GRADE EDUARD WILHELM, kupiec, radny
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''EDUARD WILHELM GRADE''' (24 IX 1787 Kiezmark na Gdańskich Żuławach – 11 IX 1877 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. | + | '''EDUARD WILHELM GRADE''' (24 IX 1787 Kiezmark na Gdańskich Żuławach – 11 IX 1877 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Pochodził z gdańskiej rodziny, prawnuk [[GRADE DANIEL, kaznodzieja kościoła św. Jakuba, pastor kościoła NMP | Daniela Gradego]], kaznodziei w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościele św. Jakuba]], drugiego pastora w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP), wnuk Johanna Theodora (1711–1754), 7 VII 1725 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, pastora w Trutenau (Trutnowy) i Käsemarck (Kiezmark), syn Renatusa Gottfrieda (1752 Gdańsk – pochowany 11 IX 1812 w kościele NMP w grobie nr 361), od 9 I 1783 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), w 1785–1809 właściciela kamienicy przy Frauengasse 857 (ul. Mariacka 22), gdzie na parterze prowadził sklep kolonialny i z winem, oraz poślubionej w 1781 Doroty Renaty Körber (pochowana w kościele NMP 31 VIII 1801 w grobie nr 242). <br/><br/> |
| − | Właściciel firmy | + | Właściciel firmy hurtowego handlu zbożem, mieszkał oraz miał kantor w 1817 przy Hundegasse 335 (ul. Ogarna 111), w 1823–1829 przy Langgasse 378 (ul. Długa 20), w 1831 przy Frauengasse 831 (ul. Mariacka 6), w 1839–1877 we własnym domu przy Langgarten 227 (Długie Ogrody 22). W latach 1831–1834 był radnym miasta Gdańska. Był też członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]] gdańskich, w 1846 [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. <br/><br/> Po raz pierwszy żonaty był z Caroliną Elisabethą Pauliną von Frantzich (około 1790 Gdańsk – 24 VII 1816), z której doczekał się córki Pauliny Rosalii zwanej Elisabeth (2 VIII 1815 Gdańsk – 30 VI 1909 Sopot). Od 1817 żonaty był z Friederiką z domu Bauert (1793 Berlin – 1 XI 1866 Gdańsk). Miał z nią syna Augusta (13 VIII 1829 – 18 III 1875), hurtowego kupca winem, od 1860 mieszkającego w Bordeaux we Francji (gdzie zmarł) oraz córki Louisę Sofie (10 IV 1825 Gdańsk – 3 VIII 1905 Sopot), Wilhelminę (7 III 1831 Gdańsk – 10 VIII 1912 Sopot), które pozostały pannami, Augustę Ludovikę (ur. 16 VI 1823 Gdańsk), która w 1853 wyjechała do Frankfurtu nad Odrą, Henriette Marię (ur. 29 IV 1832 Gdańsk), która w 1858 wyjechała do Münster i była żoną doktora Sarrazina oraz [[GRADE FREDERIKA, plastyczka | Frederikę]], artystkę plastyczkę. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Archiwum Państwowe Gdańsk, Kartoteka meldunkowa policji, karta osobowa, zespół Policja 14, teczka 7297 (jako jego miejsce urodzenia podano Gdańsk).<br/> | Archiwum Państwowe Gdańsk, Kartoteka meldunkowa policji, karta osobowa, zespół Policja 14, teczka 7297 (jako jego miejsce urodzenia podano Gdańsk).<br/> | ||
Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 2163/77, akt zgonu Eduarda W. Grade.<br/> | Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 2163/77, akt zgonu Eduarda W. Grade.<br/> | ||
Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 169/05, akt zgonu córki Louisy; nr 133/08, akt zgonu córki Elisabeth; nr 196/12, akt zgonu córki Wilhelminy.<br/> | Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 169/05, akt zgonu córki Louisy; nr 133/08, akt zgonu córki Elisabeth; nr 196/12, akt zgonu córki Wilhelminy.<br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. 8, s. 252.<br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 309.<br/> | ||
„Danziger Zeitung”, 13 IX 1877, nekrolog Eduarda W. Grade.<br/> | „Danziger Zeitung”, 13 IX 1877, nekrolog Eduarda W. Grade.<br/> | ||
| − | „Danziger Intelligenzblatt”, 3 XI 1866, s. 4737, nekrolog żony. | + | „Danziger Intelligenzblatt”, 3 XI 1866, s. 4737, nekrolog żony.<br/> |
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 212. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:13, 16 wrz 2024
EDUARD WILHELM GRADE (24 IX 1787 Kiezmark na Gdańskich Żuławach – 11 IX 1877 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Pochodził z gdańskiej rodziny, prawnuk Daniela Gradego, kaznodziei w kościele św. Jakuba, drugiego pastora w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP), wnuk Johanna Theodora (1711–1754), 7 VII 1725 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, pastora w Trutenau (Trutnowy) i Käsemarck (Kiezmark), syn Renatusa Gottfrieda (1752 Gdańsk – pochowany 11 IX 1812 w kościele NMP w grobie nr 361), od 9 I 1783 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), w 1785–1809 właściciela kamienicy przy Frauengasse 857 (ul. Mariacka 22), gdzie na parterze prowadził sklep kolonialny i z winem, oraz poślubionej w 1781 Doroty Renaty Körber (pochowana w kościele NMP 31 VIII 1801 w grobie nr 242).
Właściciel firmy hurtowego handlu zbożem, mieszkał oraz miał kantor w 1817 przy Hundegasse 335 (ul. Ogarna 111), w 1823–1829 przy Langgasse 378 (ul. Długa 20), w 1831 przy Frauengasse 831 (ul. Mariacka 6), w 1839–1877 we własnym domu przy Langgarten 227 (Długie Ogrody 22). W latach 1831–1834 był radnym miasta Gdańska. Był też członkiem Korporacji Kupców gdańskich, w 1846 Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
Po raz pierwszy żonaty był z Caroliną Elisabethą Pauliną von Frantzich (około 1790 Gdańsk – 24 VII 1816), z której doczekał się córki Pauliny Rosalii zwanej Elisabeth (2 VIII 1815 Gdańsk – 30 VI 1909 Sopot). Od 1817 żonaty był z Friederiką z domu Bauert (1793 Berlin – 1 XI 1866 Gdańsk). Miał z nią syna Augusta (13 VIII 1829 – 18 III 1875), hurtowego kupca winem, od 1860 mieszkającego w Bordeaux we Francji (gdzie zmarł) oraz córki Louisę Sofie (10 IV 1825 Gdańsk – 3 VIII 1905 Sopot), Wilhelminę (7 III 1831 Gdańsk – 10 VIII 1912 Sopot), które pozostały pannami, Augustę Ludovikę (ur. 16 VI 1823 Gdańsk), która w 1853 wyjechała do Frankfurtu nad Odrą, Henriette Marię (ur. 29 IV 1832 Gdańsk), która w 1858 wyjechała do Münster i była żoną doktora Sarrazina oraz Frederikę, artystkę plastyczkę.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Kartoteka meldunkowa policji, karta osobowa, zespół Policja 14, teczka 7297 (jako jego miejsce urodzenia podano Gdańsk).
Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 2163/77, akt zgonu Eduarda W. Grade.
Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 169/05, akt zgonu córki Louisy; nr 133/08, akt zgonu córki Elisabeth; nr 196/12, akt zgonu córki Wilhelminy.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. 8, s. 252.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 309.
„Danziger Zeitung”, 13 IX 1877, nekrolog Eduarda W. Grade.
„Danziger Intelligenzblatt”, 3 XI 1866, s. 4737, nekrolog żony.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 212.
