KLINGENBERG MARTIN, drukarz
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Martin_Klingenberg.jpg |thumb| Jedna z pozycji drukowana przez Martina Klingenberga (o oblężeniu Gdańska w 1734)]] | [[File: Martin_Klingenberg.jpg |thumb| Jedna z pozycji drukowana przez Martina Klingenberga (o oblężeniu Gdańska w 1734)]] | ||
| − | '''MARTIN KLINGENBERG''' (? Szczecin – po 1749), drukarz. Praktykę drukarską nabył w Królewcu, gdzie 20 IV 1730 został wpisany do metryki tamtejszego uniwersytetu. Pracował następnie w gdańskiej oficynie [[KROSS ULRICH |Ulricha Krossa]]. W | + | '''MARTIN KLINGENBERG''' (? Szczecin – po 1749), drukarz. Praktykę drukarską nabył w Królewcu, gdzie 20 IV 1730 został wpisany do metryki tamtejszego uniwersytetu. Pracował następnie w gdańskiej oficynie [[KROSS ULRICH, drukarz |Ulricha Krossa]]. W 1734 nabył od Heinricha Christiana Seelmanna drukarnię (bedącej częścią dawnej drukarni [[PATER PAUL, uczony, drukarz | Paula Patera]]) i przeniósł ją do [[WRZESZCZ | Wrzeszcza]], prowadząc do 1737. M.in. 4 VII 1734 odbił w niej druk zawierający przywileje i saskie konstytucje, przez co uważa się, że w okresie wojny o tron polski ([[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężenia w 1734]]) jego oficyna służyła gdańskim stronnikom Augusta III. Był również właścicielem małej wytwórni perkalików. Ze względu na niskie przychody zarówno z drukarni jak i z wytwórni sprzedał w Warszawie czcionki oraz prasę. Powrócił do Królewca, gdzie się ożenił. W 1749 wrócił do drukarstwa, o czym świadczy ponowny wpis do metryki królewieckiego uniwersytetu z datą 24 XII 1749. {{author: PP }} {{author: AKP }} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| − | '''Bibliografia''':<br/> | + | '''Bibliografia''': <br/> |
| − | ''Klingenberg Marcin'', w: ''Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku'', t. 4: Pomorze, opr. Alodia Kawecka-Gryczowa oraz Krystyna Korotajowa, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962, s. 200. | + | Kotarski Edmund, ''Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku'', Gdańsk 1993, s. 50-51.<br/> |
| + | ''Klingenberg Marcin'', w: ''Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku'', t. 4: Pomorze, opr. Alodia Kawecka-Gryczowa oraz Krystyna Korotajowa, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962, s. 200.<br/> | ||
| + | Pelczar Maria, Z dziejów oficyn drukarskich w Gdańsku (w. XVI–XVIII), „Rocznik Gdański”, t. 14, 1955, s. 162–163. | ||
Aktualna wersja na dzień 15:27, 13 wrz 2024
MARTIN KLINGENBERG (? Szczecin – po 1749), drukarz. Praktykę drukarską nabył w Królewcu, gdzie 20 IV 1730 został wpisany do metryki tamtejszego uniwersytetu. Pracował następnie w gdańskiej oficynie Ulricha Krossa. W 1734 nabył od Heinricha Christiana Seelmanna drukarnię (bedącej częścią dawnej drukarni Paula Patera) i przeniósł ją do Wrzeszcza, prowadząc do 1737. M.in. 4 VII 1734 odbił w niej druk zawierający przywileje i saskie konstytucje, przez co uważa się, że w okresie wojny o tron polski ( oblężenia w 1734) jego oficyna służyła gdańskim stronnikom Augusta III. Był również właścicielem małej wytwórni perkalików. Ze względu na niskie przychody zarówno z drukarni jak i z wytwórni sprzedał w Warszawie czcionki oraz prasę. Powrócił do Królewca, gdzie się ożenił. W 1749 wrócił do drukarstwa, o czym świadczy ponowny wpis do metryki królewieckiego uniwersytetu z datą 24 XII 1749.
Bibliografia:
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku, Gdańsk 1993, s. 50-51.
Klingenberg Marcin, w: Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku, t. 4: Pomorze, opr. Alodia Kawecka-Gryczowa oraz Krystyna Korotajowa, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962, s. 200.
Pelczar Maria, Z dziejów oficyn drukarskich w Gdańsku (w. XVI–XVIII), „Rocznik Gdański”, t. 14, 1955, s. 162–163.
