KLOSS ELIZABETH, historyczka, archiwistka
m (S.Danecki przeniósł stronę KLOSS ELIZABETH (Elżbieta) na KLOSS ELIZABETH, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | [[File:Elisabeth_Kloss.jpg|thumb|Elizabeth (Elżbieta) Kloss w pracowni gdańskiego archiwum, 1954]] | |
| + | |||
| + | '''ELIZABETH''' (Elżbieta) '''KLOSS''' (Kloß) (2 XI 1897 Kłajpeda (Memel) – 4 VIII 1970 Stuttgart), historyczka, archiwistka. W Gdańsku z rodziną od 1900, ojciec Felix był właścicielem fabryki nawozów sztucznych, matką była Konstancja z domu Philipp. Absolwentka [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | Szkoły Średniej dla Dziewcząt im. Wiktorii]]. Od 1914 związana z [[ARCHIWA | Archiwum Państwowym]]. W 1921 zdała przed komisją [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II Wolnego Miasta Gdańska]] egzamin dla urzędników archiwalnych. W latach 1921–1927 pomocniczy pracownik naukowy, następnie inspektor archiwalny, w 1926–1929 studiowała historię powszechną i historię sztuki na Wydziale Humanistycznym [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]].<br/><br/> | ||
| + | Od 1 IV 1942 zatrudniona w gdańskim Landesamt für Denkmalpflege (Urząd Konserwacji Zabytków). W marcu 1945 ratowała zasoby gdańskiego archiwum i pozostała w mieście. Od 12 V 1945 pracowała w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]] przy porządkowaniu ocalałego zasobu, 8 XI 1945 otrzymała polskie obywatelstwo. Od 1 IX 1946 zatrudniona ponownie w Archiwum Państwowym, od 4 X 1946 jako pracownik naukowy.<br/><br/> | ||
| + | Opublikowała wiele prac naukowych z historii Gdańska i Pomorza Wschodniego, na podstawie wcześniej niewykorzystanych archiwaliów, między innymi ''Das Bürgerbuch der Stadt Konitz von 1550–1850'' (Danzig 1927), ''Die Geschichte der Speicher-Armen-Kasse in Danzig von 1633–1933'' (Danzig 1935), ''Das Staatsarchiv Danzig nach 1945'' (Stuttgart 1966) czy ''Pestepidemien in Danzig'' (w: ''Sammelwerk der gesundheitlichen Fürsorgeeinrichtungen im Gebiet der Freien Stadt Danzig'', Düsseldorf 1928), ''Die Kirchenbücher des Danziger Gebietes im Staatsarchiv Danzig'' (w: "Danziger familiengeschichtlichen Beiträgen", Danzig 1929), gdzie zamieściła materiały o duszpasterstwie wojskowym na przełomie XVIII/XIX wieku w gdańskim garnizonie.<br/><br/> | ||
| + | W 1955 odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem X-lecia PRL. W 1957 wyjechała do RFN, przy wsparciu między innymi prof. Harolda Stauffera Bendera (1897–1962), teologa z Goshen College (Indiana, USA), założyciela kwartalnika „Mennonite Quarterly Review”, z którym w 1947 współpracowała przy badaniu historii gdańskich menonitów XVII wieku. Pracowała w archiwum w Stuttgarcie. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:39, 24 gru 2022
ELIZABETH (Elżbieta) KLOSS (Kloß) (2 XI 1897 Kłajpeda (Memel) – 4 VIII 1970 Stuttgart), historyczka, archiwistka. W Gdańsku z rodziną od 1900, ojciec Felix był właścicielem fabryki nawozów sztucznych, matką była Konstancja z domu Philipp. Absolwentka Szkoły Średniej dla Dziewcząt im. Wiktorii. Od 1914 związana z Archiwum Państwowym. W 1921 zdała przed komisją Senatu II Wolnego Miasta Gdańska egzamin dla urzędników archiwalnych. W latach 1921–1927 pomocniczy pracownik naukowy, następnie inspektor archiwalny, w 1926–1929 studiowała historię powszechną i historię sztuki na Wydziale Humanistycznym Technische Hochschule Danzig.
Od 1 IV 1942 zatrudniona w gdańskim Landesamt für Denkmalpflege (Urząd Konserwacji Zabytków). W marcu 1945 ratowała zasoby gdańskiego archiwum i pozostała w mieście. Od 12 V 1945 pracowała w Bibliotece Miejskiej przy porządkowaniu ocalałego zasobu, 8 XI 1945 otrzymała polskie obywatelstwo. Od 1 IX 1946 zatrudniona ponownie w Archiwum Państwowym, od 4 X 1946 jako pracownik naukowy.
Opublikowała wiele prac naukowych z historii Gdańska i Pomorza Wschodniego, na podstawie wcześniej niewykorzystanych archiwaliów, między innymi Das Bürgerbuch der Stadt Konitz von 1550–1850 (Danzig 1927), Die Geschichte der Speicher-Armen-Kasse in Danzig von 1633–1933 (Danzig 1935), Das Staatsarchiv Danzig nach 1945 (Stuttgart 1966) czy Pestepidemien in Danzig (w: Sammelwerk der gesundheitlichen Fürsorgeeinrichtungen im Gebiet der Freien Stadt Danzig, Düsseldorf 1928), Die Kirchenbücher des Danziger Gebietes im Staatsarchiv Danzig (w: "Danziger familiengeschichtlichen Beiträgen", Danzig 1929), gdzie zamieściła materiały o duszpasterstwie wojskowym na przełomie XVIII/XIX wieku w gdańskim garnizonie.
W 1955 odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem X-lecia PRL. W 1957 wyjechała do RFN, przy wsparciu między innymi prof. Harolda Stauffera Bendera (1897–1962), teologa z Goshen College (Indiana, USA), założyciela kwartalnika „Mennonite Quarterly Review”, z którym w 1947 współpracowała przy badaniu historii gdańskich menonitów XVII wieku. Pracowała w archiwum w Stuttgarcie.
