada – Falmouth). Za postawę podczas imprezy został uhonorowany III nagrodą „Rejs Roku 1975”. W 1979 ponownie wziął udział w regatach samotnych żeglarzy AZAB na jachcie „Spaniel” (zbudowanym w 1975 w Szczecińskiej Stoczni Jachtowej im. Leonida Teligi), specjalnie przygotowanym do tego wyścigu. Pierwszy etap zakończył 26 godzin przed pozostałymi zawodnikami, w drugim etapie był trzeci z około czterogodzinnym spóźnieniem, jednak w klasyfikacji generalnej zajął I miejsce. W regatach uczestniczyło około sto jednostek, z czego 35 stanowiły załogi jednoosobowe. Za zwycięstwo otrzymał nagrodę „Srebrny Sekstant”, pierwszą nagrodę „Rejs Roku 1979” oraz tytuł najlepszego żeglarza roku.
W 1980 startował w regatach OSTAR na jachcie „Spaniel”, zajmując XV miejsce na 45 jednostek w swojej klasie. Wynik ten został wyróżniony II nagrodą „Rejs Roku 1980”. W 1983 ponownie brał udział w regatach AZAB, startował tylko w drugim etapie wyścigu (od Ponta Delgada do Falmouth) na pożyczonym jachcie „Alice’s Mirror” (właścicielem jachtu był Brytyjczyk Chris Smith), na którym na czas imprezy podniósł polską banderę i zajął I miejsce w klasie mniejszych jachtów jednoosobowych. Otrzymał za to III nagrodę „Rejs Roku 1983”. W 1982 jako kapitan płynął „Pogorią” w rejs prowadzący wzdłuż Afryki, przez Ocean Atlantycki do Ameryki Południowej, Amazonii, Ameryki Północnej. Pływał także na rejsach edukacyjnych na „Gedanii”, „Pogorii” i „Fryderyku Chopinie”.
Od lat 90. XX wieku działał w Stowarzyszeniu „Edukacja pod Żaglami”, organizującym rejsy dla licealistów, podczas których prócz nauki żeglarstwa realizowano też szkolny program nauczania. Autor artykułów między innymi w miesięczniku „Morze” (1980). Był przewodniczącym jury konkursu Jachtsmen 2009. W 2007 został wyróżniony Nagrodą Chwały Mórz przez Kapitułę Chwały Bractwa Wybrzeża Mesy Kaprów Polskich.
