ROSALOWSKY ROBERT ADOLPH, jubiler
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Robert_Adolph_Roslanowsky.jpg|thumb|Robert Adolph Rosalowsky, srebrna łyżeczka wazowa]] | [[File:Robert_Adolph_Roslanowsky.jpg|thumb|Robert Adolph Rosalowsky, srebrna łyżeczka wazowa]] | ||
| − | '''ROBERT ADOLPH ROSALOWSKY''' (24 XII 1828 Gdańsk – 8 IX 1918 Gdańsk), jubiler. Syn kupca Adama Daniela Rosalowskiego (1791–1845), prowadzącego sklep z pasmanterią i galanterią w nabytej w 1817 | + | '''ROBERT ADOLPH ROSALOWSKY''' (24 XII 1828 Gdańsk – 8 IX 1918 Gdańsk), jubiler. Syn kupca Adama Daniela Rosalowskiego (1791–1845), prowadzącego sklep z pasmanterią i galanterią w nabytej w 1817 od [[AXT JOHANN CHRISTIAN, radny Gdańska | Johanna Christiana Axta]] kamienicy przy Langgasse 58 (ul. Długa 1). Kamienica i sklep należały później do jego brata, Rudolf Theodora (1820–1855) i do 1862 do jego spadkobierców.<br/><br/> |
| − | Po zdobyciu uprawnień mistrzowskich 6 IV 1858 otworzył pracownię w wynajętych pomieszczeniach parterowych przy Jopengasse 31 (ul. Piwna). Swoje wyroby sygnował znakiem „ROSALOWSKY”. Od 7 I 1861 firma R.A. Rosalowsky mieściła się w w nabytej przez niego od braci Ferdinanda Roberta Schachta i Eduarda Ferdinanda Schachta kamienicy przy Jopengasse 39 (róg z obecną ul. Kaletniczą). W latach 1863–1867 i 1897–1901 był starszym cechu złotników w Gdańsku (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]). Od 1864 należał do gdańskiej loży masońskiej Einigkeit ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). W 1874 był członkiem amatorskiego chóru męskiego, prowadzonego przez [[FRÜHLING JULIUS WILHELM | Juliusa Wilhelma Frühlinga]].<br/><br/> | + | Po zdobyciu uprawnień mistrzowskich 6 IV 1858 otworzył pracownię w wynajętych pomieszczeniach parterowych przy Jopengasse 31 (ul. Piwna). Swoje wyroby sygnował znakiem „ROSALOWSKY”. Od 7 I 1861 firma R.A. Rosalowsky mieściła się w w nabytej przez niego od braci Ferdinanda Roberta Schachta i Eduarda Ferdinanda Schachta kamienicy przy Jopengasse 39 (róg z obecną ul. Kaletniczą). W latach 1863–1867 i 1897–1901 był starszym cechu złotników w Gdańsku (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]). Od 1864 należał do gdańskiej loży masońskiej Einigkeit ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). W 1874 był członkiem amatorskiego chóru męskiego, prowadzonego przez [[FRÜHLING JULIUS WILHELM, organista, dyrygent | Juliusa Wilhelma Frühlinga]].<br/><br/> |
| − | 1 VI 1857 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele | + | 1 VI 1857 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] zawarł związek małżeński z Agnes Berthą Stumpf (1836 Gdańsk – 11 IV 1888 Gdańsk), córką jubilera [[STUMPF CARL MORITZ, złotnik | Carla Moritza Stumpfa]]. W okresie 1908–1918 właścicielem firmy, pod dawną nazwą, był mistrz bednarski Ferdinand Fiedler, prowadzący ją przy pomocy wykwalifikowanych pracowników.<br/><br/> |
Po jego śmierci kamienicę przy Jopengasse 39 w 1919 nabył od spadkobierców Zarząd Miejski, po przebudowie wnętrz i połączeniu z kamienicami nr 36-38 przeznaczając na swoje biura. Likwidacji uległ mieszczący się na parterze warsztat i sklep jubilerski (prowadzony przez Ferdinanda Fiedlera).<br/><br/> | Po jego śmierci kamienicę przy Jopengasse 39 w 1919 nabył od spadkobierców Zarząd Miejski, po przebudowie wnętrz i połączeniu z kamienicami nr 36-38 przeznaczając na swoje biura. Likwidacji uległ mieszczący się na parterze warsztat i sklep jubilerski (prowadzony przez Ferdinanda Fiedlera).<br/><br/> | ||
| − | W zbiorach [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku znajduje się wykonana przez niego srebrna łyżka stołowa, kilka łyżek stołowych posiada [[MUZEUM | + | W zbiorach [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku znajduje się wykonana przez niego srebrna łyżka stołowa, kilka łyżek stołowych posiada [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, t. 336, nr 972/88 (akt zgonu żony).<br/> | ||
| + | Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 2432/18 (akt zgonu).<br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 9 IX 1918 (nekrolog). | ||
Aktualna wersja na dzień 22:46, 29 cze 2024
ROBERT ADOLPH ROSALOWSKY (24 XII 1828 Gdańsk – 8 IX 1918 Gdańsk), jubiler. Syn kupca Adama Daniela Rosalowskiego (1791–1845), prowadzącego sklep z pasmanterią i galanterią w nabytej w 1817 od Johanna Christiana Axta kamienicy przy Langgasse 58 (ul. Długa 1). Kamienica i sklep należały później do jego brata, Rudolf Theodora (1820–1855) i do 1862 do jego spadkobierców.
Po zdobyciu uprawnień mistrzowskich 6 IV 1858 otworzył pracownię w wynajętych pomieszczeniach parterowych przy Jopengasse 31 (ul. Piwna). Swoje wyroby sygnował znakiem „ROSALOWSKY”. Od 7 I 1861 firma R.A. Rosalowsky mieściła się w w nabytej przez niego od braci Ferdinanda Roberta Schachta i Eduarda Ferdinanda Schachta kamienicy przy Jopengasse 39 (róg z obecną ul. Kaletniczą). W latach 1863–1867 i 1897–1901 był starszym cechu złotników w Gdańsku (zob. złotnictwo). Od 1864 należał do gdańskiej loży masońskiej Einigkeit ( wolnomularstwo). W 1874 był członkiem amatorskiego chóru męskiego, prowadzonego przez Juliusa Wilhelma Frühlinga.
1 VI 1857 w kościele Najświętszej Marii Panny zawarł związek małżeński z Agnes Berthą Stumpf (1836 Gdańsk – 11 IV 1888 Gdańsk), córką jubilera Carla Moritza Stumpfa. W okresie 1908–1918 właścicielem firmy, pod dawną nazwą, był mistrz bednarski Ferdinand Fiedler, prowadzący ją przy pomocy wykwalifikowanych pracowników.
Po jego śmierci kamienicę przy Jopengasse 39 w 1919 nabył od spadkobierców Zarząd Miejski, po przebudowie wnętrz i połączeniu z kamienicami nr 36-38 przeznaczając na swoje biura. Likwidacji uległ mieszczący się na parterze warsztat i sklep jubilerski (prowadzony przez Ferdinanda Fiedlera).
W zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku znajduje się wykonana przez niego srebrna łyżka stołowa, kilka łyżek stołowych posiada Muzeum Gdańska.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, t. 336, nr 972/88 (akt zgonu żony).
Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 2432/18 (akt zgonu).
„Danziger Zeitung”, 9 IX 1918 (nekrolog).
