BOCKHORN CHRISTIAN, złotnik
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''CHRISTIAN BOCKHORN''' ( | + | '''CHRISTIAN BOCKHORN''' (1631 Gdańsk – pochowany 17 V 1696 (w wieku 65 lat) w kaplicy złotników pw. Św. Krzyża w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) Gdańsk), złotnik. Zawodu uczył się w Królewcu, skąd musiał dostarczyć pisemne poświadczenia swych nauk przed dopuszczeniem do wykonania pracy mistrzowskiej w Gdańsku w 1671 w warsztacie [[RÖDE PETER II, złotnik | Petera Rödego II]]. 16 V 1671 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. 15 VI 1684 został wykluczony z [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu]] za fałszowanie jakości srebra.<br/><br/> |
| − | Używał znaków warsztatowych w dwóch wariantach: wiązany monogram CBH w prostokącie o zaokrąglonych rogach oraz B/CH w trójliściu. Pozostawił dorobek obejmujący okazałe wyroby świeckie, typowe dla stylistyki barokowej: bogato | + | Używał znaków warsztatowych w dwóch wariantach: wiązany monogram CBH w prostokącie o zaokrąglonych rogach oraz B/CH w trójliściu. Pozostawił dorobek obejmujący okazałe wyroby świeckie, typowe dla stylistyki barokowej: bogato zdobiony lekko trybowanym ornamentem liściastym i figurami dziecięcymi, stożkowaty kubek (Kunstgewerbemuseum w Berlinie), pozłacany dzban z pokrywką i puttami (Bruksela, kolekcja prywatna), częściowo złocony dzban liturgiczny z dużymi trybowanymi liśćmi, pomiędzy którymi trzy medaliony z wizerunkami aniołów i pokrywką z odlanym lwem (kolekcja prywatna), kufle z puttami i dekoracją kwiatową (znanych jest kilkanaście przykładów, między innymi naczynie przerobione na dzban liturgiczny, do 1945 przechowywane w [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja) | kościele Bożego Ciała]] w Gdańsku), oraz mniej licznie zachowane srebra sakralne, wśród nich kielich (Puck). <br/><br/> |
| − | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Po raz pierwszy żonaty z nieznanego imienia wybranką (pochowana 5 V 1688 w wieku 63 lat w kościele NMP w grobie nr 382). Drugą żoną była poślubiona 15 VIII 1688 tamże Catharina (pochowana 1 III 1696 w wieku 33 lat wraz z mężem), córka Eliasa Ewerta. Brak wiadomości o jego potomstwie. Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 49.<br/> | ||
| + | Czihak Eugen von, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Leipzig 1908, s. 64. | ||
Aktualna wersja na dzień 08:54, 23 lut 2024
CHRISTIAN BOCKHORN (1631 Gdańsk – pochowany 17 V 1696 (w wieku 65 lat) w kaplicy złotników pw. Św. Krzyża w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) Gdańsk), złotnik. Zawodu uczył się w Królewcu, skąd musiał dostarczyć pisemne poświadczenia swych nauk przed dopuszczeniem do wykonania pracy mistrzowskiej w Gdańsku w 1671 w warsztacie Petera Rödego II. 16 V 1671 otrzymał obywatelstwo Gdańska. 15 VI 1684 został wykluczony z cechu za fałszowanie jakości srebra.
Używał znaków warsztatowych w dwóch wariantach: wiązany monogram CBH w prostokącie o zaokrąglonych rogach oraz B/CH w trójliściu. Pozostawił dorobek obejmujący okazałe wyroby świeckie, typowe dla stylistyki barokowej: bogato zdobiony lekko trybowanym ornamentem liściastym i figurami dziecięcymi, stożkowaty kubek (Kunstgewerbemuseum w Berlinie), pozłacany dzban z pokrywką i puttami (Bruksela, kolekcja prywatna), częściowo złocony dzban liturgiczny z dużymi trybowanymi liśćmi, pomiędzy którymi trzy medaliony z wizerunkami aniołów i pokrywką z odlanym lwem (kolekcja prywatna), kufle z puttami i dekoracją kwiatową (znanych jest kilkanaście przykładów, między innymi naczynie przerobione na dzban liturgiczny, do 1945 przechowywane w kościele Bożego Ciała w Gdańsku), oraz mniej licznie zachowane srebra sakralne, wśród nich kielich (Puck).
Po raz pierwszy żonaty z nieznanego imienia wybranką (pochowana 5 V 1688 w wieku 63 lat w kościele NMP w grobie nr 382). Drugą żoną była poślubiona 15 VIII 1688 tamże Catharina (pochowana 1 III 1696 w wieku 33 lat wraz z mężem), córka Eliasa Ewerta. Brak wiadomości o jego potomstwie. Zob. też złotnictwo.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 49.
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. 64.
