GILL STANISŁAW, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
W Gdańsku w latach 1949–1986 pracował w Katedrze Farmakognozji AMG, początkowo jako asystent, od 1950 starszy asystent, od 1953 adiunkt, od 1966 docent, od 1973 profesor tytularny, od 30 III 1984 profesor zwyczajny. W okresie 1966–1969 prodziekan, w 1969–1975 dziekan Wydziału Farmaceutycznego, w latach 1979–1984 dyrektor Instytutu Technologii i Analizy Leku, od 1974 kierownik Katedry Farmakognozji AMG.<br/><br/> | W Gdańsku w latach 1949–1986 pracował w Katedrze Farmakognozji AMG, początkowo jako asystent, od 1950 starszy asystent, od 1953 adiunkt, od 1966 docent, od 1973 profesor tytularny, od 30 III 1984 profesor zwyczajny. W okresie 1966–1969 prodziekan, w 1969–1975 dziekan Wydziału Farmaceutycznego, w latach 1979–1984 dyrektor Instytutu Technologii i Analizy Leku, od 1974 kierownik Katedry Farmakognozji AMG.<br/><br/> | ||
Zajmował się poszukiwaniem nowych źródeł naturalnych związków farmakologicznych czynnych, szczególnie alkaloidowych, flawonoidowych, laktonowych i olejowych, opracował nowe szybkie metody wykrywania i identyfikacji surowców roślinnych oraz roślinnych leków złożonych. Członek Zespołu Farmacji Rady Naukowej przy Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej. W latach 1974–1978 był przewodniczącym Komisji dla kandydatów na II stopień farmacji aptecznej dla województw białostockiego, gdańskiego, elbląskiego i słupskiego. W 1976 sprawował nadzór z zakresu farmacji nad aptekami województwa elbląskiego, od 1979 przewodniczył Radzie Programowej Wojewódzkiego Ośrodka Doskonalenia kadr Medycznych w Elblągu. Autor między innymi siedmiu skryptów dla studentów farmacji z zakresu farmakognozji.<br/><br/> | Zajmował się poszukiwaniem nowych źródeł naturalnych związków farmakologicznych czynnych, szczególnie alkaloidowych, flawonoidowych, laktonowych i olejowych, opracował nowe szybkie metody wykrywania i identyfikacji surowców roślinnych oraz roślinnych leków złożonych. Członek Zespołu Farmacji Rady Naukowej przy Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej. W latach 1974–1978 był przewodniczącym Komisji dla kandydatów na II stopień farmacji aptecznej dla województw białostockiego, gdańskiego, elbląskiego i słupskiego. W 1976 sprawował nadzór z zakresu farmacji nad aptekami województwa elbląskiego, od 1979 przewodniczył Radzie Programowej Wojewódzkiego Ośrodka Doskonalenia kadr Medycznych w Elblągu. Autor między innymi siedmiu skryptów dla studentów farmacji z zakresu farmakognozji.<br/><br/> | ||
| − | Odznaczony | + | Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1981), |
Medalami 30-lecia (1975) i 40-lecia (1985) Polski Ludowej, Medalem 30-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku (1975), Medalem im. Ignacego Łukasiewicza (1977). Wyróżniony tytułem „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1983).<br/><br/> | Medalami 30-lecia (1975) i 40-lecia (1985) Polski Ludowej, Medalem 30-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku (1975), Medalem im. Ignacego Łukasiewicza (1977). Wyróżniony tytułem „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1983).<br/><br/> | ||
| − | Żonaty był od grudnia 1944 do 1955 z Anną Marią Borkowską, pielęgniarką, ojciec Marii Jolanty (ur. 1948). Ponownie żonaty z Heleną z domu Mühl, Węgierką, w Gdańsku kierowniczką jednej z aptek, z tego związku miał córkę Barbarę. Zmarł nagle, pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Żonaty był od grudnia 1944 do 1955 z Anną Marią Borkowską, pielęgniarką, ojciec Marii Jolanty (ur. 1948). Ponownie żonaty z Heleną z domu Mühl (19 XII 1918 – 19 VIII 1989 Gdańsk), Węgierką, w Gdańsku kierowniczką jednej z aptek, z tego związku miał córkę Barbarę zamężną Poznańską (26 IV 1956 – 12 XII 2023 Gdańsk). Zmarł nagle, pochowany w grobie rodzinnym na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 05:46, 23 lip 2024
STANISŁAW GILL (4 VIII 1920 Horyniec, województwo rzeszowskie – 31 X 1986 Gdańsk), farmaceuta, farmakognosta, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Syn szewca Franciszka i Walerii z domu Jarosińskiej. W latach 1926–1930 uczył się w szkole powszechnej w Wągrowcu (województwo poznańskie), w 1930–1938 w tamtejszym Gimnazjum Klasycznym. W latach 1945–1949 studiował farmację na uniwersytecie w Poznaniu.
W Gdańsku w latach 1949–1986 pracował w Katedrze Farmakognozji AMG, początkowo jako asystent, od 1950 starszy asystent, od 1953 adiunkt, od 1966 docent, od 1973 profesor tytularny, od 30 III 1984 profesor zwyczajny. W okresie 1966–1969 prodziekan, w 1969–1975 dziekan Wydziału Farmaceutycznego, w latach 1979–1984 dyrektor Instytutu Technologii i Analizy Leku, od 1974 kierownik Katedry Farmakognozji AMG.
Zajmował się poszukiwaniem nowych źródeł naturalnych związków farmakologicznych czynnych, szczególnie alkaloidowych, flawonoidowych, laktonowych i olejowych, opracował nowe szybkie metody wykrywania i identyfikacji surowców roślinnych oraz roślinnych leków złożonych. Członek Zespołu Farmacji Rady Naukowej przy Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej. W latach 1974–1978 był przewodniczącym Komisji dla kandydatów na II stopień farmacji aptecznej dla województw białostockiego, gdańskiego, elbląskiego i słupskiego. W 1976 sprawował nadzór z zakresu farmacji nad aptekami województwa elbląskiego, od 1979 przewodniczył Radzie Programowej Wojewódzkiego Ośrodka Doskonalenia kadr Medycznych w Elblągu. Autor między innymi siedmiu skryptów dla studentów farmacji z zakresu farmakognozji.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1981),
Medalami 30-lecia (1975) i 40-lecia (1985) Polski Ludowej, Medalem 30-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku (1975), Medalem im. Ignacego Łukasiewicza (1977). Wyróżniony tytułem „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1983).
Żonaty był od grudnia 1944 do 1955 z Anną Marią Borkowską, pielęgniarką, ojciec Marii Jolanty (ur. 1948). Ponownie żonaty z Heleną z domu Mühl (19 XII 1918 – 19 VIII 1989 Gdańsk), Węgierką, w Gdańsku kierowniczką jednej z aptek, z tego związku miał córkę Barbarę zamężną Poznańską (26 IV 1956 – 12 XII 2023 Gdańsk). Zmarł nagle, pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Srebrzysko.
