ZWICKER FRIEDRICH I, pastor kościoła św. Bartłomieja
| (Nie pokazano 28 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File:Friedrich_Zwicker.png|thumb| | + | [[File:Friedrich_Zwicker.png|thumb|Porteret pastora Friedricha Zwickera I i jego syna Friedricha II z 1631, zaginiony w 1945]] |
| − | + | ||
| − | '''FRIEDRICH ZWICKER I''' (Zwickerus) (około 1577 – 20 XI 1631 Gdańsk), teolog, pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Syn Balthasara, pastora w | + | '''FRIEDRICH ZWICKER I''' (Zwickerus) (około 1577 Ullersdorf (Mähren)/Losiny koło Ołomuńca (Morawy)) – 20 XI 1631 Gdańsk), teolog, pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Syn Balthasara, pastora w Ullersdorf, okolicy znanej w tamtym okresie z pobytu Braci Czeskich, co być może było przyczyną późniejszych kłopotów jego i jego niektórych potomków. <br/><br/> |
| − | + | Wysłany, by uzupełnić wykształcenie, 3 VII 1601 zapisał się do najwyższej klasy (primy) Gimnazjum Akademickiego w Elblągu. Od 1602 pastor w Szawałdzie (Schadwalde) pod Malborkiem, od 1609 w Lichnowych (Groß Lichtenau). Swoimi poglądami doprowadził do lokalnych sporów z katolickimi mieszkańcami, w efekcie czego został chwilowo uwięziony, następnie przeniósł się do Gdańska. 24 II 1611 został pastorem kościoła św. Bartłomieja i był nim do śmierci. <br/><br/> | |
| − | + | Ojciec 1/ diakona [[ZWICKER FRIEDRICH II, diakon kościoła św. Bartłomieja | Friedricha Zwickera II]], 2/ rektora [[ZWICKER SALOMON, rektor szkoły św. Katarzyny | Salomona]], 3/ [[ZWICKER DANIEL, lekarz, kartograf, teolog | Daniela]], 4/ [[ZWICKER SAMUEL, pisarz miasta Gdańska| Samuela]] i 5/ Susanny, od 1632 żony kaznodziei [[ZIMMERMANN ERDMANN, kaznodzieja kościoła św. Jakuba| Erdmanna Zimmermanna]], po owdowieniu od 25 X 1639 żony Andreasa Ladebacha (ochrzczony 12 XII 1606), który 6 grudnia tego samego roku otrzymał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], z którym miała roczną córeczkę, pochowaną 1 V 1641 w Kaplicy św. Barbary [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP), oraz dwóch synów, Benjamina i Christiana, z którymi wyjechali do Amsterdamu, usunięci z Gdańska za sprzyjanie (podobnie jak Daniel) socynianizmowi ([[ARIANIE | arianie]]). | |
| + | <br/><br/> | ||
| + | Jego portret (i syna Fridericha II), zaginiony w 1945, zawieszony był na ścianie wschodniej kościoła św. Bartłomieja, po prawej stronie ołtarza. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 332.<br/> | ||
| + | ''Die Matrikiel des Gymnasiums zu Elbling (1598–1786)'', hrsg. Hugo Abs, Danzig 1944 (pod rokiem 1601). <br/> | ||
Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtnis, bestehend in kurtzer Verzeichnis der Ewangelischen Prediger zu Dantzig'', Leipzig 1704.<br/> | Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtnis, bestehend in kurtzer Verzeichnis der Ewangelischen Prediger zu Dantzig'', Leipzig 1704.<br/> | ||
| − | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 5, 308. | + | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 53, 189, 208.<br/> |
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 2, 489; 5, 308.<br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 10:38, 3 sie 2024
FRIEDRICH ZWICKER I (Zwickerus) (około 1577 Ullersdorf (Mähren)/Losiny koło Ołomuńca (Morawy)) – 20 XI 1631 Gdańsk), teolog, pastor kościoła św. Bartłomieja. Syn Balthasara, pastora w Ullersdorf, okolicy znanej w tamtym okresie z pobytu Braci Czeskich, co być może było przyczyną późniejszych kłopotów jego i jego niektórych potomków.
Wysłany, by uzupełnić wykształcenie, 3 VII 1601 zapisał się do najwyższej klasy (primy) Gimnazjum Akademickiego w Elblągu. Od 1602 pastor w Szawałdzie (Schadwalde) pod Malborkiem, od 1609 w Lichnowych (Groß Lichtenau). Swoimi poglądami doprowadził do lokalnych sporów z katolickimi mieszkańcami, w efekcie czego został chwilowo uwięziony, następnie przeniósł się do Gdańska. 24 II 1611 został pastorem kościoła św. Bartłomieja i był nim do śmierci.
Ojciec 1/ diakona Friedricha Zwickera II, 2/ rektora Salomona, 3/ Daniela, 4/ Samuela i 5/ Susanny, od 1632 żony kaznodziei Erdmanna Zimmermanna, po owdowieniu od 25 X 1639 żony Andreasa Ladebacha (ochrzczony 12 XII 1606), który 6 grudnia tego samego roku otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska, z którym miała roczną córeczkę, pochowaną 1 V 1641 w Kaplicy św. Barbary kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP), oraz dwóch synów, Benjamina i Christiana, z którymi wyjechali do Amsterdamu, usunięci z Gdańska za sprzyjanie (podobnie jak Daniel) socynianizmowi ( arianie).
Jego portret (i syna Fridericha II), zaginiony w 1945, zawieszony był na ścianie wschodniej kościoła św. Bartłomieja, po prawej stronie ołtarza.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 332.
Die Matrikiel des Gymnasiums zu Elbling (1598–1786), hrsg. Hugo Abs, Danzig 1944 (pod rokiem 1601).
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtnis, bestehend in kurtzer Verzeichnis der Ewangelischen Prediger zu Dantzig, Leipzig 1704.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 53, 189, 208.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 2, 489; 5, 308.
