BITSCHIN KONRAD, pisarz miejski
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę BITSCHIN KONRAD na BITSCHIN KONRAD, pisarz miejski) |
|||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
Steffenhagen Emil, ''Bitschin Konrad'', w: Allgemeine Deutsche Biographie, Bd. 2, Leipzig 1875, s. 683.<br/> | Steffenhagen Emil, ''Bitschin Konrad'', w: Allgemeine Deutsche Biographie, Bd. 2, Leipzig 1875, s. 683.<br/> | ||
Superczyński Mateusz, ''Pisarze miejscy w kancelarii chełmińskiej od XIV do XVI wieku'', "Zapiski Historyczne", 81, 2016, s. 471-490.<br/> | Superczyński Mateusz, ''Pisarze miejscy w kancelarii chełmińskiej od XIV do XVI wieku'', "Zapiski Historyczne", 81, 2016, s. 471-490.<br/> | ||
| − | + | Wardęska Zofia, ''Konrad Bitschin z Łukowa zwany Konradem z Byczyny – pedagog chełmiński'', "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki", 12, 1967, s. 253-267.<br/> | |
Wenta Jarosław, ''Konrad Bitschin'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. II, Gdańsk 1994, s. 439-441. | Wenta Jarosław, ''Konrad Bitschin'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. II, Gdańsk 1994, s. 439-441. | ||
Aktualna wersja na dzień 15:16, 24 lis 2022
KONRAD BITSCHIN (około 1395 Łuków (Dolne Łużyce) – po 1464), pisarz w kancelarii miejskiej Głównego Miasta. Syn notariusza legnickiego Johannesa Bitschena. Bakałarz sztuk wyzwolonych, ukończył uniwersytet w Lipsku (1416), prawdopodobnie też w Paryżu. W kancelarii Głównego Miasta Gdańska (zob. kancelaria miejska) od 1418/1420, początkowo jako pomocnik pisarza miejskiego Mikołaja Wrechta, od 1423 pisarz miejski. Inicjator założenia nowych serii ksiąg miejskich: missivów i księgi kiery, autor brudnopisowego, jedynego zachowanego w kancelarii gdańskiego manuału, redaktor dwóch kodeksów z wyrokami gdańskiego prawa morskiego oraz przepisami flandryjsko-holenderskiego prawa wodnego.
W latach 1430–1438 pisarz miejski w Chełmnie, gdzie założył podobny do gdańskiego kopiariusz (brudnopis) manuału. W 1434–1435 wraz z burmistrzem Chełmna Johannem Sterzem posłował w sprawie o ufundowanie w Chełmnie uniwersytetu najpierw do wielkiego mistrza krzyżackiego Paula von Rusdorfa, następnie do cesarza Zygmunta Luksemburskiego.
Kontynuator kroniki Krzyżaka Piotra z Dusburga (1435), autor dzieła dotyczącego życia małżeńskiego De vita coniugali
(1432–1433), którego czwarta księga De prole et regimine filiorum jest pierwszym znanym, jak dotychczas, traktatem pedagogicznym powstałym na ziemi polskiej. W 1445 wikariusz kościoła św. Ducha w Kwidzynie i proboszcz w Nebrowie (pow. kwidzyński), w 1454 subkolektor kurii papieskiej na ziemię chełmińską i Pomorze Gdańskie, 1464 proboszcz w Prabutach i Świeciu oraz wikariusz ołtarza św. Michała w Chełmnie.
Bibliografia:
Steffenhagen Emil, Bitschin Konrad, w: Allgemeine Deutsche Biographie, Bd. 2, Leipzig 1875, s. 683.
Superczyński Mateusz, Pisarze miejscy w kancelarii chełmińskiej od XIV do XVI wieku, "Zapiski Historyczne", 81, 2016, s. 471-490.
Wardęska Zofia, Konrad Bitschin z Łukowa zwany Konradem z Byczyny – pedagog chełmiński, "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki", 12, 1967, s. 253-267.
Wenta Jarosław, Konrad Bitschin, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. II, Gdańsk 1994, s. 439-441.
