RASMUS GEORG WILHELM, budowniczy organów i fortepianów

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''GEORG WILHELM RASMUS''' (pochowany 10 VIII 1795 Gdańsk), czeladnik, budowniczy organów i fortepianów, syn Balthasara (zm. przed 1754), zbrojmistrza gdańskiego garnizonu, oraz Lucii z domu Scharffenberg (pochowana 23 III 1770). Notowany w Gdańsku od około 1754, w 1770 przy Kassubischer Markt (Targ Kaszubski, obecnie nie istnieje) jako obywatel i właściciel posesji. Praktykował u (Gottfrieda?) Silbermanna. Budował cenione fortepiany i klawesyny skrzydłowe, prostokątne i pionowe, klawikordy, Clavecin Royal, połączenia instrumentu strunowego z organowym oraz niezbyt wysoko oceniane organy. W 1770 jego czeladnikiem był Joseph Benedict Bliski z Oliwy. <br/><br/>
+
'''GEORG WILHELM RASMUS''' (pochowany 10 VIII 1795 Gdańsk), czeladnik, budowniczy organów i fortepianów, syn Balthasara (zm. przed 1754), zbrojmistrza gdańskiego garnizonu, oraz Lucii z domu Scharffenberg (pochowana 23 III 1770). 10 X 1754 otrzymał pracownicze (robotnicze) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], w 1770 notowany przy Kassubischer Markt (Targ Kaszubski, obecnie nie istnieje) jako właściciel posesji. Praktykował u (Gottfrieda?) Silbermanna. Budował cenione fortepiany i klawesyny skrzydłowe, prostokątne i pionowe, klawikordy, Clavecin Royal, połączenia instrumentu strunowego z organowym oraz niezbyt wysoko oceniane organy. W 1770 jego czeladnikiem był Joseph Benedict Bliski z Oliwy. <br/><br/>
 
Ożeniony z Marią Elisabeth (pochowana 27 II 1772), miał syna Theodora Wilhelma Gottloba (ochrzczony 24 III 1768); ożeniony powtórnie z Renatą Constantią, z domu Froese, (około 1737 – 18 IX 1811). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
Ożeniony z Marią Elisabeth (pochowana 27 II 1772), miał syna Theodora Wilhelma Gottloba (ochrzczony 24 III 1768); ożeniony powtórnie z Renatą Constantią, z domu Froese, (około 1737 – 18 IX 1811). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
'''Bibliografia''':<br/>
 
'''Bibliografia''':<br/>
 +
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 283.<br/>
 
Vogiel Benjamin, ''Fortepiany gdańskie do 1815'', „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 215.
 
Vogiel Benjamin, ''Fortepiany gdańskie do 1815'', „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 215.

Wersja z 19:44, 19 gru 2023

GEORG WILHELM RASMUS (pochowany 10 VIII 1795 Gdańsk), czeladnik, budowniczy organów i fortepianów, syn Balthasara (zm. przed 1754), zbrojmistrza gdańskiego garnizonu, oraz Lucii z domu Scharffenberg (pochowana 23 III 1770). 10 X 1754 otrzymał pracownicze (robotnicze) obywatelstwo Gdańska, w 1770 notowany przy Kassubischer Markt (Targ Kaszubski, obecnie nie istnieje) jako właściciel posesji. Praktykował u (Gottfrieda?) Silbermanna. Budował cenione fortepiany i klawesyny skrzydłowe, prostokątne i pionowe, klawikordy, Clavecin Royal, połączenia instrumentu strunowego z organowym oraz niezbyt wysoko oceniane organy. W 1770 jego czeladnikiem był Joseph Benedict Bliski z Oliwy.

Ożeniony z Marią Elisabeth (pochowana 27 II 1772), miał syna Theodora Wilhelma Gottloba (ochrzczony 24 III 1768); ożeniony powtórnie z Renatą Constantią, z domu Froese, (około 1737 – 18 IX 1811). Pochowany w kościele św. Bartłomieja. BV







Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 283.
Vogiel Benjamin, Fortepiany gdańskie do 1815, „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 215.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania