TROJANOWSKA IZABELLA, dziennikarka, pisarka

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 +
[[File: Trojanowska_Izabela.jpg |thumb| Izabella Trojanowska]]
 
[[File: Trojanowska_Izabella.jpg |thumb| Izabella Trojanowska]]
 
[[File: Trojanowska_Izabella.jpg |thumb| Izabella Trojanowska]]
 
[[File: Trojanowska_Pro_Memoria.jpg |thumb| Józef Borzyszkowski, ''Pro memoria. Izabella Trojanowska'', 2015]]
 
[[File: Trojanowska_Pro_Memoria.jpg |thumb| Józef Borzyszkowski, ''Pro memoria. Izabella Trojanowska'', 2015]]
Linia 6: Linia 7:
 
[[File:Bedeker_Kaszubski_.jpg|thumb|[[OSTROWSKA RÓŻA| Róża Ostrowska]], Izabella Trojanowska, ''Bedeker Kaszubski'', Gdańsk 1978, wyd. III]]
 
[[File:Bedeker_Kaszubski_.jpg|thumb|[[OSTROWSKA RÓŻA| Róża Ostrowska]], Izabella Trojanowska, ''Bedeker Kaszubski'', Gdańsk 1978, wyd. III]]
  
'''IZABELLA TROJANOWSKA''' (10 VII 1929 Gdynia – 21 IV 1995 Gdańsk), dziennikarka, pisarka. Córka Aleksandra, kierownika biura w [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej]] w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. W czasie II wojny światowej z rodziną w Warszawie, w 1945 roku w Krakowie i ponownie w Gdańsku.<br/><br/>
+
'''IZABELLA TROJANOWSKA''' (10 VII 1929 Gdynia – 21 IV 1995 Gdańsk), dziennikarka, pisarka. Córka Aleksandra, kierownika biura w [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej]] w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] i Zofii z domu Podkulińskiej. Naukę szkolna rozpoczęła w Gdyni, kontynuowała w czasie II wojny światowej mieszkając z rodziną w Warszawie, od 1942 w ramach tajnego nauczania, w 944 ukończyła II klasę gimnazjum. Po powstaniu warszawskim mieszkała w Krakowie i w Nowym Sączu, od 1945 ponownie w Gdańsku.<br/><br/>
Absolwentka Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie. W 1956 była redaktorem naczelnym studenckiego tygodnika „Kontrasty”, pisała o konieczności równych praw dla rodowitych gdańszczan i pomorskiego ruchu oporu. Od roku 1951 dziennikarka w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]] i [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosie Wybrzeża”]], zajmowała się problematyką kulturalną. Od 1963 była pierwszą redaktor „Biuletynu Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego” (następnie miesięcznik „Pomerania”). W 1981 zastępca redaktora naczelnego ([[BĄDKOWSKI LECH | Lech Bądkowski]]) tygodnika „Solidarność-Samorządność”, po jego zawieszeniu w stanie wojennym przeszła w 1982 roku na wcześniejszą emeryturę.<br/><br/>
+
W 1948 zdała maturę w III Państwowym Gimnazjum i Liceum w Gdańsku, studiowała w Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie, przerwała je po pierwszym roku. Od 1950 studiowała w Szczecinie, w Wyższej Szkole Ekonomicznej, zrezygnowała po pierwszym roku i wróciła do Gdańska. Korespondentka „Expressu Wieczornego” w Gdańsku i Szczecinie (1950–1951), od 1951 dziennikarka w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]] w dziale gospodarczo-morskim, następnie terenowym i kulturalnym. W 1956–1957 była redaktorem naczelnym studenckiego dwutygodnika [[KONTRASTY | „Kontrasty”]], pisała o konieczności równych praw dla rodowitych gdańszczan i pomorskiego ruchu oporu. Po likwidacji pisma (zawieszone w grudniu 1956, rok później zlikwidowane) powróciła do „Dziennika Bałtyckiego”. Od 1964 do 1981 pracowała w [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosie Wybrzeża”]], zajmowała się problematyką kulturalną. W 1981 była zastępcą redaktora naczelnego ([[BĄDKOWSKI LECH, pisarz, dziennikarz, honorowy obywatel Gdańska | Lech Bądkowski]]) w tygodniku „Solidarność-Samorządność” i biuletynu „Solidarność. Pismo Regionu Gdańskiego”, po ich zawieszeniu w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] przeszła w 1982 na wcześniejszą emeryturę.<br/><br/>
Współzałożycielka Zrzeszenia Kaszubskiego w Gdańsku, w latach 1980–1983 prezes Zarządu Głównego [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]] (ZKP). W 1990 była twórcą i pierwszym redaktorem w lokalnym programie telewizyjnym „Magazyn Kaszubski Rodnô Zemia”. Współautorka (z [[OSTROWSKA RÓŻA | Różą Ostrowską]]) ''Bedekera Kaszubskiego'' (1962, 1974), z [[MAMUSZKA FRANCISZEK | Franciszkiem Mamuszką]] przewodnika ''W kręgu kaszubskich jezior'' (1968) oraz ''Kościerzyna i ziemia kościerska'' (1972), autorka przewodnika ''Pojezierze Kaszubskie'', tłumaczka literatury kaszubskiej na język polski, autorka reportaży o kaszubskich twórcach ludowych (''Na pustkach'', 1968) powieści dla młodzieży (''Order róży wiatrów'', 1974), popularyzatorka kaszubskiej i kociewskiej sztuki ludowej.<br/><br/>
+
Współzałożycielka Zrzeszenia Kaszubskiego w Gdańsku, w 1963 była pierwszą redaktor „Biuletynu Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego” (następnie miesięcznik „Pomerania”). W latach 1980–1983 prezes Zarządu Głównego [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]] (ZKP). W 1990 była twórcą i pierwszym redaktorem w lokalnym programie telewizyjnym „Magazyn Kaszubski Rodnô Zemia”. Współautorka (z [[OSTROWSKA RÓŻA, pisarka, patronka gdańskiej ulicy | Różą Ostrowską]]) ''Bedekera Kaszubskiego'' (1962, 1974, 1978), z [[MAMUSZKA FRANCISZEK, krajoznawca, patron gdańskiej ulicy | Franciszkiem Mamuszką]] przewodnika ''W kręgu kaszubskich jezior'' (1968) oraz ''Kościerzyna i ziemia kościerska'' (1972), autorka przewodnika ''Pojezierze Kaszubskie'', tłumaczka literatury kaszubskiej na język polski, autorka reportaży o kaszubskich twórcach ludowych (''Na pustkach'', 1968) powieści dla młodzieży (''Order róży wiatrów'', 1974),
Uhonorowana odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]](1960), [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]] (1968), jako pierwsza odebrała odznakę honorową ZKP "Pieczęć Świętopełka Wielkiego" (1975). Pochowana na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
zebrała relacje i opublikowała ''Wspomnienia z odbudowy Głównego Miasta Gdańska'' ( 1978). Popularyzatorka kaszubskiej i kociewskiej sztuki ludowej, była m.in. inicjatorką serii wydawniczej prezentującej haft kaszubski.<br/><br/>
 +
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] (1960), [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1968), „Za opiekę nad zabytkami” (1967), [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]] (1968), jako pierwsza odebrała odznakę honorową ZKP "Pieczęć Świętopełka Wielkiego" (1975). Uhonorowana tytułem „Opiekun miejsc pamięci narodowej” (1966). Od 1953 do 1982 była członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, później Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego. W latach 50. XX wieku była krótko żoną Wacława Królikowskiego. Pochowana na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]], testamentem ustanowiła fundusz stypendialny dla młodych dziennikarzy kaszubskich. {{author:}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 08:12, 16 paź 2024

Izabella Trojanowska
Izabella Trojanowska
Józef Borzyszkowski, Pro memoria. Izabella Trojanowska, 2015
Izabella Trojanowska, Pojezierze Kaszubskie, przewodnik
Izabella Trojanowska, Franciszek Mamuszka, W kręgu kaszubskich jezior, przewodnik
Róża Ostrowska, Izabella Trojanowska, Bedeker Kaszubski, Gdańsk 1978, wyd. III

IZABELLA TROJANOWSKA (10 VII 1929 Gdynia – 21 IV 1995 Gdańsk), dziennikarka, pisarka. Córka Aleksandra, kierownika biura w Komisariacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku i Zofii z domu Podkulińskiej. Naukę szkolna rozpoczęła w Gdyni, kontynuowała w czasie II wojny światowej mieszkając z rodziną w Warszawie, od 1942 w ramach tajnego nauczania, w 944 ukończyła II klasę gimnazjum. Po powstaniu warszawskim mieszkała w Krakowie i w Nowym Sączu, od 1945 ponownie w Gdańsku.

W 1948 zdała maturę w III Państwowym Gimnazjum i Liceum w Gdańsku, studiowała w Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Sopocie, przerwała je po pierwszym roku. Od 1950 studiowała w Szczecinie, w Wyższej Szkole Ekonomicznej, zrezygnowała po pierwszym roku i wróciła do Gdańska. Korespondentka „Expressu Wieczornego” w Gdańsku i Szczecinie (1950–1951), od 1951 dziennikarka w „Dzienniku Bałtyckim” w dziale gospodarczo-morskim, następnie terenowym i kulturalnym. W 1956–1957 była redaktorem naczelnym studenckiego dwutygodnika „Kontrasty”, pisała o konieczności równych praw dla rodowitych gdańszczan i pomorskiego ruchu oporu. Po likwidacji pisma (zawieszone w grudniu 1956, rok później zlikwidowane) powróciła do „Dziennika Bałtyckiego”. Od 1964 do 1981 pracowała w „Głosie Wybrzeża”, zajmowała się problematyką kulturalną. W 1981 była zastępcą redaktora naczelnego ( Lech Bądkowski) w tygodniku „Solidarność-Samorządność” i biuletynu „Solidarność. Pismo Regionu Gdańskiego”, po ich zawieszeniu w stanie wojennym przeszła w 1982 na wcześniejszą emeryturę.

Współzałożycielka Zrzeszenia Kaszubskiego w Gdańsku, w 1963 była pierwszą redaktor „Biuletynu Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego” (następnie miesięcznik „Pomerania”). W latach 1980–1983 prezes Zarządu Głównego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (ZKP). W 1990 była twórcą i pierwszym redaktorem w lokalnym programie telewizyjnym „Magazyn Kaszubski Rodnô Zemia”. Współautorka (z Różą Ostrowską) Bedekera Kaszubskiego (1962, 1974, 1978), z Franciszkiem Mamuszką przewodnika W kręgu kaszubskich jezior (1968) oraz Kościerzyna i ziemia kościerska (1972), autorka przewodnika Pojezierze Kaszubskie, tłumaczka literatury kaszubskiej na język polski, autorka reportaży o kaszubskich twórcach ludowych (Na pustkach, 1968) powieści dla młodzieży (Order róży wiatrów, 1974), zebrała relacje i opublikowała Wspomnienia z odbudowy Głównego Miasta Gdańska ( 1978). Popularyzatorka kaszubskiej i kociewskiej sztuki ludowej, była m.in. inicjatorką serii wydawniczej prezentującej haft kaszubski.

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznakami „Za zasługi dla Gdańska” (1960), „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1968), „Za opiekę nad zabytkami” (1967), Medalem Stolema (1968), jako pierwsza odebrała odznakę honorową ZKP "Pieczęć Świętopełka Wielkiego" (1975). Uhonorowana tytułem „Opiekun miejsc pamięci narodowej” (1966). Od 1953 do 1982 była członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, później Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego. W latach 50. XX wieku była krótko żoną Wacława Królikowskiego. Pochowana na cmentarzu Srebrzysko, testamentem ustanowiła fundusz stypendialny dla młodych dziennikarzy kaszubskich.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania