SCHARMACH HERBERT, proboszcz
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Herbert_Scharmach.png |thumb| Herbert Scharmach (stoi z lewej), 1973/1974]] | [[File: Herbert_Scharmach.png |thumb| Herbert Scharmach (stoi z lewej), 1973/1974]] | ||
| − | '''HERBERT SCHARMACH''' (30 V 1941 Chojnice – 14 XII 1985 Gdańsk), proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE | kościoła św. Maksymiliana Kolbe]]. Święcenia | + | [[File: Scharmach_Herbert.JPG |thumb| Tablica pamiątkowa poświęcona ks. Herbertowi Scharmachowi w gdańskim koście św. Piotra i Pawła]] |
| − | 1 VII 1973 – 31 VII 1976 wikariusz i katecheta w kościele NMP. Posiadacz potężnego basu (często odprawiał w tym kościele msze „śpiewane” bez wykorzystania mikrofonów), uporządkował sprawy śpiewów liturgicznych wiernych w czasie nabożeństw oraz funkcjonowania Liturgicznej Służby Ołtarza (ministrantów). <br/><br/> | + | [[File: Ks._Herbert_Scharmach.JPG |thumb| Grób ks. Herberta Scharmacha]] |
| − | Od 1 VIII 1976 samodzielny wikariusz (tzw. wikariusz ekspozyt) przy odbudowywanym kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku, z zadaniem kontynuowania odbudowy i przygotowania gruntu do odtworzenia parafii. Od 15 VI 1979 proboszcz parafii Św. Piotra i Pawła, powstałej 28 V 1979 z obszarów wyłączonych z parafii | + | '''HERBERT SCHARMACH''' (30 V 1941 Chojnice – 14 XII 1985 Gdańsk), proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE | kościoła św. Maksymiliana Kolbe]]. Święcenia diakonatu otrzymał 8 XII 1966 w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (katedrze) Trójcy Świętej]] w Gdańsku-[[OLIWA | Oliwie]], kapłańskie 11 VI 1967 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z rąk [[NOWICKI EDMUND, biskup gdański | bp. Edmunda Nowickiego]]. Od 1 VII 1967 do 30 VI 1969 wikariusz w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Pruszczu Gdańskim. <br/><br/> |
| − | Od 3 II 1982 do śmierci proboszcz nowo erygowanej parafii przy kościele | + | W okresie 1 VII 1973 – 31 VII 1976 wikariusz i katecheta w kościele NMP. Posiadacz potężnego basu (często odprawiał w tym kościele msze „śpiewane” bez wykorzystania mikrofonów), uporządkował sprawy śpiewów liturgicznych wiernych w czasie nabożeństw oraz funkcjonowania Liturgicznej Służby Ołtarza (ministrantów). <br/><br/> |
| + | Od 1 VIII 1976 samodzielny wikariusz (tzw. wikariusz ekspozyt) przy odbudowywanym kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku, z zadaniem kontynuowania odbudowy i przygotowania gruntu do odtworzenia parafii. Od 15 VI 1979 proboszcz parafii Św. Piotra i Pawła, powstałej 28 V 1979 z obszarów wyłączonych z parafii [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| św. Mikołaja]], św. Ducha (kościół NMP) i [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | św. Ignacego]] (zob. [[PARAFIE KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W GDAŃSKU | parafie kościoła katolickiego w Gdańsku, tabela: Dekanat Gdańsk-Śródmieście]]). <br/><br/> | ||
| + | Od 3 II 1982 do śmierci proboszcz nowo erygowanej parafii przy kościele błogosławionego (od marca 1982 kanonizowanego) Maksymiliana Kolbego na Suchaninie. Oprócz organizowania, przy współpracy wikariuszy, życia parafialnego, zabiegał o pozwolenie na budowę nowego kościoła. Zmarł na zawał serca, pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim]]. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:11, 17 gru 2022
HERBERT SCHARMACH (30 V 1941 Chojnice – 14 XII 1985 Gdańsk), proboszcz kościoła św. Piotra i Pawła i kościoła św. Maksymiliana Kolbe. Święcenia diakonatu otrzymał 8 XII 1966 w kościele (katedrze) Trójcy Świętej w Gdańsku- Oliwie, kapłańskie 11 VI 1967 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) z rąk bp. Edmunda Nowickiego. Od 1 VII 1967 do 30 VI 1969 wikariusz w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Pruszczu Gdańskim.
W okresie 1 VII 1973 – 31 VII 1976 wikariusz i katecheta w kościele NMP. Posiadacz potężnego basu (często odprawiał w tym kościele msze „śpiewane” bez wykorzystania mikrofonów), uporządkował sprawy śpiewów liturgicznych wiernych w czasie nabożeństw oraz funkcjonowania Liturgicznej Służby Ołtarza (ministrantów).
Od 1 VIII 1976 samodzielny wikariusz (tzw. wikariusz ekspozyt) przy odbudowywanym kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku, z zadaniem kontynuowania odbudowy i przygotowania gruntu do odtworzenia parafii. Od 15 VI 1979 proboszcz parafii Św. Piotra i Pawła, powstałej 28 V 1979 z obszarów wyłączonych z parafii św. Mikołaja, św. Ducha (kościół NMP) i św. Ignacego (zob. parafie kościoła katolickiego w Gdańsku, tabela: Dekanat Gdańsk-Śródmieście).
Od 3 II 1982 do śmierci proboszcz nowo erygowanej parafii przy kościele błogosławionego (od marca 1982 kanonizowanego) Maksymiliana Kolbego na Suchaninie. Oprócz organizowania, przy współpracy wikariuszy, życia parafialnego, zabiegał o pozwolenie na budowę nowego kościoła. Zmarł na zawał serca, pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim.
