MUCHENBERG BOHDAN, muzykolog
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
'''BOHDAN MUCHENBERG''' (19 II 1927 Grodno – 29 VII 1993 Sopot), muzykolog. Ukończył naukę gry na skrzypcach w Polskiej Średniej Szkole nr 2 w Grodnie. Po II wojnie światowej zamieszkał z rodzicami w Bydgoszczy, gdzie zdał maturę i podjął studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1952 absolwent muzykologii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Poznańskiego, od 1953 pracował w Podstawowej i Średniej Szkole Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Toruniu, był recenzentem muzycznym w prasie toruńskiej i bydgoskiej. W latach 1955–1956 opracowywał cykle audycji popularyzujących muzykę polską dla Rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy. <br/><br/> | '''BOHDAN MUCHENBERG''' (19 II 1927 Grodno – 29 VII 1993 Sopot), muzykolog. Ukończył naukę gry na skrzypcach w Polskiej Średniej Szkole nr 2 w Grodnie. Po II wojnie światowej zamieszkał z rodzicami w Bydgoszczy, gdzie zdał maturę i podjął studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1952 absolwent muzykologii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Poznańskiego, od 1953 pracował w Podstawowej i Średniej Szkole Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Toruniu, był recenzentem muzycznym w prasie toruńskiej i bydgoskiej. W latach 1955–1956 opracowywał cykle audycji popularyzujących muzykę polską dla Rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy. <br/><br/> | ||
Od 1962 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie i Gdańsku ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna]]). Od 1976 na rencie, w 1980 zrezygnował z pracy na uczelni i nie ukończył rozprawy doktorskiej, przygotowywanej na Uniwersytecie Warszawskim pod kierunkiem profesora Hieronima Feichta.<br/><br/> | Od 1962 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie i Gdańsku ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna]]). Od 1976 na rencie, w 1980 zrezygnował z pracy na uczelni i nie ukończył rozprawy doktorskiej, przygotowywanej na Uniwersytecie Warszawskim pod kierunkiem profesora Hieronima Feichta.<br/><br/> | ||
− | Badacz dawnej muzyki polskiej (XVII–XIX wiek), autor prac źródłowych (w cyklu ''Źródła do historii muzyki polskiej'' i ''Symfonie polskie''), publikacji naukowych (między innymi w kwartalniku "Muzyka", "Zeszytach Naukowych" Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku, w serii "Z dziejów muzyki polskiej" Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego) i podręczników (''Pogadanki o muzyce'', ''Literatura muzyczna''). Wspólnie z [[PODEJKO PAWEŁ | Pawłem Podejką]] uporządkował i zinwentaryzował bogate zbiory muzyczne w archiwach klasztoru o.o. paulinów w Częstochowie (1962–1965; z repertuaru tamtejszej kapeli opracował dla celów wydawniczych i wykonawczych między innymi: ''Symfonię Es-Dur Jana Engla'', ''Symfonię C-Dur Jakuba Gołąbka'', ''Sonatę do św. Cecylii Franciszka Lessla'', ''Symfonię in F Michała Orłowskiego'', ''Symfonię D-Dur Jana Wańskiego'', ''Symfonię D-Dur Jana Namieyskiego'' oraz ''Sonate pro processione'' Marcina Józefa Żebrowskiego) i | + | Badacz dawnej muzyki polskiej (XVII–XIX wiek), autor prac źródłowych (w cyklu ''Źródła do historii muzyki polskiej'' i ''Symfonie polskie''), publikacji naukowych (między innymi w kwartalniku "Muzyka", "Zeszytach Naukowych" Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku, w serii "Z dziejów muzyki polskiej" Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego) i podręczników (''Pogadanki o muzyce'', ''Literatura muzyczna''). Wspólnie z [[PODEJKO PAWEŁ, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku | Pawłem Podejką]] uporządkował i zinwentaryzował bogate zbiory muzyczne w archiwach klasztoru o.o. paulinów w Częstochowie (1962–1965; z repertuaru tamtejszej kapeli opracował dla celów wydawniczych i wykonawczych między innymi: ''Symfonię Es-Dur Jana Engla'', ''Symfonię C-Dur Jakuba Gołąbka'', ''Sonatę do św. Cecylii Franciszka Lessla'', ''Symfonię in F Michała Orłowskiego'', ''Symfonię D-Dur Jana Wańskiego'', ''Symfonię D-Dur Jana Namieyskiego'' oraz ''Sonate pro processione'' Marcina Józefa Żebrowskiego) i |
zgromadzenia księży filipinów w Gostyniu Wielkopolskim. Członek Związku Kompozytorów Polskich, Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego.<br/><br/> | zgromadzenia księży filipinów w Gostyniu Wielkopolskim. Członek Związku Kompozytorów Polskich, Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego.<br/><br/> | ||
Mąż Barbary z domu Wojtalak (1935 – 15 XI 2019 Inowrocław), wykładowczyni w klasie fortepianu w PSM II stopnia w Toruniu, wychowawczyni między innymi Roberta Matusiaka, Bohdana Hołowni i Piotra Salabera. Pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author: EF}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Mąż Barbary z domu Wojtalak (1935 – 15 XI 2019 Inowrocław), wykładowczyni w klasie fortepianu w PSM II stopnia w Toruniu, wychowawczyni między innymi Roberta Matusiaka, Bohdana Hołowni i Piotra Salabera. Pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author: EF}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 17:05, 5 gru 2022
BOHDAN MUCHENBERG (19 II 1927 Grodno – 29 VII 1993 Sopot), muzykolog. Ukończył naukę gry na skrzypcach w Polskiej Średniej Szkole nr 2 w Grodnie. Po II wojnie światowej zamieszkał z rodzicami w Bydgoszczy, gdzie zdał maturę i podjął studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1952 absolwent muzykologii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Poznańskiego, od 1953 pracował w Podstawowej i Średniej Szkole Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Toruniu, był recenzentem muzycznym w prasie toruńskiej i bydgoskiej. W latach 1955–1956 opracowywał cykle audycji popularyzujących muzykę polską dla Rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy.
Od 1962 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie i Gdańsku ( Akademia Muzyczna). Od 1976 na rencie, w 1980 zrezygnował z pracy na uczelni i nie ukończył rozprawy doktorskiej, przygotowywanej na Uniwersytecie Warszawskim pod kierunkiem profesora Hieronima Feichta.
Badacz dawnej muzyki polskiej (XVII–XIX wiek), autor prac źródłowych (w cyklu Źródła do historii muzyki polskiej i Symfonie polskie), publikacji naukowych (między innymi w kwartalniku "Muzyka", "Zeszytach Naukowych" Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku, w serii "Z dziejów muzyki polskiej" Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego) i podręczników (Pogadanki o muzyce, Literatura muzyczna). Wspólnie z Pawłem Podejką uporządkował i zinwentaryzował bogate zbiory muzyczne w archiwach klasztoru o.o. paulinów w Częstochowie (1962–1965; z repertuaru tamtejszej kapeli opracował dla celów wydawniczych i wykonawczych między innymi: Symfonię Es-Dur Jana Engla, Symfonię C-Dur Jakuba Gołąbka, Sonatę do św. Cecylii Franciszka Lessla, Symfonię in F Michała Orłowskiego, Symfonię D-Dur Jana Wańskiego, Symfonię D-Dur Jana Namieyskiego oraz Sonate pro processione Marcina Józefa Żebrowskiego) i
zgromadzenia księży filipinów w Gostyniu Wielkopolskim. Członek Związku Kompozytorów Polskich, Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego.
Mąż Barbary z domu Wojtalak (1935 – 15 XI 2019 Inowrocław), wykładowczyni w klasie fortepianu w PSM II stopnia w Toruniu, wychowawczyni między innymi Roberta Matusiaka, Bohdana Hołowni i Piotra Salabera. Pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.