WIERZBICKI BOGUSŁAW, redaktor naczelny „Wieczoru Wybrzeża”
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Bogusław_Wierzbicki.jpg |thumb| Bogusław Wierzbicki]] | [[File: Bogusław_Wierzbicki.jpg |thumb| Bogusław Wierzbicki]] | ||
| − | '''BOGUSŁAW WIERZBICKI''' (ur. 27 X 1948 Gdańsk), redaktor naczelny [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]]. W latach 1966–1967 monter urządzeń elektrycznych, od 1970 do 1972 asystent w Instytucie Archeologii PAN w Poznaniu, w 1972 absolwent Wydziału Archeologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1972–1973 stażysta i redaktor depeszowy „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” w Bydgoszczy.<br/><br/> | + | '''BOGUSŁAW WIERZBICKI''' (ur. 27 X 1948 Gdańsk), redaktor naczelny [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]]. Syn Leszka i Heleny. W latach 1966–1967 monter urządzeń elektrycznych, od 1970 do 1972 asystent w Instytucie Archeologii PAN w Poznaniu, w 1972 absolwent Wydziału Archeologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1972–1973 stażysta i redaktor depeszowy „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” w Bydgoszczy.<br/><br/> |
| − | W Gdańsku w latach 1973–1977 reporter i kierownik działu miejskiego „Wieczoru Wybrzeża”. Od 1977 do 1978 wicedyrektor Muzeum Pierwszych Piastów w Lednicy koło Poznania, w 1978–1979 publicysta „Gazety Pomorskiej” w Bydgoszczy, w 1979–1981 sekretarz redakcji „Wiadomości Elbląskich”. | + | Członek Związku Młodzieży Socjalistycznej, od 1971 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), od 1974 do 1977 lektor [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego (KW)]]. W Gdańsku w latach 1973–1977 reporter i kierownik działu miejskiego „Wieczoru Wybrzeża”. Od 1977 do 1978 wicedyrektor Muzeum Pierwszych Piastów w Lednicy koło Poznania, w 1978–1979 publicysta „Gazety Pomorskiej” w Bydgoszczy, w 1979 publicysta „Walki Młodych”, w 1979–1981 sekretarz redakcji „Wiadomości Elbląskich” i od 1980 do 1982 członek prezydium Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w tym mieście i członek Wydziału Propagandy KW PZPR w Gdańsku. W 1982 sekretarz redakcji „Wieczoru Wybrzeża”. Od grudnia 1982 do lutego 1984 zastępca kierownika gdańskiego Wydziału Propagandy KW PZPR. W latach 1984–1987 zastępca redaktora naczelnego [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. W 1987 ukończył kurs polityczny na Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR) w Moskwie. W latach 1987–1989 redaktor naczelny „Wieczoru Wybrzeża”, jednocześnie od marca 1988 do stycznia 1990 był sekretarzem do spraw propagandy i członkiem egzekutywy KW PZPR w Gdańsku. <br/><br/> |
Po 1989 odszedł z zawodu dziennikarskiego, przez kilka lat prowadził Składnicę Archiwalną w Katowicach, następnie zamieszkał w Zerbuniu na Warmii, wybrany na sołtysa tej wioski, po wyborach w 2018 radny gminy Jeziorany.<br/><br/> | Po 1989 odszedł z zawodu dziennikarskiego, przez kilka lat prowadził Składnicę Archiwalną w Katowicach, następnie zamieszkał w Zerbuniu na Warmii, wybrany na sołtysa tej wioski, po wyborach w 2018 radny gminy Jeziorany.<br/><br/> | ||
| − | Odznaczony | + | Odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi (1977) oraz odznakami [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] i „Zasłużonym Ziemi Elbląskiej”. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 12:24, 9 gru 2023
BOGUSŁAW WIERZBICKI (ur. 27 X 1948 Gdańsk), redaktor naczelny „Wieczoru Wybrzeża”. Syn Leszka i Heleny. W latach 1966–1967 monter urządzeń elektrycznych, od 1970 do 1972 asystent w Instytucie Archeologii PAN w Poznaniu, w 1972 absolwent Wydziału Archeologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1972–1973 stażysta i redaktor depeszowy „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” w Bydgoszczy.
Członek Związku Młodzieży Socjalistycznej, od 1971 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), od 1974 do 1977 lektor Komitetu Wojewódzkiego (KW). W Gdańsku w latach 1973–1977 reporter i kierownik działu miejskiego „Wieczoru Wybrzeża”. Od 1977 do 1978 wicedyrektor Muzeum Pierwszych Piastów w Lednicy koło Poznania, w 1978–1979 publicysta „Gazety Pomorskiej” w Bydgoszczy, w 1979 publicysta „Walki Młodych”, w 1979–1981 sekretarz redakcji „Wiadomości Elbląskich” i od 1980 do 1982 członek prezydium Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w tym mieście i członek Wydziału Propagandy KW PZPR w Gdańsku. W 1982 sekretarz redakcji „Wieczoru Wybrzeża”. Od grudnia 1982 do lutego 1984 zastępca kierownika gdańskiego Wydziału Propagandy KW PZPR. W latach 1984–1987 zastępca redaktora naczelnego „Dziennika Bałtyckiego”. W 1987 ukończył kurs polityczny na Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR) w Moskwie. W latach 1987–1989 redaktor naczelny „Wieczoru Wybrzeża”, jednocześnie od marca 1988 do stycznia 1990 był sekretarzem do spraw propagandy i członkiem egzekutywy KW PZPR w Gdańsku.
Po 1989 odszedł z zawodu dziennikarskiego, przez kilka lat prowadził Składnicę Archiwalną w Katowicach, następnie zamieszkał w Zerbuniu na Warmii, wybrany na sołtysa tej wioski, po wyborach w 2018 radny gminy Jeziorany.
Odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi (1977) oraz odznakami „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” i „Zasłużonym Ziemi Elbląskiej”.
